به گزارش خبرنگار اجتماعی، ماه مهر و بوی پاییز و صدای بچههایی که صبح زود راهی مدرسه میشوند هم از راه رسید اما فارغ از لطافت هوای روزهای آغازین پاییز، صف طولانی ماشینها در خیابانهای تهران و صدای گوینده رادیو که از سنگینی ترافیک در معابر خبر میدهد، ذوق شروع پاییز را کور میکند.
بیش از ۲ میلیون دانشآموز در تهران با شروع مهر سر کلاس درس حاضر میشوند و همین بنا به گفته رئیس پلیس راهور تهران بزرگ به افزایش ۳۰ درصدی ترافیک میانجامد.
ساعت شروع مدارس تغییری نکرده و ۷ و ۳۰ تا ۸ دانشآموزان و معلمان باید در کلاسهای درس حاضر شوند. افزایش تردد در حالی رخ میدهد که وضعیت حمل و نقل عمومی تعریفی ندارد و بسیاری از والدین و معلمان خودرو شخصی را انتخاب میکنند.
ساعت کاری شناور ادارات هم عملا تاثیری ندارد چراکه والدین ساعت حضور خود در محل کار را با ساعت مدرسه فرزندشان تنظیم میکنند و کارمندانی هم که پیش از این ۶ صبح سرکار حاضر بودند در محدوده ساعت ۷ تا ۸ در حال تردد در خیابان هستند بنابراین حجم ترددها در این ساعت به اوج خود میرسد.
هزینه بالای سرویس مدرسه هم برای برخی خانوادهها سنگین است و ترجیح میدهند با خرید طرح ترافیک روزانه که هزینه کمتری دارد، فرزندشان با خودرو شخصی به مدرسه برسانند. ظرفیت کم مدارس دولتی هم باعث شده که خانوادهها به ناچار فرزند خود را در منطقه دیگری ثبت نام کنند یا به دلیل افت کیفیت برخی مدارس تصمیم به استفاده از مدارس خصوصی بگیرند که در هر دو حالت کودک باید مسیری دورتر از خانه را طی کند و خانواده هم به ناچار باید از فکری برای رفت و آمد او بکند.
سالانه بر خیابانها و معابر تهران افزوده میشود یا بارها دولت تصمیماتی درباره تغییر ساعت مدارس گرفته اما کارشناسان معتقدند که گره ترافیک پایتخت تنها به دست حمل و نقل عمومی باز میشود.
چرا تمایل به استفاده از حمل و نقل عمومی کم است؟
مهدی حسنزاده متخصص ترافیک و حمل و نقل معتقد است که شهر تهران با جمعیتی بیش از ۱۰ میلیون نفر و حدود ۲۰ میلیون جابجایی روزانه، نیازمند زیرساختهای پیشرفته در سیستم حملونقل عمومی است. وی در این خصوص به ایسکانیوز گفت: بهرغم تلاشهایی که توسط شهرداری صورت گرفته، تعداد واگنهای مترو و اتوبوسهای شهری بسیار کمتر از میزان مورد نیاز هستند. این موضوع اعتماد شهروندان به حملونقل عمومی را کاهش داده و موجب افزایش استفاده از خودروهای شخصی شده است.
وی افزود: بسیاری از کشورها برنامهریزی کردهاند که استفاده از خودروهای شخصی را کاهش داده و زیرساختهای حملونقل پاک مانند دوچرخهسواری و پیادهروی را گسترش دهند. مشکل کارآمد نبودن سیستم حملونقل شهری باعث شده است که افراد تمایل بیشتری به استفاده از خودروی شخصی داشته باشند.
حسنزاده عنوان کرد: خدماتدهی اتوبوسها ناکارآمد است. مثلاً من به عنوان شهروند آگاه به حملونقل، بارها تلاش کردم از محدوده منزل خودم تا مقاصد روزانه، با حملونقل عمومی بروم اما فاصله من تا اولین ایستگاه مترو بسیار زیاد است. تصمیم گرفتم از اتوبوس استفاده کنم. سعی کردم با نرمافزارهای موجود زمان رسیدن اتوبوس را برآورد کنم اما اکثر اوقات نشد. اطلاعات موجود قابل اعتماد نیستند.
