به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، پژوهش‌های علمی بدون بهره‌گیری از منابع مالی دولتی نمی‌توانند به ثمر برسند، چون بخش خصوصی از عهده هزینه‌های پژوهش نمی‌آید. همانطور که محسن دانش‌مسگران عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد و دانشمند برتر وزارت علوم در گفت‌وگو با ایسکانیوز، خاطرنشان کرد کرد که بخش خصوصی پژوهش را امری پرهزینه می‌بیند و نیازمند حمایت دولت است.

با وجود تاکید کارشناسان بر این که اختصاص بودجه به پژوهش، سرمایه‌گذاری است و نه هزینه؛ اما به نظر می‌رسد هنوز سیاستگذاران کشور، ضرورت سرمایه‌گذاری در زمینه پژوهش را درک نکرده‌اند یا اگر درک شده است، آنگونه که  پیمان صالحی معاون پژوهشی وزیر علوم تاکید کرد که بودجه پژوهشی کشور حتی در شرایط کمبود منابع مالی نباید کاهش یابد، چون بدون پژوهش مشکلات کوچک فعلی به مشکلات بزرگ آینده تبدیل خواهند شد؛ اما هنوز به مرحله اجرا نرسیده و در نتیجه در سال‌های اخیر به بهانه‌های مختلف بودجه پژوهشی کاسته‌ شده است 

مقایسه بودجه پژوهشگاه‌های تحت نظارت وزارت علوم در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱، نشان می‌دهد که بودجه پژوهشگاه‌ها در لایجه بودجه ۱۴۰۱ نسبت به سال گذشته هشت درصد کاهش داشته است. به طوری که بودجه مصوب ۱۴۰۰، ۶۷ میلیارد و ۹۱۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بوده است که در لایجه بودجه ۱۴۰۱ به ۶۲ میلیارد و ۳۹۶ میلیون تومان کاهش یافته است.  

کاهش بودجه پژوهشی فقط برای امسال نیست، همانطور که فرهاد کریمی رئیس سابق پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش معتقد است که علی رغم تلاش‌ها برای توجه به حوزه پژوهش؛ اما روند در دستگاه‌های اجرایی خوب نیست و هر سال شاهد کاهش تخصیص بودجه پژوهش هستیم. 

بودجه پژوهشی کشور در حالی سالانه رو به کاهش است که با بالا رفتن نرخ ارز، کمبود منابع مالی عرصه را بر پژوهشگران تنگ کرده است. جمال داوودی معاون پژوهشی دانشگاه زنجان در گفت‌وگو با ایسکانیوز، با افزایش چشمگیر هزینه‌های پژوهش در سالهای اخیر به دلیل بالا رفتن نرخ ارز به دلیل وارداتی بودن وسایل مورد نیاز برای پژوهش اشاره و تصریح کرد که این افزایش هزینه‌ به دانشگاه‌ها ضربه وارد می‌کند چون بودجه دانشگاه‌ها به این نسبت افزایش پیدا نکرده است.

کاهش بودجه پژوهش هم برای پژوهشگران و هم برای کشور آسیب‌زا خواهد بود. علی‌اصغر محمدی معاون پژوهشی پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران در گفت‌وگو با ایسکانیوز، یکی از آفت‌های کاهش بودجه پژوهشی درجازدن اعضای هیئت علمی دانست و تاکید کرد که در نتیجه استادان خودشان را سرگرم مقاله‌نویسی می‌کنند.

انتهای پیام/