قاسم اسکندریان کارشناس ارشد محیط‌ زیست و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز گفت: ما مدیریت درستی در حوزه هرز آب‌ها را نداریم و استفاده بیش از حد از منابع آب زیرزمینی و روش‌های کشت غیراصولی همه و همه منجر به تنش‌های آبی که امروزه با آن مواجهیم شده است. البته علاوه این موارد، مسائل جهانی مانند شرایط اقلیمی حاکم بر خاورمیانه  و مشکلاتی که کشورهای همسایه ایجاد کردند نیز مزید بر علت شده است. ازطرفی استفاده بیش‌از حد کشور ترکیه و عراق از منابع آبی مشترک و از طرفی دیگر عملکرد افغانستان که روان آب‌هایی که وارد کشور ما می‌شدند را مسدود کرده، منجر به این تنش‌های آبی شده است.

۲۶ استان کشور دچار کم‌آبی هستند

اسکندیان گفت: به نظر من در سه چهار سال آینده بزرگ‌ترین مسئله در خاورمیانه، بیشتر از اینکه حول محور  نفت و انرژی باشد، بحث آب خواهد بود. ما در منطقه اقلیمی غرب‌ آسیا و خاورمیانه واقعا با تنش‌های جدی آب روبه رو هستیم. از طرفی رشد صنعت، افزایش گازهای گل‌خانه‌ای، رشد جمعیت، افزایش سطح زیر کشت و استفاده لجام گسیخته از منابع آبی را داریم که این‌ها خود مصرف آب را بالا برده است و کشور ماهم مستثنی نیست.

وی افزود: سرعت مصرف آب در تهران به قدری زیاد است، که اگر زمانی مشکلی پیش بیاید، مثلا منابع آب تهران چندروز قطع شود، حتی اگر تمام آب‌های معدنی کشور را به سمت تهران گسیل کنیم هم جوابگو نخواهد بود.

استاد دانشگاه ادامه داد: ما باید فکری به حال روش استفاده و مدیریت مصرف آب کنیم؛ مثلا آب شرب را از آب مصرفی جدا کنیم. ما دیگر نمی‌توانیم آب تهران را با روش یک قرن پیش مدیریت کنیم و امکان اینکه در چندسال آینده با تانکر آب وارد تهران کنیم، وجود دارد.

اسکندریان در رابطه با تاثیر بارش‌ها در منابع آبی عنوان کرد: بارش‌ها به ۲ صورت هستند. اگر بارش‌ها برفی و زمستانی باشند، ذخیره آبی خوبی را برای ما ایجاد می‌کنند اما اگر این باش‌ها در فصول گرم باشد، معمولا مدیریت نمی‌شوند و این‌ها معلولا به صورت هرزآب و سیلاب در می‌آیند و اکثرا ضررشان از سودشان بیش‌تر است. مثلا پارسال در امام‌زاده داوود خسارت‌هایی از همین بارش‌ها وارد شد. باید شرایطی ایجاد کنیم که بتوانیم این‌ آب‌ها را ذخیره کنیم. بارش‌ها سطح آب‌های سدها و آب‌های زیر زمینی را تقویت می‌کند ولی کافی نیست.

کارشناس محیط زیست درخصوص نقش طرح‌های انتقال آب در تنش‌های آبی گفت: طرح انتقال آب معمولا به ۲ صورت می‌تواند اتفاق بیفتد. اول انتقال آب از مناطقی که پرآب هستند، مانند زاگرس و البرز که متاسفانه، به دلیل مقدار بارش‌ها در چند سال اخیر خود این مناطق نیز کمبود آب دارند. دوم،  شیرین‌سازی آب دریاها است و انتقال آن به مناطق کم آب است که این روش هم نیازمند سرمایه و زمان بسیار است. معمولا آبی که شیرین‌سازی می‌شود، هزینه هنگفتی را مصرف می‌‎کند وتوجیح اقتصادی برای مصارف صنعتی و  کشاورزی و حتی گاهی اوقات برای شست‌وشو هم ندارد ولی خب شاید روزی مجبور شویم از این راه هم استفاده کنیم.

اسکندریان ادامه داد: فرهنگ‌سازی یکی از روش هایی است، که از قدیم در ایران بوده است. ما باید آب را یک نعمت الهی بدانیم و از آن به درستی استفاده کنیم که این‌کار باید توسط تمامی اقشار جامعه انجام شود. کولرهای گازی، ماشین‌های لباس‌شویی و ظرف‌شویی میزان مصرف آب‌شان زیاد است. الگوی مصرف فعلی در تهران باعث می‌شود که در چند سال آینده آبی نباشد که ما بتوانیم استفاده کنیم و مشکلاتمان خیلی جدی‌تر خواهد شد.

وی افزود: با صرف‌جویی در مصرف برق، می‌توانیم در مصرف آب هم صرف جویی کنیم به عنوان مثال اگر کولرهای آبی را کم‌تر فعال کنیم، در آب هم صرف‌جویی می‌شود یا اینکه آبیاری فضاهای سبز را به روش‌های نوین انجام دهیم. علاوه بر این اتلاف آب در اثر شکستگی‌ها و نشتی‌ها درشبکه‌های ما زیاد است، که برای حل این موضوع به طرح و سرمایه‌گذاری جدی توسط افراد متخصص نیاز داریم.

استاد دانشگاه با اشاره به عواقب خشکسالی در کشور، عنوان کرد: خشکسالی بر همه جوانب جامعه تاثیر می‌گذارد. افزایش ریزگردها، بیماری‌هایی مثل اسم و بیماری‌های ریوی و افزاریش قیمت مواد غذایی از جمله مواردی هستند، که بر روابط اجتماعی و سیاسی و قدرت ملی هم می‌توانند تاثیر منفی داشته باشند. پس آب مایه حیات است و بر همه چیز مثل اقتصاد، گردشگری، صنعت، کشاورزی و روابط اجتماعی تاثیر می‌گذارد.

اتمام پیام/