محسن عامری در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره ضرورت برگزاری کرسیهای آزاداندیشی در فضای دانشگاه اظهار کرد: کرسیهای آزاداندیشی یک مسیر است که روی گفتوگوی دانشجویان دغدغهمند تمرکز میکند. خوب حرف زدن، خوب شنیده شدن و مهارت گوش دادن از جمله جنبههای مثبتی است که دانشجویان در چنین محافلی از آنها بهرهمند میشوند.
وی افزود: همانطور که عنوان این کرسیها پیداست، هدف کرسیهای آزاداندیشی دانشجویی تولید تفکر و نظریهپردازی حول موضوعات تخصصی نیست و هدف صرفاً در ایجاد فضایی برای گفتوگو و شنیدن نقد و نظریه مخالفان و موافقان است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی بیان کرد: ایجاد فضای نقادی و گفتوگو از چالشهای کلی جامعه و دانشگاه است که باید در راستای رواج کرسیها، فراهم شود. بسیاری از مواقع شاهد این هستیم که ظرفیت بیان نظر مخالف نیز در محافل وجود ندارد و اضطراب و وحشت شنیدن حرف مخالف و نقد نیز بعضاً در اشخاص دیده میشود.
عامری با اشاره به لزوم تسهیل گری و هموارسازی راه کرسیهای آزاداندیشی در دانشگاه عنوان کرد: ظرفیتها و گستره دید باید در خصوص شنیدن نقد و نظر مخالف افزایش پیدا کند و باید تمرکز بسیاری در کانون تاب آوری داشته باشیم. در این راستا باید دانشجویانی تربیت کنیم که تاب آوری آنها در مقابل نظر مخالف بیشتر باشد.
وی ادامه داد: گفتمان سازی و افزایش مهارتهای شنیدن نیز در این راه میتواند کارساز باشد. کرسیهای آزاداندیشی در نهایت اندیشهورزی و احترام به عقاید را در دانشجویان تقویت خواهد کرد. مهارت گفتوگو کردن مقوله مهمی است که کرسیهای آزاداندیشی میتواند عامل تحقق آن در دانشگاه باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی درباره اثرگذاری و ایفای نقش تشکلهای دانشجویی در کرسیهای آزاداندیشی نیز تشریح کرد: نظام ساختاری جذب دانشجوی مقاطع تحصیلات تکمیلی در دانشگاه آزاد اسلامی به نوعی است که اغلب دانشجویان این مقاطع بهدنبال مدارج و مدارک تحصیلی هستند و باید بیشتر انتظارات را در این حوزه به دانشجویان کارشناسی معطوف کنیم.
عامری با اشاره به ضرورت ایجاد ساختار و گفتمان سازی مستمر در برگزاری کرسیهای ترویجی و آزاداندیشی تصریح کرد: لازم است ساختاری نظامند و با برنامه برای سیاستگذاری و برگزاری کرسیها در معاونت فرهنگی ایجاد شده و از هضم شدن کرسیها در تکثر فعالیتهای آموزشی و پژوهشی جلوگیری شود.
وی خاطرنشان کرد: ایجاد الزام درخصوص کرسیهای آزاداندیشی با استفاده از تعریف دروسی مانند «فن بیان» و «گفتوگو» در ترمهای پایانی هر رشته تحصیلی میتواند روش مناسبی برای استمرار این حرکت باشد. تشکلهای دانشجویی در همه واحدهای دانشگاهی به ویژه واحدهای شهرستانی و کوچک باید مورد حمایت قرار بگیرند و اضطراب آنها در خصوص کرسیهای آزاداندیشی گرفته شود تا شاهد مشارکت آنها نیز باشیم.
انتهای پیام/
نظر شما