به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از قم، اجرای مرحله جدید طرح آرامش و امنیت در برخی از معابر اصلی شهر قم، از جمله بلوارهای شهید صدوقی، شهید بروجردی، شهید کریمی و الغدیر، نشانه‌ای از افزایش دغدغه‌های عمومی نسبت به امنیت روانی و اجتماعی شهروندان در فضاهای شهری است. اجرای این طرح که با حضور میدانی پلیس راهور و همکاری دیگر نهادهای انتظامی همراه بود، در ادامه سلسله اقدامات بازدارنده برای مقابله با تخلفات پرخطر رانندگی طراحی شده است.

این بار نیز تمرکز پلیس بر رفتارهای رانندگی حادثه‌ساز بوده است؛ توقیف ۲۵ دستگاه خودرو به دلیل سرعت غیرمجاز، حرکات نمایشی، رانندگی در حالت مستی و ایجاد آلودگی صوتی، گواه آن است که تخلفات ترافیکی، تنها تهدیدی برای جان و مال شهروندان نیست، بلکه عاملی برای اختلال در نظم شهری و احساس امنیت عمومی نیز تلقی می‌شود. نکته قابل‌توجه در این مرحله از طرح، ضبط پنج جلد گواهینامه به دلیل مصرف مشروبات الکلی و رسیدن به حدنصاب نمره‌منفی بود؛ اتفاقی که ضمن هشدار به متخلفان، نشان می‌دهد شدت برخوردها وارد فاز عملیاتی‌تری شده است.

افزایش این‌گونه تخلفات، به‌ویژه در معابر پرتردد و جمعیتی مانند بلوارهای نام‌برده، علاوه بر به خطر انداختن ایمنی عابران و خودروها، بر کیفیت زندگی ساکنان آن مناطق نیز تأثیر منفی می‌گذارد. برخی شهروندان در گفتگو با خبرنگار ما از کاهش تاب‌آوری اجتماعی در برابر ناهنجاری‌های صوتی و تصویری ناشی از حرکات نمایشی یا تعقیب‌وگریزهای شبانه گلایه دارند. این مسئله به‌ویژه در بافت‌های مسکونی با تراکم بالا، بیشتر احساس می‌شود و به‌نوعی نشانه‌ای از ناکارآمدی در بازدارندگی پیشگیرانه محسوب می‌شود.

اجرای طرح‌هایی از جنس آرامش و امنیت در محله‌های شهری، هرچند در ظاهر به‌صورت مقطعی و محدود انجام می‌شود، اما در بطن خود حامل یک پیام بلندمدت است؛ اینکه بازگرداندن حس اعتماد و آرامش به فضاهای عمومی، بدون حضور مستمر و هدفمند نیروهای ناظر امکان‌پذیر نیست. قم، به‌عنوان شهری مذهبی و دارای ساختار اجتماعی خاص، حساسیت بالایی نسبت به بی‌نظمی و ناهنجاری‌های آشکار دارد، به‌ویژه در مناطقی چون بلوار شهید بروجردی یا شهید کریمی که هم رفت‌وآمد زیاد است و هم نزدیکی به مراکز خدماتی و فرهنگی، نیاز به نظم جدی‌تر احساس می‌شود.

در همین راستا، بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد که بسیاری از شهروندان ساکن این مناطق با وجود تأیید عملکرد پلیس، معتقدند که اقدامات باید فراتر از جریمه و توقیف باشد. به باور آن‌ها، بخشی از ریشه تخلفات خطرناک همچون رانندگی در حالت مستی یا حرکات نمایشی، به کم‌توجهی نسبت به نیازهای روانی و سرگرمی سالم جوانان بازمی‌گردد. در نبود فضاهای جایگزین برای تخلیه هیجان و رقابت، خودرو برای برخی افراد جوان تبدیل به ابزار نمایش شده، و خیابان به‌مثابه صحنه‌ای برای بروز هویت.

از سوی دیگر، غیبت مستمر خانواده و بی‌توجهی به تأثیرات فرهنگی رانندگی پرخطر، نشان می‌دهد که مسئله فقط در سطح خیابان نیست، بلکه باید در حوزه آموزش خانواده، نهادهای تربیتی و رسانه‌ها نیز به شکل جدی‌تری ورود کرد. ایجاد کمپین‌های محله‌محور، همکاری با مساجد و شوراهای اجتماعی مناطق، و استفاده از ظرفیت‌های هنری و رسانه‌ای بومی، می‌تواند به کاهش تدریجی این نوع ناهنجاری‌ها منجر شود.

اما طرح‌هایی نظیر این، زمانی اثرگذار خواهند بود که تداوم داشته باشند، مورد تحلیل آماری دقیق قرار گیرند، و مهم‌تر از آن، بازخورد اجتماعی آن‌ها با جدیت رصد شود. بدون فهمیدن اینکه کدام نوع مداخله مؤثرتر است و کدام‌یک صرفاً مسکّن موقتی‌ست، ممکن است هزینه‌ها افزایش یابد؛ اما خروجی چندانی نداشته باشد. به نظر می‌رسد قم در حال تجربه یکی از فازهای گذار به سمت مدیریت شهری مشارکتی است؛ نقطه‌ای که بدون درک واقعی از زیست‌جهان شهروندان، تحقق نخواهد یافت.

خبرنگار: سید ملاد محسنی

انتهای پیام/