محمد امامی کورنده کارشناس رسانه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره عملکرد صدا و سیما اظهار کرد: سازمان صدا و سیما به دلیل کمبود بودجه، بیشتر به تکرار برنامه‌ها و تامین سریال‌ها از آرشیو گرایش پیدا کرده و اگر هم برنامه‌ای تولید می‌شود بخش بزرگی از آن به صورت مشارکتی است و زمانی که چنین اتفاقی رخ می‌دهد به این معناست که یک سری افراد از بیرون از فضای رسانه هزینه تولید آن برنامه را پرداخت کرده‌اند که این می‌تواند بزرگ‌ترین آسیب برای یک رسانه ملی به شمار رود، آسیبی که جبران آن غیر ممکن است.
بیشتر بخوانید:
ممیزی‌های صدا و سیما سد راه تهیه‌کنندگان / باتجربه‌ها خانه‌نشین شده‌اند
وی ادامه داد: مصداق برنامه‌سازی مشارکتی در شبکه های صدا و سیما که چند سالی است رواج پیدا کرده دقیقا مصداق قطاری است که توسط اسپانسرها و مسائل مادی از ریل خارج شده است.
امامی گفت: صدا و سیما در حقیقت باید خوراک و منبع موثق و موثری باشد برای آموزش، آگاهی‌رسانی، اطلاع‌رسانی و از همه مهم تر امیدبخشی و آگاهی‌بخشی به مردم. اما وقتی برنامه‌ها به صورت مشارکتی تولید می‌شود نه تنها این گزینه‌ها در آن از بین می‌رود بلکه اهداف تبلیغاتی اسپانسر و سود کلانی که می‌خواهد از پخش آن برنامه برای خود در نظر بگیرد همگی به طور ناخودآگاه به مردم تحمیل می‌شود و اینجاست که وظیفه خطیر نمایندگان مجلس، شورای نظارت بر سازمان صدا و سیما، شخص رئیس سازمان بیش از پیش می‌شود.
کارشناس رسانه تصریح کرد: نگاه مدیریتی به سازمان‌های رسانه‌ای چه از لحاظ منابع انسانی و چه از لحاظ محتوا مهم‌ترین وظیفه روسای سازمان است که متاسفانه در این زمینه مشکلات جدی داریم.
وی افزود: طی یک دو دهه اخیر رواج سبک سریال‌های غربی و ترکیه‌ای در تلویزیون بسیار راحت توانسته اند سبک زنگی مردم جامعه ما را تغییر دهند و متاسفانه ما همین سبک زندگی را در تمام سریال‌های صدا و سیما شاهد هستیم.
امامی اظهار کرد: در شرایطی که مملکت در تورم چند درصدی در حال غرق شدن است و در شرایطی که جوان‌ها برای خرید لوازم منزل خود با بحران مواجهند ما دچار یک پاردوکس هستیم، به طوری که از یک طرف سیاست‌های رشد جمعیت تبلیغ و ترویج شده و قانون رشد جمعیت در مجلس تصویب می‌شود از طرف دیگر ما شاهد یک تورم لجام گسیخته هستیم که جوانان نه تنها حاضر به ازدواج نیستند بلکه امید خود به زندگی را از دست داده‌اند چه برسد به امید به آینده و در شرایطی که هیچ مسئول و وزارتخانه‌ای در قبال جوانان ما خودش را مسئول نمی‌داند شاید صدا و سیما و حضور شبکه‌های مختلف بتواند در امیدبخشی و آگاهی‌رسانی به مردم و جوانان ما نقش فعالی داشته باشد که متاسفانه این نقش تبدیل به یک نقش منفعل شده که برای جوانان مضر است.
وی افزود: بسیاری از مردم ما حتی یک درصد از امکاناتی که در سریال‌ها ترویج می‌شود را هم دارا نیستند و نتیجه چنین برنامه‌هایی این است که یا جوان ما افسرده و منزوی می‌شود یا از سریال‌ها الگو می‌گیرد و برای رسیدن به موقعیت شخصیت سریال مورد نظر دست به کارهای خلاف می‌زند و نیمی از پرونده‌هایی که در شعبه‌های مختلف قوه قضاییه وجود دارد به دلیل ترویج بی بند و باری و زندگی غربی است که در برخی از برنامه‌های تلویزیونی وجود دارد.
امامی اذعان کرد: از طرف دیگر، کسی که از ساخت تولید یک برنامه حمایت می‌کند می‌خواهد که فقط سیاست‌های خودش در ساخت آن برنامه دخیل باشد یعنی به تهیه‌کننده دستور می دهد چه کاری انجام دهد و چه کاری انجام ندهد.
وی ادامه داد: اسپانسرها به صدا و سیما دستور می‌دهند و این سازمان را به تسخیر خود در آورده‌اند. ما از این بابت مشکل داریم. در کشورهای غربی و در سبک زندگی نئو ریبلاریسم نیز چنین موردی وجود دارد و این گونه عنوان می شود که هر کسی که سرمایه‌دار است می‌تواند سایر افراد را خریده و در اختیار خود بگیرد و از آنها به عنوان ابزار استفاده کند.
کارشناس رسانه در پایان با بیان اینکه صدا و سیما از اهدافش فاصله گرفته گفت: این سازمان می‌تواند مرجع خوبی برای اخلاق و ارائه فرهنگ مناسب باشد که نیست و جای خالی خیلی از برنامه‌ها در آن احساس می‌شود.
انتهای پیام/
نظر شما