سارا حسین‌جانی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که یکی از مزایای مجازی شدن کلاس‌های انجمن علمی این بود که امکان مشارکت دانشجویان از شهرهای مختلف در کلاس‌ها فراهم شد، اظهار کرد: در حالی که پیشتر فرصت شرکت در کلاس‌ها، تنها محدود به دانشجویان دانشگاه‌های تهران بود.

وی با اشاره به این که مجازی شدن کلاس‌های انجمن علمی، سبب کاهش هزینه‌های دانشجویان شد، افزود: یکی دیگر از مزایای مجازی شدن برنامه‌ها این بود که استادان معمولا در گروه‌های تلگرامی انجمن حضور دارند و در دسترس دانشجویان هستند.

حسین‌جانی درباره مشکلات انجمن علمی همزمان با مجازی شدن آموزش‌های دانشگاهی، تصریح کرد: یکی از مشکلات ما این بود که دانشگاه سختگیری زیادی در اختصاص بودجه داشت و همچنین به دلیل مجازی بودن پیگیری‌ها دیرتر به نتیجه می‌رسند. برای مثال فرایند ارائه بستر اسکای روم بسیار زمانبر بود یا برای حضور در دانشگاه ناچاریم مجوز ورود بگیریم.

دبیر انجمن علمی فناوری اطلاعات دانشگاه الزهرا با تاکید بر این که آموزش حضوری بر آموزش مجازی ترجیح دارد، گفت: آموزش حضوری با تعامل مستقیم دانشجویان و استاد همراه است و به همین دلیل، دانشجویان این فرصت را دارند که سوالات خود را از استاد بپرسند.

وی با بیان این که سرعت بالای استادان در تدریس مجازی، سبب می‌شود که هر جلسه حجم زیادی مطلب ارائه شود و دانشجویان مجبورند دوبار برای هر کلاس وقت بگذارند، افزود: در آموزش مجازی استاد همزمان با تدریس، مطالب را روی تخته می‌نوشت و دانشجویان می‌توانستند همراه با استاد، جزوه نوشته و مطالب را یاد بگیرند؛ اما در آموزش مجازی، استادان با استفاده با از پاورپونت مطالب درسی را ارائه می‌دهند. این شیوه تدریس، سرعت استادان را افزایش می‌دهد و در نتیجه، دانشجویان عقب می‌افتند. به همین دلیل، مجبوریم برای داشتن جزوه کامل کلاس، جلسات کلاس را دوباره بشنویم.

فشار زمان و استرس مانع عملکرد خوب دانشجویان در امتحانات مجازی می‌شود

حسین‌جانی درباره معایب امتحانات مجازی گفت: امتحانی که در آموزش حضوری دو ساعت وقت داشت، در آموزش مجازی ۳۰ دقیقه وقت دارد و این باعث می‌شود که دانشجویان به دلیل فشار زمان و استرس نتوانند عملکرد خوبی داشته باشند.

دبیر انجمن علمی فناوری اطلاعات دانشگاه الزهرا با اشاره به این که یکی از معایب آموزش مجازی این بود که سبب می‌شد دانشجویان زمان زیادی را با لپ‌تاپ یا گوشی بگذرانند، یادآور شد: این موضوع نوعی وابستگی ایجاد کرده و سبب اعتیاد دانشجویان به فضای مجازی شده است. همچنین باید به تاثیری که این وسایل بر چشم و اعصاب دارد هم توجه کرد.

وی با تصریح بر این که البته آموزش مجازی مزایایی هم دارد مانند این که دانشجویان به خصوص افراد شاغل می‌توانند در وقت‌های آزاد خود از کلاس استفاده کنند، افزود: با وجود این مزایا، به نظر من، آموزش حضوری بر آموزش مجازی ترجیح دارد چون تعامل بیشتری دارد.

برخی استادان گروه تلگرامی دارند و هر از گاهی گروه را چک می‌کنند؛ اما برخی استادان هم اصلا در دسترس نیستند.

حسین‌جانی با تاکید بر این که در آموزش حضوری فرصت ارتباط چهره‌ به چهره با استادان و پیش بردن پروژه بود؛ اما در آموزش مجازی این امکان وجود ندارد و در بسیاری موارد سوالات ما از استادان بی‌جواب می‌ماند، گفت: دسترسی به استادان معمولا سرکلاس‌ها امکان‌پذیر است. برخی استادان گروه تلگرامی دارند و هر از گاهی گروه را چک می‌کنند؛ اما برخی استادان هم اصلا در دسترس نیستند.

دبیر انجمن علمی فناوری اطلاعات دانشگاه الزهرا با بیان این که در دسترس نبودن استادان برای واحدهایی مانند پروژه، شرایط را خیلی سخت می‌کند، یادآور شد: شماره تماس استاد راهنما را نداریم. برخی استادان فقط ایمیل خود را در اختیار دانشجویان قرار می‌دهند و برخی دیگر آی دی تلگرام هم به دانشجویان می‌دهند. آموزش حضوری این امکان را داشت که به اتاق استاد مراجعه کنیم؛ اما در آموزش مجازی باید منتظر پاسخ استاد به ایمیل بمانیم.

وی در پایان اظهار کرد: به نظر من، بهترین نوع آموزش تلفیقی است که از مزایای هر دو آموزش بهره ببریم و معایب را کم کنیم. لازم است بررسی شود که بهتر است در چه شرایطی از آموزش حضوری استفاده شود و در چه شرایطی از آموزش مجازی.

انتهای پیام/