به گزارش خبرنگار اقتصادی ایسکانیوز، در حالی که شرکتهای دولتی ۶۰ درصد از بودجه کل کشور را به خود اختصاص میدهند، این بخش از بودجه در مجلس شورای اسلامی بررسی نمیشود. بودجه این شرکتها در قانون بودجه ۱۴۰۱ به حدود ۲۲۰۰ هزار میلیارد تومان رسید و این موضوع نشاندهنده اهمیت این شرکتهاست.
نقاط قوت و ضعف لایحه بودجه ۱۴۰۲ چیست؟
هرچند بودجه شرکتهای دولتی به معنای اقلام حسابهای جاری و سرمایهای (منابع و مصارف) این شرکتها به تصویب مجلس می رسد، اما در عمل اقلام مرتبط با منابع عمومی مانند سود سهام، مالیات، اعتبارات تملک داراییهای سرمایه ای و هزینه ای و سایر ارقام منابع و مصارف این شرکتها در قوه مقننه مورد بررسی قرار نمیگیرند. با توجه به همین وضعیت، بودجه این شرکت ها را می توان به تاریک خانه ای تشبیه کرد که نیاز به شفاف سازی دارد. در همین راستا وزارت اقتصاد اقدام به انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی کرده است که قدمی مثبت و رو به جلو محسوب می شود. به زعم کارشناسان این طور شفاف سازی ها به بهبود عملکرد شرکتهای دولتی میانجامد و فضا را برای برخی سوءاستفادهها از بین می برد. کارشناسان اعتقاد دارند که صورتهای مالی تمامی شرکت ها باید روی سامانه ی کدال قرار بگیرد، اما انتشار صورتهای مالی شرکت های بزرگ که گردش مالی بیشتری دارند، از اهمیت و حساسیت بیشتری برخوردار است. در این خصوص نظرات علی جدی، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس را جویا شدیم که در ادامه میآید.
علی جدی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایسکانیوز با اشاره به این موضوع که هر چقدر در مورد عملکرد مالی شرکتهای دولتی اطلاعرسانیهای بیشتری صورت بگیرد، شفافیت بالاتری بهوجود میآید، تصریح کرد: انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی به معنای این است که عملکرد این شرکتها در معرض قضاوت مردم و کارشناسان قرار میگیرد. این روند تأثیر مثبتی بر فضای اقتصادی کشور دارد. وقتی مدیران بدانند که عملکرد آنها به صورت عمومی انتشار می یابد و صورتهای مالیشان در معرض دید همگان قرار دارد، قطعاً به سمت بهبود راندمان کاری خود و شرکت تحت مدیریت شان حرکت میکنند.
وی در ادامه گفت: شفافیت مالی شرکتهای دولتی همواره مورد توجه مجلس بوده است. این موضوع مهم است که دیوان محاسبات به صورت جدی در حسابرسیهای این شرکتها ورود کند. انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی نیز باید در دستور کار قرار بگیرد تا هر چه بیشتر این شرکتها در معرض قضاوت همگان قرار بگیرند. در صورتهای مالی تمامی اطلاعات مالی شرکتها اعم از سود و زیان آنها، عملکرد مالیشان، هزینهها و... میآید. حتی می توان به مباحث مربوط به نیروی انسانی این شرکتها نیز ورود کرد و مواردی مانند خریدهای آنها را مورد بررسی قرار داد. بنابراین، صورتهای مالی گستره ی وسیعی دارند و می توانند شفافیت بالایی در خصوص شرکتهای دولتی به وجود بیاورند.
جدی اضافه کرد: در برخی موارد باید با احتیاط عمل کرد. مثلاً نمیتوان به راحتی اسامی مشتریان شرکتها را منتشر کرد. زیرا هر کدام از شرکتها با مشتریان خاصی کار میکنند. همچنین منابع تأمین مواد اولیه شرکتها نیز نمیتواند منتشر شود. اما بدون نام میتوانیم این اطلاعات را منتشر کنیم تا همگان در جریان اطلاعات شرکتها قرار بگیرند. در انتشار اطلاعات شرکتها میتوان اولویتبندی کرد. برخی شرکتها بزرگ هستند و گردش مالی بالایی دارند، به طوری که حدود ده الی پانزده شرکت بزرگ در کشور بالغ بر ۷۰ درصد از بودجه جریان مالی کل شرکتهای دولتی را در اختیار دارند. انتشار اطلاعات مالی این شرکت ها که از آن جمله میتوان به شرکت فولاد مبارکه، گل گهر و شرکت ملی مس اشاره کرد، نسبت به شرکتهای کوچکی که گردش مالی بالایی ندارند و نقش چندانی در اقتصاد کشور ایفا نمی کنند، قطعاً اهمیت بالاتری دارد. اما به طور کلی، انتشار صورت های مالی تمامی شرکتهای دولتی مهم است.
وی تأکید کرد: اقشار مختلف از جمله ذینفعان شرکتهای دولتی، کارشناسان، اصحاب رسانه، تجار و... میتوانند به صورتهای مالی شرکت های دولتی دسترسی داشته باشند و آن ها را مورد بررسی قرار دهند. رسانهها وظیفه دارند به انتشار صورتهای مالی در ابعاد وسیع بپردازند و آنها را هر چه بیشتر در اختیار کارشناسان و مردم قرار دهند. انتشار و دسترسی به صورتهای مالی شرکتهای دولتی میتواند به بهبود عملکرد مدیران شرکتهای دولتی کمک کند و بستر تخلفات مالی را به حداقل برساند.
انتهای پیام/
نظر شما