به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، شهر تبریز در غرب استان آذربایجان شرقی و در منتهی‌الیه مشرق و جنوب شرق جلگهٔ تبریز قرار گرفته‌است. این شهر از سمت شمال به کوه‌های پکه‌چین و عون بن علی، از سمت شمال شرق به کوه‌های باباباغی و گوزنی، از سمت شرق به گردنهٔ پایان و از سمت جنوب به دامنه‌های کوه سهند محدود شده‌است. آب و هوای تبریز در زمستان‌ها بسیار سرد و در تابستان‌ها خشک و گرم است؛ اگرچه حرارت به‌دلیل نزدیکی به کوه سهند و وجود باغ‌های زیادی در پیرامون شهر تعدیل می‌گردد.
در زمان حمله مغول به ایران، تبریز چند بار به محاصره درآمد، اما با مقاومت مردم و سیاست حکام این ناحیه، آنها از حمله مغول ها در امان ماندند و تنها مجبور به پرداخت غرامت شدند. در عصر قاجار، تبریز اهمیت زیادی داشت و مقر فرمانروایی ولیعهدان این سلسله بود. به علاوه، قرارگرفتن این شهر در مسیر ایران و اروپا باعث شکوفایی هرچه بیشتر این شهر شد. امروزه تبریز یکی از شهرهای مهم کشورمان است.
شهرت جاذبه های گردشگری شهر تبریز بر کسی پوشیده نیست، به همین دلیل این شهر هر ساله میزبان ایرانگردان بسیاری است.
موزه آذربایجان تبریز
موزه آذربایجان یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین موزه‌های کشور و جاهای دیدنی تبریز به شمار می‌رود که در مرکز شهر قرار دارد و سالانه پذیرای یکصدهزار نفر گردشگر داخلی و خارجی است. شهر تبریز را می‌توان شهر موزه‌ها نامید زیرا دارای آثار، بناهای تاریخی و موزه‌های غنی است که هر یک از آنها بخشی از تاریخ ایران را به نمایش گذاشته‌اند.
موزه آذربایجان تبریز یکی از مهم‌ترین موزه‌های ایران و دومین موزه باستان‌شناسی کشور پس از موزه ملی ایران شناخته می‌شود. زیربنای موزه آذربایجان ۲۴۰۰ مترمربع بوده و دارای سه طبقه و یک سالن نمایش در هر طبقه به ابعاد ۳۷ در ۱۲ متر، چند اتاق اداری و کتابخانه است. گفتنی است بنای موزه آذربایجان بر اساس نقشه تنظیمی باستان‌شناسی فرانسوی به نام «آندره گدار» با الهام از سبک معماری محلی در آذربایجان ایران تهیه و ترسیم اسماعیل دیباج احداث شده است.
موزه آذربایجان دارای آثار تاریخی و هنری متعلق به دوران پیش از اسلام و دوران اسلامی است. در حال حاضر، موزه آذربایجان دارای گنجینه‌ای مهم و با ارزش حاوی دوازده هزار قطعه اشیای عتیقه و هنری است که ۲۳۰۰ قطعه از این اشیای عتیقه و هنری به ثبت رسیده و به‌دلیل کمبود فضا بخش محدودی از این آثار در بخش‌های مختلف موزه در معرض نمایش برای دوستداران تاریخ، فرهنگ و هنر قرار دارد.
در طبقه همکف موزه آذربایجان، آثار و اشیای تاریخی مربوط به دوران پیش از تاریخ و دوران پیش از اسلام گردآوری شده‌اند که سفالینه‌های تپه اسماعیل‌آباد با قدمت هفت هزار ساله از تاریخی‌ترین آثار این بخش به شمار می‌روند.
اسکلت در موزه آذربایجان تبریز
در منتهی‌الیه سالن و روی دیوار ضلع شمالی سنگ بسم‌الله قرار دارد که از نادرترین آثار هنری ایران محسوب می‌شود. این سنگ عظیم از پنج قسمت تشکیل شده است که چهار قسمت آن قاب و قسمت دیگر متن اثر است. تمام کار حجاری سطح این سنگ زیبا و منحصربه‌فرد توسط هنرمند ایرانی «محمدعلی قوچانی» انجام شده است.
بازار تبریز
بازار تبریز به طول حدود یک کیلومتر، بزرگترین بازار سرپوشیده‌ی جهان است که در مردادماه سال ۱۳۸۹ خورشیدی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این بازار در سال ۱۱۹۳ هجری قمری بر اثر زلزله با خاک یکسان شد؛ اما طولی نکشید که معماران زبردست آن را بازسازی کردند و بازار کنونی مربوط به اواخر حکومت زندیه و عصر قاجار است.
