جزیره هنگام، در جنوب جزیره قشم و در دل آب‌های زلال خلیج فارس، یکی از شگفتی‌های طبیعی و گردشگری ایران است. این جزیره کوچک با مساحتی حدود ۳۳ کیلومتر مربع، به‌رغم ابعاد محدود خود، ظرفیت‌های فراوانی برای توسعه گردشگری پایدار و معرفی جاذبه‌های بکر طبیعی و فرهنگی دارد.

این جزیره بیش از هر چیز به خاطر دلفین‌های بازیگوشی شناخته می‌شود که در نزدیکی سواحل جزیره، به‌ویژه در ساعات ابتدایی روز به استقبال گردشگران می‌آیند. تماشای این دلفین‌ها تجربه‌ای بی‌نظیر و خاطره‌انگیز است که کمتر در دیگر نقاط ایران یافت می‌شود.

همچنین سواحل مرجانی و شنی هنگام، محل مناسبی برای غواصی و شناست. پدیده آب‌های شب‌تاب که در برخی شب‌ها به دلیل فعالیت پلانکتون‌ها رخ می‌دهد، جلوه‌ای رویایی به این جزیره می‌بخشد. حضور آهوهای بومی و پرندگان مهاجر نیز غنای زیستی هنگام را دوچندان می‌کند.

مردم جزیره هنگام با زندگی ساده و صمیمی خود، بخشی از جذابیت این مقصد گردشگری را تشکیل می‌دهند. بازارچه‌های محلی جزیره با فروش محصولات دریایی تازه، صنایع دستی و زیورآلات دست‌ساز، گردشگران را با فرهنگ بومی جنوب آشنا می‌کنند.

یکی از نمادهای فرهنگی جزیره، بازارچه ساحلی زنان است که در آن زنان محلی با لباس‌های رنگین و نقاب‌های سنتی، کالاهای دست‌دوز و صنایع دستی خود را عرضه می‌کنند. این فضا نه تنها یک مرکز خرید محلی است، بلکه فرصتی برای ارتباط مستقیم گردشگران با فرهنگ بومی محسوب می‌شود.

جزیره هنگام به دلیل موقعیت جغرافیایی و جاذبه‌های طبیعی، ظرفیت‌های متنوعی برای جذب گردشگران دارد. توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی سازگار با محیط زیست، راه‌اندازی تورهای دریایی و حیات وحش، ایجاد مراکز آموزش غواصی و برگزاری جشنواره‌های فرهنگی می‌تواند به رونق اقتصادی جزیره کمک کند. همچنین سرمایه‌گذاری در حمل‌ونقل دریایی و بهبود زیرساخت‌های ارتباطی، امکان دسترسی آسان‌تر گردشگران به جزیره را فراهم خواهد کرد. صنایع دستی و تولیدات محلی نیز می‌تواند به‌عنوان یک منبع پایدار درآمد برای زنان و جوانان جزیره نقش‌آفرینی کند.

با وجود ظرفیت‌های قابل توجه، جزیره هنگام با چالش‌هایی جدی مواجه است. نبود زیرساخت‌های کافی برای اقامت گردشگران، کمبود امکانات بهداشتی و رفاهی، ضعف مدیریت در زمینه پسماند و نگرانی از تخریب زیستگاه دلفین‌ها و مرجان‌ها از مهم‌ترین تهدیدهای توسعه گردشگری در این جزیره است. اگر این مسائل به‌درستی مدیریت نشوند، ممکن است فرصت‌های گردشگری جزیره با تهدیدهای زیست‌محیطی روبه‌رو شود.

اگر نگاه توسعه‌ای به هنگام با رعایت اصول حفاظت محیط زیست و مشارکت جامعه محلی همراه باشد، این جزیره می‌تواند به یکی از مهم‌ترین قطب‌های گردشگری دریایی ایران تبدیل شود. ایجاد همکاری میان دولت، بخش خصوصی و جامعه محلی، نه تنها اقتصاد جزیره را رونق می‌بخشد، بلکه سبب حفظ میراث طبیعی و فرهنگی آن نیز خواهد شد.

جزیره هنگام بیش از یک مقصد تفریحی است؛ این جزیره گنجینه‌ای طبیعی و فرهنگی است که باید با دقت و آینده‌نگری مورد توجه قرار گیرد. آینده هنگام، همچون آینده خلیج فارس، در گرو پاسداری هوشمندانه از زیبایی‌ها و فرصت‌هایی است که این خطه از ایران در دل خود جای داده است.

فعال اجتماعی*

انتهای پیام/