به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، روز 18 مهر ماه پنجمین انتخابات پارلمانی عراق از زمان استقرار نظام سیاسی این کشور برگزار شد. این انتخابات با استقبال عمومی مواجه نشد و از آن بدتر که ابهامات زیادی در خصوص تقلب در آن و دستکاری نتایج توسط برخی احزاب و جریانات سیاسی در این کشور مطرح شد. پس از کش و قوس‌های فراوان، دادگاه فدرال این کشور پس از برگزاری چندین جلسه و بررسی شکایت‌های انتخاباتی در نهایت ضمن تایید نتایج انتخابات، شکایت‌ها را بی‌اساس عنوان کرد.

هر چند که بسیاری از معترضان به نتیجه انتخابات از جمله هادی العامری –رئیس ائتلاف فتح- پس از صدور رای نهایی دادگاه فدرال اعلام پایبندی خود را به آن اعلام کردند، اما به نظر می‌رسد این امر در آینده تاثیر خود را بر فضای سیاسی متشنج عراق خواهد گذاشت. بر اساس نتایج به دست آمده، جریان صدر ۷۳ کرسی در پارلمان آینده عراق کسب کرده است.

به منظور ارزیابی نتایج انتخابات و تاثیرات احتمالی آن بر فضای سیاسی این کشور گفتگویی با دکتر احمد زارعان –عضو هیئت علمی دانشگاه و کارشناس ارشد مسائل منطقه- انجام شد. از نظر دکتر احمد زارعان، اگرچه چشم انداز روشنی برای حل اختلافات در عراق در آینده نزدیک وجود ندارد، اما بعید به نظر می‌رسد که شرایط سیاسی موجود تاثیری بر روابط ایران و عراق داشته باشد.

متن کامل گفتگوی ایسکانیوز با «دکتر احمد زارعان» بدین شرح است:

- پس از یک وقفه چند ماهه نتایج انتخابات عراق به تایید نهایی دادگاه عالی فدرال رسید. صف بندی‌های سیاسی آینده در عراق را چطور ارزیابی می‌کنید؟

در حال حاضر دو گونه آرایش سیاسی در عراق وجود دارد: یکی آرایش موجود در داخل مکونات عراق و دیگری آرایش موجود بین مکونات عراق. در شرایط کنونی، جریان‌های سیاسی کرد و سنی در حالی که درگیر رقابت‌های داخلی هستند اما تلاش می‌کنند در مقابل مکون بزرگ؛ یعنی شیعیان که محور تشکیل دولت هستند، منسجم و متحد ظاهر شوند. مثلا در حال حاضر بین پارتی و اتحادیه میهنی بر سر موضوعاتی مانند تصدی پست ریاست‌جمهوری عراق یا استانداری کرکوک اختلاف‌ نظر و رقابت وجود دارد یا این که در مکون سنی، بین ائتلاف عزم و ائتلاف تقدم در مورد تصدی پست ریاست پارلمان اختلاف وجود دارد اما این جریان‌ها بنا دارند در موضوع تشکیل دولت آینده و ائتلاف با جریان‌های شیعه به طور منسجم عمل کنند تا امتیاز بیشتری بگیرند. اما در نقطه مقابل، شیعیان هم در موضوعات درون‌مکونی و هم موضوعات بین‌مکونی دچار تشتت و اختلاف نظر هستند. در حال حاضر علیرغم تلاش‌ها و دیدارهای صورت گرفته، اختلافات دو جریان اصلی شیعه؛ یعنی اطار تنسیقی و جریان صدر لاینحل باقی مانده است و چشم‌انداز روشنی در مورد حل این اختلافات در آینده نزدیک وجود ندارد.

- فکر می‌کنید نتیجه نهایی انتخابات چه تاثیری بر نیروهای مقاومت و روابط ایران و عراق خواهد داشت؟

انتخابات به دلیل آن که می‌تواند باعث تغییر رویکردها، سیاست‌ها و راهبردهای یک کشور در حوزه داخلی و خارجی شود امری مهم محسوب می‌شود. اما برخی موضوعات در سطحی قرار دارند که از آمد و رفت کارگزاران سیاسی تاثیر کمتری می‌گیرند. رابطه ایران و عراق از موضوعات مهمی است که تغییر دولت‌ در هر یک از این دو کشور نمی‌تواند این رابطه را به لحاظ ماهوی تغییر دهد؛ مگر آن که علاوه بر تغییر دولت‌ها، سایر شرایط و متغیرها نیز تغییر کنند. متغیر «همسایگی» یکی از متغیرهایی است که دو کشور را نسبت به موضوعات اساسی به‌ویژه موضوع امنیت، حساس و محتاط و تا حدودی محافظه‌کار کرده است. تجربه دوره نخست‌وزیری مصطفی الکاظمی موید این مطلب است. الکاظمی علیرغم تمایل آشکاری که به گسترش روابط با کشورهای غربی و عربی دارد اما سعی می‌کند ملاحظات و خط قرمزهای جمهوری اسلامی ایران را نیز رعایت کند.  

- جریان صدر پس از انتشار خبر تایید نهایی انتخابات از «حرکت به سوی اصلاحات بزرگ» سخن گفت. به نظر جنابعالی هدف این جریان ز اصلاحات بزرگ چیست؟

در عراق، واژه «اصلاحات» به یک واژه مبتذل تبدیل شده است و نه تنها جریان صدر، بلکه بسیاری از جریان‌های دیگر نیز دنبال اصلاحات واقعی نیستند. جریان صدر از انتخابات سال ۲۰۱۸ تا کنون، شعار اصلاحات سر می‌دهد اما واقعیت این است که این شعار فقط مصرف سیاسی دارد. صدری‌ها علیرغم آن که از انتخابات سال ۲۰۱۸ - که در مقایسه با سایر جریان‌های عراقی کرسی بیشتری به دست آوردند - تا کنون، محور دولت و سیاست در عراق هستند و در همه مشکلات موجود از جمله ناکارآمدی و فساد سهیم هستند اما شعار اصلاحات را مطرح می‌کنند تا اولا خود را از اتهامات موجود تبرئه کنند و ثانیا شعار اصلاحات را چون پتکی بر سر رقبا بکوبند و آنها را از میدان به در کنند. مثلا صدری‌ها شعار «حصر السلاح بید الدوله» را در حالی مطرح می‌کنند که خودشان گروه مسلح دارند و در بزنگاه‌ها با همین گروه‌های مسلح نمایش قدرت حزبی می‌دهند. بنابراین شعار اصلاحات برای فاسد جلوه دادن رقبا و از میدان به در کردن آنها سر داده می‌شود نه انجام اصلاحات واقعی و صدری‌ها به دنبال اصلاحات واقعی به نفع مردم نیستند. البته اگر هدف جریان صدر از اصلاحات، اقداماتی مانند انحلال حشدالشعبی باشد می‌توان نتیجه گرفت که جریان صدر حاضر است به اسم اصلاحات و برای تحقق منافع خود، منافع عراق را قربانی کند.

انتهای پیام/