به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ قدیمیترین گرافیتی یا دیوارنگاری شناخته شده در جهان به تمدن مصر باستان برمیگردد. مصریان باستان بیش از ۴ هزار سال پیش روی دیوارهای معابد و مقبرهها نقاشی میکشیدند یا طرحهایی را حک میکردند. گرافیتی مصر باستان را میتوان روی سنگهای مربوط به امپراتوری روم نیز یافت؛ جایی که مردم اغلب پیامها، نقاشیها و نمادهایی را روی ساختمانهای عمومی و بناهای تاریخی حک میکردند.
برخی از این دیوارنگاریهای باستانی هنوز هم در مصر امروزی قابل مشاهده است و به باستانشناسان اطلاعات خوبی را در مورد زندگی و نگرانیهای مردم مصر باستان میدهد. در این راستا، تیمی از محققان با کمک فناوری پیشرفته سعی کردهاند که درک بهتری از گرافیتیهای 2000 ساله مصری روی معبدی ایزیس در پمپئی ایتالیا به دست آورند. معبد ایزیس یک معبد رومی است که به الهه مصری ایزیس تقدیم شده است. این معبد کوچک و تقریبا دست نخورده یکی از اولین اکتشافات در حین حفاری پمپئی در سال ۱۷۶۴ بود. محققان در این مطالعه نشانههایی از باورها و افکار مردم در مصر باستان به دست آوردهاند.
اعداد جادویی از کجا آمدهاند؟
جالب است بدانید که گرافیتی معمولا یک عمل خرابکارانه تلقی میشود و روانشناسان نیز بر این باورند که این هنر نوعی ابراز وجود است، ولی با این حال، ابزاری است که میتوان از طریق آن افکار، عواطف و ایدههای مردم باستان را در عرصههای عمومی کشف کرد. حتی گاهی گرافیتی نوعی بیان هنری و راهی برای بیان پیامهای سیاسی تلقی میشود. به این ترتیب، در طول تاریخ از دیوارنگاریها به عنوان شورشی علیه قدرت استفاده شده است.
معبد ایزیس؛ دفترچه یادداشت غول پیکر
نکته جالب در مورد گرافیتی این است که معماری در مصر باستان همواره توسط طبقات سطح بالا و حاکمان انجام میشد، ولی دیوارنگاریها توسط مردم عادی کشیده میشد و به همین دلیل به خوبی میتوانند افکار و فعالیتهای مردم عادی را نشان دهند. از این رو، محققان تصمیم گرفتند که گرافیتی مربوط به معبد ایزیس را مورد مطالعه قرار دهند که قرن چهارم قبل از میلاد در منطقه فیله، جزیرهای در رودخانه نیل، ساخته شد.
این معبد که برای احترام به الهه ایزیس به عنوان الله مادر و محافظ مردگان ساخته شده، آخرین معبدی است که به سبک کلاسیک مصری ساخته شد. ساخت و ساز در حدود ۶۹۰ قبل از میلاد آغاز شد و یکی از آخرین مکانهایی بود که الهه در آن پرستش میشد.
این معبد دارای یک تالار ستوندار (تالاری است که سقف آن توسط ستون پشتیبانی میشود)، یک پناهگاه و چندین اتاق عبادت است که همگی با کندهکاریهای پیچیده، هیروگلیف، نقاشیهای دیواری رنگارنگ و البته گرافیتی تزئین شدهاند.
محققان میگویند که این معبد یک دفترچه یادداشت غولپیکر است که فرهنگهای مختلف را نسل اندر نسل برای مدت ۲ هزار سال به تصویر میکشد.
جادوی واقعیت فضایی سهبعدی
در بین این تیم تحقیقاتی، یک متخصص «واقعیت فضایی» وجود دارد. واقعیت فضایی فرآیند ثبت و نمایش دیجیتال فضا یا شیء فیزیکی در سهبعد است. این کار با کمک اسکنرهای لیزری، پهپادها و دوربینهای فتوگرامتری انجام میشود تا دادههای کاملی از محیط فیزیکی یا اشیاء جمعآوری کند.
این تیم در گذشته نیز روی هزاران نمونه گرافیتی با کمک همین تکنیک مطالعه کردند. حتی برخی از این گرافیتیها در عمق کمتر از یک میلیمتر روی ستونها، دیوارها و سقف معابد حک شده بودند و به همین دلیل دقت در این کار بسیار ضروری بود.
محققان میگویند که عکسهای معمولی و پلانهای دوبعدی بسیار ناقص هستند، زیرا اطلاعات درستی از فضا نمیدهند. از این رو تصمیم گرفتند که فراتر از تصویربرداری دوبعدی پیش بروند و از کل سطح معبد یک فضای سهبعدی پیشرفته به دست آورند.
هزاران سال گرافیتی فیگورال
تصاویر سهبعدی جدید از هر دو نمای داخلی و خارجی معبد از جمله گرافیتی تصویری برجسته ایجاد میکند. به این شکل که امکان مطالعه بین هر گرافیتی و مکان آن در رابطه با ساختار معماری معبد را فراهم میکند. علاوه براین، اطلاعات خوبی را در مورد «گرافیتو فیگورال» به محققان میدهد. گرافیتو فیگورال به نوع خاصی از گرافیتی فیگوراتیو (اشکالی از صورت و بدن انسان یا حیوان) اشاره دارد که به جای متن یا نمادها، از تصاویر یا اشکال استفاده میکند. این سبک میتواند شامل هر چیزی از طرحها یا طرحهای ساده گرفته تا تصاویر پیچیدهتر و دقیقتر باشد. گرافیتی فیگورال موضوعی بحث برانگیز است که امروزه بسیاری از مردم آن را خرابکاری خالص میدانند. البته برخی نیز آن را نوعی بیان هنری تلقی میکنند.
با وجود این، گرافیتی فیگوراتیال باستانی بخش مهمی از فرهنگ هنر خیابانی امروزه است. همانطور که در این مطالعه جدید نشان داده شده است، مانند گرافیتی مصری که در حال بررسی است، تاریخچهای غنی از هزاران سال پیش دارد.
نظر شما