به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، توافق هسته‌ای پس از کش‌وقوس‌های فراوان و خوش‌بینی‌هایی که تا قبل از حمله روسیه به اوکراین وجود داشت، متوقف شده است. بر اساس ادعای برخی نشریات غربی، توقف مذکور در ارتباط با توقیف دو نفتکش ایرانی و به دلیل آنچه نقض تحریم‌ها از سوی ایران خوانده شده، اتفاق افتاده است. هر چند که حتی تا قبل از این ماجرا نیز چشم‌انداز روشنی در خصوص توافق هسته‌ای وجود نداشت و علیرغم اظهارات مقامات دولتی آمریکا مبنی بر تمایلشان برای احیای برجام، هیچ اقدام ملموسی از سوی آنها انجام نشد. توقیف دو نفتکش از این جهت اهمیت دارد که یکی از مهمترین شروط جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به توافق، لغو تحریم‌ها بوده است.

علاوه بر این، با توجه به اظهار نظر نمایندگان جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان و سنای آمریکا مبنی بر قطعی بودن خروج از «هر توافقی با ایران» در صورت روی کار آمدن رئیس جمهور از این حزب، به نظر می‌رسد خوش‌بینی به چنین توافقی چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. هر چند که به اعتقاد برخی تحلیلگران، اگرچه زمان کارامدی توافق هسته‌ای کوتاه خواهد بود اما همین زمان کوتاه نیز می‌تواند به ایران فرصت دهد تا شرایط اقتصادیش را تا حدی بهبود بخشد. پل پیلار -استاد دانشگاه «جرج تاون» و از کارشناسان ارشد اندیشکده بروکینگز- در مصاحبه‌ای که با خبرنگار بین الملل ایسکانیوز انجام داد، ضمن اذعان به مخالفت جمهوری‌خواه‌ها با احیای برجام، خروج دولت احتمالی از این حزب را قطعی دانست.

مایک پنس –معاون اول دونالد ترامپ و یکی از چهره‌های اصلی حزب جمهوری خواه برای انتخابات ریاست جمهوری آتی آمریکا- در آخرین اظهار نظر خود گفته بود که «رئیس جمهور بعدی آمریکا یک جمهوری خواه خواهد بود و حتما از توافق خارج می‌شود»؛ اگر چه این مطلب جدیدی نیست و تقریبا همه اعضای این حزب دیدگاه مشابهی دارند، از آقای پیلار پرسیده شد که چرا ایران باید به چنین توافق اعتماد کند؟ این تحلیلگر برجسته آمریکایی خاطر نشان کرد: این در واقع یک مشکل است که جمهوری خواهان در ایالات متحده -به دلایل حزبی- مصمم هستند در هر مرحله با برجام مخالفت کنند. مطمئنا تا کنون مذاکره‌کنندگان ایرانی متوجه شده‌اند که هیچ راهی وجود ندارد که رئیس‌جمهور کنونی ایالات متحده بتواند در مورد اتفاقاتی که قرار است پس از پایان دوره‌اش بیافتد، تضمین دهد. اما هنوز تقریبا سه سال از دوره ریاست‌جمهوری‌ بایدن باقی مانده و ایران باید تصمیم بگیرد که آیا این زمان برای لغو تحریم‌ها ارزش دارد تا به محدودیت‌های برجام پایبند باشد یا خیر.

انتهای پیام/