به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز، سعید سهرابپور رئیس گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم، با بررسی تحولات اخیر این نهاد، نقش آن در حل چالشهای مهندسی کشور، وضعیت فعلی رشتههای مهندسی و راهکارهای توسعه پایدار علوم مهندسی در ایران گفت: همانطور که مستحضر هستید، گروه مهندسی در ساختار فرهنگستان علوم، یکی از قدیمیترین و ریشهدارترین گروهها محسوب میشود. این سابقه طولانی، به گروه مهندسی این امکان را داده است که در طول سالیان متمادی، نقش مؤثری در توسعه و پیشرفت علوم مهندسی در کشور ایفا کند.
وی از جمله مأموریتهای اصلی گروه مهندسی به شناسایی و تقدیر از نخبگان و پیشگامان عرصه مهندسی، بررسی چالشها و مسائل مبتلابه جامعه و ارائه راهکارهای علمی و عملی، ارتقای سطح علمی و فنی مهندسان کشور، و همکاری با سایر نهادهای علمی و صنعتی کشور اشاره کرد.
وی درباره اینکه گروه مهندسی چه اولویتهای برای شرایط کنونی کشور دارد گفت: با توجه به چالشهای موجود در حوزه انرژی، گروه مهندسی تلاش میکند تا با بررسی دقیق مسائل مربوط به تولید، توزیع و مصرف انرژی، راهکارهای مناسبی برای بهینهسازی مصرف انرژی و توسعه منابع انرژیهای تجدید پذیر ارائه دهد، همچنین گروه مهندسی، با بررسی و ارزیابی فناوریهای نوین در حوزههای مختلف مهندسی، تلاش میکند تا زمینههای لازم برای انتقال و بومیسازی این فناوریها در کشور را فراهم نماید.
وی ادامه داد: گروه مهندسی، با بررسی مسائل مربوط به آلودگی هوا، آلودگی آب و سایر مشکلات زیستمحیطی، تلاش میکند تا راهکارهای مناسبی برای حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار ارائه دهد.
سهراب پور در خصوص چالشهای حوزه مهندسی، و جذب نخبگان و استعدادهای برتر دراین رشتهها گفت: متأسفانه، در سالهای اخیر شاهد کاهش اقبال جوانان به رشتههای مهندسی بودهایم. این امر، یک زنگ خطر جدی برای آینده علمی و صنعتی کشور محسوب میشود و میتواند تبعات ناگواری را در پی داشته باشد.
وی ادامه داد: به نظر بنده، دلایل متعددی برای این کاهش انگیزه وجود دارد که از جمله مهمترین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد. یکی از این دلایل وضعیت نامناسب بازار کار و عدم تناسب بین آموزشهای دانشگاهی و نیازهای صنعت است، فارغالتحصیلان بسیاری از رشتههای مهندسی، پس از اتمام تحصیلات خود، با مشکل یافتن شغل مناسب و مرتبط با تخصص خود مواجه هستند.
وی افزود: این امر، باعث دلسردی جوانان و کاهش انگیزه آنها برای تحصیل در این رشتهها میشود. همچنین، عدم تناسب بین آموزشهای دانشگاهی و نیازهای واقعی صنعت، باعث میشود که فارغالتحصیلان مهندسی، آمادگی لازم برای ورود به بازار کار را نداشته باشند.
سهراب پور ادامه داد: همچنین حقوق و مزایایی که به مهندسان پرداخت میشود، در مقایسه با سایر مشاغل و همچنین با سطح تحصیلات، تخصص و تلاش آنها، ناچیز است. این امر، باعث میشود که بسیاری از نخبگان و فارغالتحصیلان برجسته، به دنبال مشاغل دیگری با درآمد بالاتر باشند و از فعالیت در حوزههای مهندسی، صرفنظر نمایند.
وی ادامه داد: از طرفی متأسفانه، در جامعه ما تصویر دقیقی از نقش و جایگاه مهندسان وجود ندارد و تلاشهای این قشر فرهیخته، آنگونه که شایسته است، دیده نمیشود. بسیاری از افراد، مهندسی را صرفاً یک شغل فنی و کماهمیت تلقی میکنند، در حالی که مهندسان، نقش کلیدی و تعیینکنندهای در توسعه و پیشرفت کشور ایفا میکنند.
وی افزود: همچنین بسیاری از دانشگاههای کشور، با کمبود امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی مواجه هستند. این امر، باعث میشود که دانشجویان مهندسی، نتوانند آموزشهای لازم را به نحو مطلوب دریافت کرده و در فعالیتهای پژوهشی پیشرو شرکت کنند.
