به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیماری پوست مرغی یا کراتوز پیلاریس (Keratosis Pilaris) یک بیماری پوستی شایع و بی‌ضرر است که باعث ایجاد لکه‌های خشک، خشن و برآمدگی‌های ریز می‌شود که اغلب روی بازوها، ران‌ها، گونه‌ها یا باسن ایجاد می‌شود. برجستگی‌ها معمولاً درد یا خارش ندارند. کراتوز پیلاریس اغلب یک نوع پوست نرمال در نظر گرفته می‌شود و اغلب تا ۳۰ سالگی برطرف می‌شود. با این‌حال لازم است بدانیم علت پوست مرغی شدن چیست و درمان پوست مرغی کدام است. 

بیشتر بخوانید:

بهترین ماسک های خانگی برای رهایی از چروک دور لب

بیماری پوست مرغی چیست ؟

کراتوزیس پیلاریس که گاهی به آن «پوست مرغ» نیز می‌گویند، یک بیماری شایع پوستی است که باعث می‌شود تکه‌هایی از برجستگی‌های خشن روی پوست ظاهر شوند. این برجستگی‌ها یا جوش‌های ریز در واقع سلول‌های مرده پوست هستند که فولیکول‌های مو را مسدود می‌کنند. آن‌ها گاهی اوقات به رنگ قرمز یا قهوه‌ای ظاهر می‌شوند.

بیماری پوست مرغی معمولا در قسمت بالایی بازوها، ران‌ها، گونه‌ها یا باسن دیده می‌شود؛ مسری نیست و این برجستگی‌ها معمولاً باعث ناراحتی یا خارش نمی‌شوند. این وضعیت در ماه‌های زمستان که پوست تمایل به خشک شدن دارد، بدتر می‌شود و همچنین ممکن است در دوران بارداری بدتر شود. هیچ درمانی برای این بیماری بی‌ضرر و ژنتیکی پوستی وجود ندارد، اما راه‌هایی برای درمان یا جلوگیری از بدتر شدن آن وجود دارد. کراتوز پیلاریس معمولاً تا سن ۳۰ سالگی به طور طبیعی برطرف می‌شود.

علائم بیماری پوست مرغی

بارزترین علامت پوست مرغی شدن بدن، ظاهر آن است. برجستگی‌های قابل مشاهده‌ای که روی پوست ظاهر می‌شوند، شبیه برآمدگی‌های غاز یا پوست مرغ کنده شده است. به همین دلیل، معمولاً به عنوان "پوست مرغ" شناخته می‌شود. برجستگی‌ها می‌توانند در هر نقطه‌ای از پوست که فولیکول‌های مو وجود دارند، ظاهر شوند و بنابراین هرگز در کف پا یا کف دست شما ظاهر نمی‌شوند. کراتوز پیلاریس معمولا در قسمت بالایی بازوها و ران‌ها دیده می‌شود. چنانچه میزان کراتوزیس پیلاریس بیش از حد باشد، می‌تواند تا ساعد و ساق پا گسترش یابد. سایر علائم مرتبط با آن عبارتند از:

صورتی یا قرمزی خفیف در اطراف برجستگی‌ها
پوست خارش‌دار و تحریک پذیر
پوست خشک
برجستگی‌هایی که شبیه کاغذ سنباده هستند.
برجستگی‌هایی که بسته به رنگ پوست می‌توانند در رنگ‌های مختلف ظاهر شوند (رنگ گوشتی، سفید، قرمز، صورتی، قهوه‌ای یا سیاه)

علت پوست مرغی شدن بدن

این بیماری خوش خیم پوست نتیجه تجمع کراتین، پروتئین مو، در منافذ است. اگر به کراتوز پیلاریس مبتلا هستید، کراتین موهای بدن شما در منافذ مسدود می‌شود و فولیکول‌های مو در حال رشد را مسدود می‌کند. در نتیجه، برجستگی کوچکی در جایی که مو باید باشد، ایجاد می‌شود. اگر بخواهید برآمدگی‌ها را بکنید، ممکن است متوجه ظاهر شدن موهای کوچک شوید. علت دقیق تجمع کراتین ناشناخته است، اما پزشکان فکر می‌کنند ممکن است با بیماری‌های پوستی مانند درماتیت آتوپیک و بیماری‌های ژنتیکی مرتبط باشد.

این بیماری در چه افرادی رایج است؟!