طاق‌ها و گنبدهایی با کاربندی‌های زیبا و ارتفاع بلند، سازه‌های آجری به هم پیوسته، آرایش مغازه‌ها، کثرت تیمچه‌ها و وجود تعداد زیادی مدرسه و مسجد که در کنار سراهای بازرگانی جای گرفته‌اند، این بازار را به‌عنوان نمونه‌ای عالی از محیط تجارت و زندگی اسلامی و شرقی به یادگار گذاشته‌اند.
این بازار از سمت شرق به عالی‌قاپو (مجموعه کاخ‌های ولیعهدنشین)، از سمت غرب به مسجد جامع محدود شده و از شمال، بخش‌هایی از شمال رودخانه مهران‌رود را شامل می‌شود و این دو بخش به‌وسیله پل‌های چوبی که در امتداد راسته بازار قرار دارند، به یکدیگر متصل می‌شوند.
اغلب تیمچه‌ها و سرای‌ها بازار دارای سه طبقه هستند که طبقه زیرین مخصوص انبار کالا، طبقه دوم تجارتخانه و محل کار و طبقه سوم جهت استراحت و آسایش طراحی شده است. راسته‌های اصلی توسط راسته‌های فرعی به هم متصل شده‌اند و در فضاهای بین آنها تیمچه‌ها و سراها قرار دارد. تقاطع راسته‌ها در سه راهی‌ها و چهار راهی‌ها را طاق‌های آجری گنبدی پوشانده که بزرگترین گنبد بازار، گنبد تیمچه امیر و زیباترین نوع معماری آن تیمچه‌ی مظفریه است.
ایل گلی
شاه گلی یا ائل گلی یکی از مهم‌ترین گردشگاه‌های شهر تبریز است که در جنوب شرق آن و در هفت کیلومتری مرکز شهر واقع شده و به یکی از نمادهای این شهر تبدیل شده است. این مکان در ابتدا استخری بود که در زمان آق قویونلوها ایجاد شد و در دوران صفویه نیز گسترش یافت. پیش از روی کار آمدن صفویان، این استخر بزرگترین منبع ذخیره آب جهت آبیاری باغ‌های شرق تبریز بود.
در فصل زمستان آب دریاچه یخ می‌زند و نمای متفاوتی به محیط اطرافش می‌بخشد. در این مدت ماهی‌هایی که در آب آن زندگی می‌کنند، نمی‌توانند به بخش بالایی آب برسند و در نتیجه روند رشدشان آرام‌تر می‌شود. در وسط استخر ائل گلی بنایی به شکل هشت ضلعی و دو طبقه وجود دارد که با نام کاخ ائل گلی شناخته می‌شود. این بنا در حال حاضر به‌عنوان رستوران مورد استفاده است. مسیری در وسط استخر ائل گلی وجود دارد که انتهای آن به این بنا متصل می‌شود و در واقع عمارت مذکور در وسط استخر و به‌صورت شبه‌جزیره قرار گرفته است که بر حس و حال جالب آن می‌افزاید. عمق دریاچه شاه گلی ۱۲ متر برآورد می‌شود و در محوطه آن می‌توان قایقرانی کرد. همچنین شهربازی (لوناپارک)، غذاخوری، فست‌فود و کافی‌شاپ‌های متعددی در داخل این گردشگاه وجود دارند و دارای هتل، مسافرخانه و دفتر جهانگردی فعال است.
کوه عون بن علی
کوه عون بن علی که با نام کوه عینالی نیز شناخته می‌شود، با رنگی سرخ در ناحیه شمالی تبریز قرار دارد و ارتفاع بلندترین نقطه آن از سطح دریا ۱۹۶۰ متر است. در واقع کوه عینالی به مجموعه‌ای از قله‌ها، تپه‌ها، دره‌ها و... گفته می‌شود که در مجموعه جغرافیایی معینی قرار گرفته‌اند. این کوه از سمت شمال به رودخانه تلخه رود (آجی چای)، دریاچه ارومیه و دره‌های شهرستان اهر، از شرق به چشمه کهلیک (کهلیک بولاغی)، از جنوب به طرف فرودگاه تبریز و از غرب به خیابان‌ها و شهرک‌های شهر تبریز منتهی می‌شود. علاوه‌بر بقعه عون بن علی، امکانات رفاهی نظیر تله‌کابین و رستوران این منطقه را به یکی از تفرجگاه‌های محبوب شهر تبدیل کرده است.