سهراب پور ادامه داد: نظام آموزشی ما، بیشتر بر آموزشهای نظری و حفظیات تأکید دارد و کمتر به کارآفرینی، نوآوری و خلاقیت توجه میکند. این امر، باعث میشود که فارغالتحصیلان مهندسی، توانایی لازم برای ایجاد کسب و کارهای جدید و نوآورانه را نداشته باشند.
وی افزود: برای حل این مشکل پیچیده و چندوجهی، نیازمند برنامهریزی دقیق و مدون و همچنین، اقداماتی اساسی و هماهنگ در سطوح مختلف هستیم. به نظر بنده، شرکتهای دانشبنیان، نقش مهمی در ایجاد اشتغال برای فارغالتحصیلان مهندسی، تجاریسازی ایدههای نوآورانه و ارتقای سطح فناوری کشور دارند. دولت باید با ارائه حمایتهای مالی، تسهیلات و مشوقهای لازم، از این شرکتها پشتیبانی کند و شرایط لازم برای رشد و توسعه فعالیت آنها را فراهم کند.
وی ادامه داد: اصلاح نظام حقوق و دستمزد و ایجاد تعادل بین درآمد و هزینههای زندگی مهندسان یکی دیگر از این راهکارهاست، حقوق و مزایایی که به مهندسان پرداخت میشود، باید متناسب با سطح تحصیلات، تخصص، تجربه و مسئولیتهای آنها باشد. همچنین، باید تلاش شود تا با ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر و متنوعتر، بازار کار مهندسی رونق یابد و زمینه برای افزایش درآمد مهندسان فراهم شود.
وی افزود: باید با استفاده از ابزارهای مختلف رسانهای، تصویر صحیحی از نقش و جایگاه مهندسان در جامعه ارائه شود و تلاشهای این قشر فرهیخته در جهت توسعه و پیشرفت کشور، به اطلاع عموم مردم رسانده شود. همچنین، باید به جوانان نشان داد که تحصیل در رشتههای مهندسی، میتواند فرصتهای شغلی متنوع و پردرآمدی را برای آنها فراهم کرده و زمینهساز ایفای نقش مؤثر در ساختن آیندهای بهتر برای کشور باشد.
وی تاکید کرد: همچنین ارتباط نزدیک و سازنده بین صنعت و دانشگاه، میتواند باعث شود که آموزشهای مهندسی، با نیازهای واقعی بازار کار همسو شوند و فارغالتحصیلان، با آمادگی بیشتری وارد بازار کار شوند. همچنین، این ارتباط، میتواند فرصتهای کارآموزی و پژوهشی مناسبی را برای دانشجویان مهندسی فراهم کرده و زمینه را برای کسب تجربیات عملی و آشنایی با محیط کار، فراهم نماید.
سهراب پور تاکید کرد: دولت باید با اختصاص بودجه کافی، امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی لازم را برای دانشگاهها فراهم نماید تا دانشجویان مهندسی بتوانند آموزشهای لازم را به نحو مطلوب دریافت کرده و در فعالیتهای پژوهشی پیشرو شرکت نمایند.
وی یاد آورشد: نظام آموزشی ما، باید به سمت آموزشهای مسئلهمحور و مبتنی بر کارآفرینی و نوآوری حرکت کند و دانشجویان را تشویق نماید تا با ارائه ایدههای خلاقانه و نوآورانه، به حل مشکلات جامعه کمک کنند و کسب و کارهای جدیدی را ایجاد کنند، برگزاری مسابقات و جشنوارههای علمی در حوزه مهندسی، میتواند باعث ایجاد انگیزه و شور و نشاط در بین جوانان شود و زمینه را برای شناسایی و تقدیر از نخبگان و استعدادهای برتر در این عرصه فراهم نماید.
وی در پایان افزود: حل چالشهای حوزه مهندسی و ارتقای جایگاه این رشته در کشور، نیازمند عزم ملی و همکاری همهجانبهی دولت، دانشگاهها، صنعت، نخبگان و سایر نهادهای مرتبط است. با تلاش و همدلی، میتوانیم زمینههای لازم را برای توسعه و پیشرفت علمی، صنعتی و اقتصادی کشور فراهم کرده و آیندهای روشنتر برای نسلهای آینده رقم بزنیم.
وی ادامه داد: همچنین، از جوانان عزیز و دانشجویان گرامی تقاضا دارم که با علاقه و پشتکار، به تحصیل در رشتههای مهندسی ادامه دهند و با کسب دانش و مهارتهای لازم، به حل مشکلات کشور و آبادانی آن کمک نمایند. اطمینان دارم که با تلاش و همت جوانان، میتوانیم به اهداف بلند خود در زمینه توسعه و پیشرفت کشور دست یابیم.
انتهای پیام/
نظر شما