حتی یک بار به صورت جدی در ایستگاه نشستم و دیدم که کاغذی چسباندهاند که مثلاً ساعت ۱۱ اتوبوس میرسد. ۱۵ دقیقه مانده به وی افزود: آن زمان ایستادم، اتوبوس نیامد، نیم ساعت گذشت و خبری نشد. بعضی وقتها شده که فقط برای اینکه دقیق بدانم اتوبوسهای ما چطور عمل میکنند، یک ساعت در ایستگاه منتظر میمانم و باز هم نمیآید. افراد به سیستمهای اتوبوسرانی ما اعتماد لازم رو ندارن، چون سیستم سرویسدهیش مشخص و ثابت نیست. فقط درصد محدودی از شهروندان ناچار به استفاده هستند.
تهران به چند اتوبوس نیاز دارد؟
بنا به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، تعداد ناوگان فعال اتوبوس در شهر تهران در سال ۱۴۰۱ با ۵۵ درصد کاهش نسبت به سال ۱۳۹۵ به ۲۷۸۴ دستگاه رسیده است.
مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران هم گفته که تهران ۶ هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد که خرید این میزان اتوبوس نیازمند اعتبار بالایی است.
البته در دوره فعلی اتوبوسهای زیادی وارد ناوگان شده است و علاوه بر انعقاد قرارداد با شرکتهای داخلی وارادت اتوبوس از کشور چین آن هم در شرایط تحریم نیز در دستور کار شهرداری قرار گرفته و تعداد زیادی از اتوبوسهای وعدهداده شده نیز وارد شدهاند اما این تعداد هم پاسخگوی نیاز این شهر پر تردد نیستند.
در واقع نبود سیستم مدیریت یکپارچه حمل و نقل عمومی باعث شده تا بخشی از حمل و نقل عمومی فرسوده و ناکارآمد شود و بخش قابل استفاده هم به قدری شلوغ باشد که افراد ترجیح بدهند از خودرو شخصی استفاده کنند.
با این حال احمد قیومی، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه وعده داده که نزدیک به ۲۵۰۰ دستگاه اتوبوس را در سال جدید نوسازی کنند. قیومی میگوید: اگر طرف داخلی به تعهدات خود عمل کند هر ماه حدود ۱۳۰ اتوبوس به خطوط وارد خواهد شد. روند با سرعت و کیفیت بوده و در این سالها این حجم از نوسازی بی نظیر بوده است.
وی افزود: از محل قرادادهای داخلی حدود ۷۰۰ دستگاه اتوبوس دیزلی خواهیم داشت که تا پایان سال به صورت تدریجی و ماهانه، تولید و تحویل شهرداری خواهد شد.
به گزارش ایسکانیوز، در حالت ایدهآل تهران به ۹ هزار اتوبوس نیاز دارد اما اگر واقعا این وعده عملی شده و تا پایان سال هفت هزار اتوبوس از راه داخلی و خارجی تامین و بخش زیادی هم نوسازی شود، شاهد تغییر چشمگیری در استقبال مردم از حمل و نقل عمومی خواهیم بود؛ چراکه نمیتوان از مردم خواست که از حمل و نقل عمومی استفاده کنند درحالی که برای یک جا به جایی ساده باید زمان طولانی را انتظار بکشند و در شلوغی و ازدحام بمانند. در واقع اگر موضوع حمل و نقل عمومی حل شود، معضل ماشینهای تک سرنشین، ترافیک و آلودگی هوا هم تاحدودی رفع میشود. این همان قفلی است که اگر کلید آن را بیابند، تهران جایی برای زندگی میشود.
انتهای پیام /

نظر شما