احسان محمدی کارشناس رسانه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره عملکرد صدا و سیما طی چند سال گذشته اظهار کرد: من بر این باور هستم که هیچ رسانه‌ای در ایران به اندازه تلویزیون بُرد ندارد که البته در مورد ضریب نفوذ آن می‌توان انتقاداتی را مطرح کرد.

وی افزود: بُرد تلویزیون به خاطر رایگان بودن، در دسترس بودن و تنوعی که در برنامه‌ها و شبکه‌ها دارد قابل قیاس با شبکه‌های اجتماعی نبوده و می‌توانیم آن را یک رسانه برتر بدانیم.

محمدی اظهار کرد: مسئله‌ای که در این بین وجود دارد این است که ما تلویزیون را یک رسانه ملی در نظر می‌گیریم اما آیا این عنوان، یک عنوان خودخوانده است یا یک عنوان واقعی. از آنجایی که تلویزیون از بیت‌المال تغذیه می‌کند و بودجه خوبی نیز در اختیار دارد و حتی پرسنل آن از بسیاری از وزارتخانه‌ها بیشتر است انتظارات هم نسبت به آن زیاد است.

وی با بیان اینکه تلویزیون نتوانسته در بُعد اجتماعی و سیاسی انتظارات را برآورده کند، گفت: استعداد و اراده کافی برای تنوع در برنامه‌های تلویزیونی داریم ولی تصمیم‌گیری‌های شخصی در این بین وجود دارد که در لحظه آخر مانع از انجام این کار می‌شود.

وی در ادامه با اشاره به اینکه جامعه به دلیل فشارهای اقتصادی، سیاسی و تحریم‌ها نیاز به شادی دارد، گفت: تلویزیون وظیفه دارد که در این زمینه درست عمل کند ولی فراموش نکنیم شادی‌نمایی یا تزریق شادی غیر واقعی به جامعه منفی است و ریشه بسیاری از مسائل را باید در جاهای دیگری جست و انتظار اینکه تعدادی برنامه‌ساز، مجری و کارگردان در تلویزیون بخواهند بار همه این مسائل را به دوش بکشند اشتباه است چرا که این گونه مسائل بنیادین بوده و بیشتر در اختیار سایر نهادهاست.

وی با اشاره به اینکه مدیران ارشد سازمان از سوی نهادهای پر قدرتی عزل و نصب می‌شوند، گفت: تلویزیون نهادی است که اراده بسیار قوی در مورد اینکه چه کسی در راس باشد، دارد و متاسفانه نظر کارشناسان و مخاطبان در این زمینه هیچ اهمیتی ندارد.

وی افزود: چنین به نظر می‌رسد که مشکلات تلویزیون بیش از آنکه ناشی از اراده فردی مدیران باشد از مسائل بیرون سازمان نشات می‌گیرد به عنوان مثال، کوچک‌ترین برنامه شادی که در تلویزیون پخش می‌شود نهادهای و تریبون‌های مختلف علیه آن موضع می‌گیرند و تلویزیون نیز عقب‌نشینی می‌کند.

وی در پاسخ به این سوال که ضعف کلی عملکرد سازمان ناشی از چیست، گفت: اعتقادم بر این است که گسست بین سازمان صداو سیما و بدنه جامعه مهم‌ترین عاملی است که باعث ضعف این سازمان شده است، وقتی احساس می‌کنید که سازمان صدا و سیما، صدا و سیمای شما را بازتاب نمی‌دهد و یک جزیره کوچک خودساخته را مدام نشان می‌دهد شما طرف آن نمی‌روید چون بازتاب‌دهنده نظرات شما نیست.

وی در پایان تاکید کرد: اگر مردم احساس کنند که یک رسانه حرف‌ها و گلایه‌های واقعی آنها را منعکس می‌کند نسبت به آن وفادار می‌مانند و کمتر به شبکه‌های ماهواره‌ای خارج‌نشین رجوع می‌کنند.

انتهای پیام/