با توجه به موقعیت کوهستانی بقعه عون بن علی، علاقه‌مندان به ورزش می‌توانند از مسیر کوهنوردی و صخره‌نوردی به این مکان دست یابند. همچنین، راه دسترسی ماشین‌رو و آسفالته از مسیر اتوبان پاسداران (کمربندی شمالی) تا بالای کوه و محوطه امامزاده امتداد داشته و روشنایی آن به طور کامل تامین شده است که شب‌ها جلوه‌ای خاص به کوه می‌بخشد.
کلیسای استفانوس مقدس
برای رسیدن به کلیسای استقانوس یک ساعت و نیم رانندگی در پیش دارید چرا که ساختمان آن در فاصله ۱۷ کیلومتری شهر جلفا کنار رود ارس قرار دارد. در زمان ساخت آن شک و تردید وجود دارد برخی آن را برای دوران اوائل مسیحیت می دانند و دسته دیگر قرن چهارم تا ششم هجری. بنای کلیسا نیز در زلزله های تبریز تخریب شد و صفویان مرمت آن را بر عهده گرفتند. کلیسا متعلق به ارمنی هاست و دومین کلیسای بزرگ آن ها در ایران به شمار می رود. آن ها در کلیسا مناسبت های خاصی را برگزار می کنند و در روز خاصی هزاران نفر برای اجرای مراسم می آیند. این کلیسای زیبا به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری تبریز همیشه بین مردم معروف است.
خانه بهنام
تبریز در طول تاریخ خود با فراز و فرودهای بسیاری روبه‌رو بوده است. این شهر در دوره قاجار به شکوفایی رسید؛ به طوریکه در این دوره به‌عنوان مهم‌ترین و پیشروترین شهر ایران شناخته می‌شد. شهر تبریز به‌عنوان مرکز ولایت عهدنشین عصر قاجار و دومین شهر پررونق کشور، از لحاظ داشتن خانه‌های قدیمی، درخور توجه است. حدود ۳۰۰ خانه قدیمی ارزشمند در شهر تبریز وجود دارد که خانه بهنام یکی از آنها به شمار می‌رود و امروزه به یکی از جاهای دیدنی تبریز تبدیل شده است.
شهر تبریز در گوشه شمال‌غربی ایران قرار دارد و تاحدودی به‌واسطه‌ی همین موقعیت جغرافیایی با سایر نقاط ایران متفاوت است. اولین و بارزترین تفاوت آنها را می‌توان در زبان محلی مردم دید که به ترکی آذری صحبت می‌کنند و مردم محلی علاقه‌ای به استفاده از زبان فارسی ندارند. گردشگران اگر سؤتا به فارسی بپرسند، معمولا به زبان ترکی به آنها پاسخ داده می‌شود.
کوه‌های آلاداغ لار
عامل دیگری که تبریز را منحصربه‌فرد کرده، جغرافیای آن است. تبریز در استان آذربایجان شرقی قرار دارد و در نتیجه آب‌وهوای خنک‌تری دارد و توپوگرافی متنوع آن شامل کوه‌ها، آتشفشان‌های خاموش و دریاچه‌های یخچالی می‌شود. این تفاوت فرهنگی و جغرافیایی از همان جاده‌ی مرکز ایران به‌سمت تبریز مشهود است. پس از عبور از زنجان، رشته کوه‌های جالبی به رنگ‌های قرمز، سبز، نارنجی و زرد به‌چشم می‌خورد. این اثر هنری که خالق آن مادر طبیعت است، کوه‌های رنگی آلاداغ لار نامیده می‌شوند و از جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی هستند؛ هرچند نباید آن را با رشته کوهی در ترکیه با همین نام اشتباه گرفت.
این کوه‌های رنگی فقط در چند نقطه از دنیا نظیر ژئوپارک ژانکی در چین و کوه‌های آسانگیت در پرو وجود دارند. وجود این کوه‌ها در چین را ناشی از میلیون‌ها سال فشرده‌شدن و اکسیده‌شدن مواد معدنی و ماسه سنگ می‌دانند. احتمالاً همین اتفاق در سایر موارد مشابه در دنیا نیز افتاده و این کوه‌های شگفت‌انگیز را به کیک بزرگی با لایه‌های رنگی تبدیل کرده است. بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی از وجود چنین جاذبه‌ای بی‌خبر هستند، هرچند علاقه‌مندان به عکاسی و بازدیدکنندگان آن برای تماشای این کوه‌های زیبا به‌سمت تبریز حرکت می‌کنند؛ زیرا کوه‌های آلاداغ لار که به کوه‌های رنگین‌کمانی مشهورند، در ۲۵ کیلومتری شمال‌شرق شهر تبریز واقع شده‌اند.
انتهای پیام/
نظر شما