بیماری پوست مرغی در افرادی که به شرایط زیر دچار هستند، بیشتر است:

پوست خشک
اگزما
ایکتیوز
تب یونجه
چاقی
زنان
کودکان یا نوجوانان
اصل و نسب سلتیک
هر کسی ممکن است مستعد ابتلا به این عارضه پوستی باشد، اما بیشتر در کودکان و نوجوانان شایع است. کراتوز پیلاریس اغلب در اواخر دوران نوزادی یا در دوران نوجوانی شروع می‌شود. معمولاً در اواسط دهه ۲۰ سالگی برطرف می‌شود و بیشتر موارد تا سن ۳۰ سالگی کاملاً از بین می‌روند. تغییرات هورمونی می‌تواند در دوران بارداری برای زنان و در دوران بلوغ برای نوجوانان باعث ایجاد آن شود. کراتوز پیلاریس در افراد با پوست روشن بیشتر شایع است.

درمان بیماری پوست مرغی

هیچ درمان شناخته شده‌ای برای بیماری پوست مرغی وجود ندارد. معمولاً با افزایش سن خود به خود برطرف می‌شود. درمان‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش ظاهر آن امتحان کنید، اما کراتوز پیلاریس معمولاً به درمان مقاوم است. بهبود ممکن است ماه‌ها طول بکشد، یا به‌طور کلی بهبودی نداشته باشد.

یک پزشک پوست یا متخصص پوست ممکن است یک مرطوب کننده را به‌عنوان کرم برای پوست مرغی تجویز نماید که برای تسکین خارش و خشکی پوست و بهبود ظاهر پوست در اثر بثورات کراتوز پیلار استفاده شود. بسیاری از کرم‌های موضعی بدون نسخه و نسخه‌ای می‌توانند سلول‌های مرده پوست را از بین ببرند یا از مسدود شدن فولیکول‌های مو جلوگیری کنند.

دو ماده رایج در مرطوب‌کننده‌های به شکل کرم برای پوست مرغی، اوره و اسید لاکتیک هستند. این مواد با هم به شل شدن و حذف سلول‌های مرده پوست و نرم شدن پوست خشک کمک می‌کنند. سایر روش‌های درمانی که ممکن است به‌جای پماد برای رفع پوست مرغی، متخصص پوست شما پیشنهاد دهد؛ عبارتند از:

میکرودرم ابریژن، یک درمان لایه برداری شدید
لایه برداری شیمیایی
کرم‌های رتینول
با این‌حال مراقب مواد تشکیل دهنده این کرم‌ها باشید و قبل از استفاده با پزشک خود صحبت کنید. برخی از کرم‌های موضعی و انواع پماد برای رفع پوست مرغی که تجویز می‌شوند، حاوی اسیدهایی هستند که ممکن است عوارض جانبی منفی ایجاد کنند، از جمله:

قرمز شدن
سوزش
تحریک
خشکی
همچنین برخی از گزینه‌های درمانی تجربی در دسترس هستند، مانند درمان فوتوپنوماتیک و درمان پوست مرغی با لیزر عروقی.

درمان خانگی پوست مرغی

اگر ظاهر بیماری پوست مرغی خود را دوست ندارید، تکنیک‌هایی وجود دارد که می‌توانید آن را در خانه امتحان کنید. اگرچه این بیماری قابل درمان نیست، درمان‌های خودمراقبتی می‌توانند به حداقل رساندن برآمدگی، خارش و تحریک کمک کنند.

حمام‌های گرم بگیرید: حمام‌های کوتاه و گرم می‌تواند به باز کردن و شل شدن منافذ کمک کند. پوست خود را با یک برس سفت مالش دهید تا به طور بالقوه برآمدگی‌ها از بین بروند. مهم است که زمان خود را در حمام محدود کنید، زیرا زمان شستشوی طولانی‌تر می‌تواند روغن‌های طبیعی بدن را از بین ببرد.

لایه‌برداری کردن: لایه‌برداری روزانه می‌تواند به بهبود ظاهر پوست کمک کند. متخصصان پوست توصیه می‌کنند که به آرامی پوست مرده را با لوفا یا سنگ پا از بین ببرید.

از لوسیون آبرسان استفاده کنید: لوسیون‌های حاوی آلفا هیدروکسی اسید (AHAs) مانند اسیدهای لاکتیک می‌توانند پوست خشک را هیدراته کرده و به گردش سلولی کمک کنند.

از مرطوب کننده‌ها استفاده کنید: مرطوب‌کننده‌ها رطوبت را به هوای اتاق اضافه می‌کنند که می‌تواند رطوبت پوست شما را حفظ کرده و از تشدید خارش جلوگیری کند.

تفاوتی نمی‌کند که بخواهید از درمان خانگی پوست مرغی استفاده کنید یا درمان پوست مرغی با لیزر انجام دهید. به‌صورت کلی، چون این مسئله، بیماری خطرناکی نیست و اغلب به‌صورت خودبه‌خودی خوب می‌شود؛ می‌توان آن را نادیده گرفت.

انتهای پیام/