به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، سال‌هاست که عرصه سیاست خارجی در ایران به صحنه درگیری‌های جناحی و سیاسی تبدیل شده است. غافل از اینکه فرصت‌های موجود در حوزه بین المللی به سرعت در حال از دست رفتن برای ماست، تصمیم‌سازان این عرصه ظاهرا منافع ملی را فدای دعواهای سیاسی خود کرده‌اند. مصادیقی مختلفی هم برای این سرگردانی وجود دارد؛ از پرونده هسته‌ای گرفته تا قراردادهای جامع با کشورهای مختلف و در ماه‌های اخیر نیز موضوع جنگ اوکراین و پیامدهای آن برای ایران نیز به مشکلات موجود اضافه شده است.

هر چند که این سرگردانی مربوط به امروز و دیروز و صرفا این دولت نیست. متاسفانه به نظر می‌رسد در دهه‌های اخیر اجماعی بر سر موضوعات خارجی در کشور وجود نداشته است. بهترین توصیفی که می توان از شرایط ارائه داد این است که نه تنها برنامه‌ای بلند مدت در حوزه روابط خارجی مشاهده نمی‌شود، گویی برنامه کوتاه مدتی هم وجود ندارد.

یکی از آخرین مصادیقی این سرگردانی و عدم شناخت عرصه بین الملل، تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌های ارائه شده در خصوص زمستان سرد اروپا است. برخی مسئولان بر این باور بودند که مشکلات انرژی اروپا که در پی جنگ اوکراین تشدید شد، کشورهای قاره سبز را مجبور به دست دراز کردن به سمت ایران خواهد کرد و همین امر فرصت بسیار مناسبی برای ایران ایجاد می‌کند تا امتیازات زیادی در حوزه مذاکرات هسته‌ای از آنها دریافت کنند.

با فرا رسیدن زمستان، نه تنها اروپایی‌ها سراغ ایران نیامدند، این روزها صحبت‌های زیادی از توقف مذاکرات هسته‌ای نیز توسط سیاستمداران غربی شنیده می‌شود. انتظار می‌رود تصمیم‌گیران حوزه سیاست خارجی کشور یک بار برای همیشه با اتخاذ تصمیمات خردمندانه و مبتنی بر منافع ملی کشور، مسیر لازم برای خروج کشور از بحران را فراهم نمایند. بدون تردید سایر کشورها -حتی متحدان نزدیک- منتظر ما نخواهند ماند و با تمام توان و سرعت منافع ملی خود را در حوزه بین المللی پیگیری خواهند کرد و این تنها ایران است که یکی پس از دیگری فرصت‌ها را از دست می‌دهد و شرایط را برای خود سخت‌تر می‌کند.

انتهای پیام/