محمد شریفیمقدم؛ دبیرکل خانه پرستار در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص کار اجباری پرستاران گفت: بحث کمبود نیرو همچنان وجود دارد و آخرین استخدامی مربوط به بهمن سال ۹۹ بوده است و در این دو سال گذشته آزمون استخدامی برگزار نشده است. گاهی در بحرانها به جهت حساسیت کار پرستاری و نیاز مردم به خدمات، کار پرستارها بیشتر میشود مانند دوران کرونا اما اگر کمبود نیرو و کار بیشتر طولانی شود به اصطحلاک میانجامد؛ در چنین شرایطی سیستم به اضافه کار اجباری رو میآورد.
بیشتر بخوانید
خانهنشین شدن ۱۰ هزار پرستار در دوران کرونا
او افزود: این اضافهکار خلاف روح بسیاری از قوانین است؛ یکی از این قوانین سخت و زیانآور بودن کار پرستاری است که بر مبنای آن پرستار باید مدت کمتری در محیط حضور داشته باشد. قانون بعدی ارتقای بهرهوری کارکنان نظام بالینی است که در این قانون هشت ساعت از ۴۸ ساعت کار براساس سابقه و دیگر شاخصها کم میشود. مورد بعدی احتساب ضریب یک و نیم برای ساعت کاری شب و شیفت بود. مجموع این قوانین ساعت کار را به جهت سخت و زیانآور بودن پایین آورده است. از جهتی ۸۰ درصد از پرستاران ما خانم هستند و طبق قوانین درصورت بارداری ساعت کارشان باید کم شود اما علیرغم تمام قوانین بیمارستانها برای پرستاران ساعت اضافهکار اجباری درنظر میگیرند.
شریفیمقدم توضیح داد: این اضافهکاریها اجباری و تحمیلی از سوی کارفرما است و این موضوع در بیمارستانهای دولتی بیشتر اتفاق میافتد. نرخ ساعتی این اضافهکاری بسیار کم است و به همین جهت جذابیتی برای پرستاران ندارد. کارفرما که همان وزارت بهداشت است اگر بخواهد نیروی جدید استخدام کند باید به او حقوق و بیمه دهد اما هزینه اضافهکاری نیروی قبلی بسیار کمتر از استخدام پرستار جدید است. مثلا ۱۰۰ اضافه کار با هزینه ساعتی ۱۵ هزار تومان بسیار کمتر از یک پایه حقوق بوده و پس اضافهکار اجباری به نفع کارفرما است. این درحالی است که در قانون آمده که اضافهکاری باید با توافق دو طرف باشد.
انتهای پیام /
نظر شما