نگاهی به استقلال قبل از دربی

استقلال که حضوری درخشان در لیگ قهرمانان داشت، در بازی با ذوب نشان داد که نه از آن تیم سراپا حمله خبری هست نه آن تیم با درایت.

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، امیر کریمی (کارشناس فوتبال)؛ برای استقلالی که بازی‌های آسیایی را با گل های زده فراوان و البته گل های خورده به نسبت زیاد با موفقیت نسبی سپری کرد شاید سخترین اتفاق گل نزدن در بازی با ذوب آهن بود، چرا که به نوعی بعد از ریکاوری با توجه به شرایط جدول دو تیم، این بازی تمرینی برای دربی هم می توانست باشد، چرا که نه تنها گل نزده بلکه معیوب شدن فاز حمله در روزهایی که فاز دفاعی این تیم زیر تیغ انتقاد هست می تواند تلنگر جدی باشد. البته شرایط بازی ها با هم فرق می کند و اتفاقات فوتبالی متفاوت هست.

مجیدی در ورطه آزمون

قبل از تمام بحث های فنی باید اشاره کرد که مجیدی حالا بعد از رفتن کمالوند در معرض آزمایش بزرگی قرار گرفته، چرا که خیلی ها تلفیق او و دوست قدیمی اش را دلیل موفقیت استقلال حداقل در دو ماه گذشته می دانند، چه بسا اگر سرمربی جوان این روزهای استقلال که به نظر می رسد حداقل حالا انتخاب های پخته تری را دارد در نتیجه گیری مناسب عمل کند خود را ثابت کرده، بخصوص اینکه اگر دربی را به نفع خود تمام کند برای مجیدی حداقل نور علی نور می شود. در غیر اینصورت شاید سایه کمالوند روی نتایج و اعتبار دو ماهه مربیگری او سنگینی کند.

ذوب آهن چراغ راه

ذوب آهن با مجتبی حسینی یکی از  منطقی ترین بازی های فصل خود را انجام داد و شاید به نوعی فانوس راه شکست این استقلال را در جاده لیگ روشن کرد، البته به شرطی که تحلیل درستی از زمان و درک و شرایط هر بازی برای کادر فنی تیم های مختلف بوجود آید. ذوب آهن با بستن قلب دفاع خود و بلاک از پایین در زمین خود نبض تپنده فاز تهاجمی استقلال یعنی قائدی را از کار انداخت، و استقلال هم به ناچار به کناره ها متمایل شد، همان تله ای که حسینی و یارانش برای مجیدی و یارانش تعبیه کرده بودند، اما نکته اینجاست که کانال های کناری تا جایی فعال در این بازی بودند که نتوانند پاس های سالم یا ارسال های خطرناک را داشته باشند، چرا که جمع شدن وینگرهای ذوب آهن در کناره ها و برتری عددی ایجاد شده اجازه ارسال سالم را از تیم رقیب گرفته بود. اینجا دقیقا استقال سر در گم می شد و معضل فاز تهاجمی استقلال به چشم آمد، چرا که عدم تکرار مداوم حرکات ترکیبی و امثالهم در یک سوم دفاع حریفان در بازی های مختلف نشان داد که اگرچه استقلال گل زده های بسیاری در این چند بازی دارد اما در آن جلو بیشتر از کارهای گروهی، به جنگندگی مطهری و تکنیک ناب قائدی و فیزیک مناسب دیاباته دل بسته و البته اتفاقات بازی در خط حمله خودی.

قلب دفاع پاشنه آشیل

در مورد فاز دفاعی استقلال و باگ های آن صحبت زیاد شده، اما نکته مهم تر از این موضوع خود خط دفاعی استقلال هست که مجیدی با آزمون خطاهای مخالف در بازی دادن به زوج های مختلف هنوز نتوانسته به ایده آل های خود و تیم در این پست دست پیدا کند، شاید دانشگر دوای درد کوتاه مدت استقلال باشد، ولی قطعا ترمیم این خط دفاعی از اولویت های مجیدی در کوتاه مدت باید باشد چرا که علاوه بر گل نخوردن و استحکام تیمی که این پست برای یک تیم ایجاد می کند، اصولا بازیکنان این پست به نوعی لیدرهای تیم خود حداقل در روند بازی هم هستند که با سبک بازی و کاریزمای وجودی خود تیم را به حرکت وا می دارند و تهییج می کنند، نکته ای که در این استقلال اصلا دیده نمی شود و اصلا انقدر اشتباهات فنی و فردی در خط دفاع و بخصوص قلب دفاع زیاد هست که اجازه شکل گیری چنین شخصیتی را چه فردی چه گروهی در آن منطقه نمی دهد. حالا شما به این موضوع توجه کنید که استقلال باید با این خط دفاع انتقال مثبت توپ را به زمین حریفان داشته باشد.

ثبات بازی

استقلال مجیدی را خیلی ها در بازی های ابتدایی ACL اطلاق می کردند جایی که حملات بی محابا انجام می داد و گل های زیادی به ثمر می رساند، اما کم کم در همان بازی ها استقلال بازی با سیاست مدارانه و با مختصات الویت های برد و صعود را در دستور کار قرار داد که اتفاقا جواب هم داد. حالا اما استقلال حداقل در بازی با ذوب نشان داد که نه از آن تیم سراپا حمله خبری هست نه آن تیم با درایت. مجیدی باید تصمیم خود را بگیرد این سردرگمی در متن مسابقه می تواند هر تیمی را از پا در بیاورد.

انتهای پیام/

کد خبر: 1095539

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =

    نظرات

    • نظرات منتشر شده: 1
    • نظرات در صف انتشار: 0
    • نظرات غیرقابل انتشار: 0
    • IR ۰۴:۱۲ - ۱۴۰۰/۰۲/۲۴
      0 0
      تا سلطانی فر و باند فاسد او از ورزش نرن نه تنها استقلال بلکه بقیه تیم ها روز خوش به خود نمیبینند سلطانی فر از ابرو و حیثیت خود برای تیم محبوبش مایه گذاشت ولی موفق به جام اسیایی نشد