گروه ورزشی ایسکانیوز - واقعا نوشتن از فینال جام حذفی سخت است. شاید تعبیر پیروز قربانی در مورد بار فنی دو تیم در انتهای بازی به عنوان کارشناس، بهترین تعریف از وقت گرانبهایی باشد برای بازی که در نهایت با پنالتی به خاتمه رسید. ابتدای کار تکلیف خودمان روشن کنیم که انتظار فینال در سطح کلاس جهانی و مثلا یورو را نداشتیم. اتفاقا فولاد بنا بر توقعات بازی کرد اما استقلال ظاهرا در باد خواب برد گل گهر و پرسپولیس خوابیده بودند.اما چند نکته از این فینال.

نکته اول

روزی که پرسپولیس دربی حذفی را درپنالتی به استقلال باخت، تیتر زدیم آقای گل محمدی شما در اهواز دربی را باختید و اشاره به سبک بازی فولاد که دو هفته قبل در جریان لیگ برگزار شده بود و عدم گلزنی در مقابل آن بود که استقلال هم با همان روش پرسپولیس را برد.دقت کنید آن دو بازی بعلاوه فینال جام حذفی هیچ گلی نداشته. یعنی الویت دو تیم در ابتدا گل نخوردن بوده و هست و احیانا شاید گل زدن. فولاد مدتهاست این نقشه راه را دارد اما حرف ما استقلال است که در این میان سردرگم بازی کرده.

نکته دوم

فقط به عنوان تلنگر. اگر سه،پنج ،دو نوین بازی می کنید باید قابلیت عرض دادن به خط هافبک را داشته باشید. ضمن اینکه چپ و راست شما علاوه بر وظایف معمول باید در بازیسازی هم شرکت کنند. نکته ای که از این چینش استقلال دیده نمی شود، هیچ. اصلا به نزدیکی های این چینش نوین هم نمی آید. ما که کلا بازیسازی ندیدم.

نکته سوم

دقیقه ۴ اخطار به مسعود ریگی. بازیکنی که باید تا آخرین دقیقه بازی بجنگد. این احساسی بودن یا به اصطلاح عصبی بودن در بازی با گل گهر هم دیده شد. حسینی و دانشگر و در نهایت خود مجیدی.

نکته چهارم

استقلال بی اندازه  در خط جلو متکی به مهدی قائدی است. بازیکنی که قابلیت بسیار بالایی دارد اما واقعا با یک فشنگ نمی توان به جنگ دفاع تا دندان مسلح فولاد رفت. شاید تنها دلخوشی این روزهیای مجیدی درخشیدن خاقانی و کریم زاده باشد که در پشت این باختها کمرنگ بوده.

نکته پنجم

خط دفاع استقلال نه در این بازی بلکه در بازی قبل هم آشفته بوده. نقش صالح مصطفوی و داشتن آنالیز از بازی استقلال چیست که هیچ اتفاق بهتری نسبت به قبل نیفتاده.

نکته ششم

بارها گفته ایم باز هم می گوییم، استقلال پر شده از متوسط ها که توان بزرگی کردن ندارند. لباس این تیم به تن خیلی ها گشاد است. همین دو روز پیش تولد شاهرخ بیانی بود، یادش بخیر.

نکته هفتم

مجیدی سال پیش، قبل از بازی با تراکتور رفت و برگشت و جام را از دست داد. اما حالا مانده و باز هم جام را از دست داده. مجیدی باید بماند و اصلاح کند وگرنه رفتن او شاید پایان تلخی برای دوران مربیگری او باشد که تجربه جایی دیگر را نداشت و استقلال را در سه برهه مختلف تجربه کرده و عملا موفق نبوده و رها کرده. باید بماند و اصلاح کند و تحویل دهد. چیزی به بازی با الهلال نمانده.

نکته هشتم

نیمکت استقلال به شدت خالی به نظر می رسد. انصافا با همین فولاد نکونام مقایسه کنید. کادر فنی هم مختصات خود را دارد. مجیدی باید اعتماد کند و کادر مقتدر تری بسازد،  تکرار می کنیم اگر بخواهد بماند و بسازد.در همین استقلال هستند افرادی که واقعا دلسوز او باشند عینک بد بینی را باید کنار بگذارد.

نکته نهم

استقلال سهمیه داشت و خیالی راحت تر از فولاد در این بازی. اما عطش فولاد تا حدودی مشخص تر بود. استقلال با خاطره خوش از پنالتی های دربی و گل گهر ، سعی بر کشاندن بازی به پنالتی داشت که این خود می تواند در جا خود قوت باشد اما از بعدی هم ضعف حساب می شود. نداشتن حتی یک موقعیت گل و عدم ایجاد موقعیت خود از می تواند از ضعف های بزرگ تیمی باشد. فاز انتقال و حمله استقلال نابود بوده ظاهرا.

نکته دهم

مجیدی نشان داد که بیشتر از بحث فنی در این تیم در حال رهبری کردن آن است و در این چند ماه سعی کرده بیشتر از مباحث فنی بیشتر روی مسائل روانی تیم وذهنیت برنده تیم کار کند اما غافل از اینکه این دو لازم و ملزوم یکدیگر هستند. مجیدی باخت اما این باخت باید پلی باشد احیانا برای موفقیت های این تیم.

انتهای پیام/

کارشناس فوتبال*