به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، از دوران کودکی آموختیم که اگر اشتباهی می کنیم باید برای رفع کردن آن تلاش کنیم. والدین نیز از این قاعده جدا نیستند. هنگامی که شما به علت اشتباهی که کردید معذرت خواهی می کنید در واقع به فرزند خود می آموزید که از پذیرش اشتباهات خود شانه خالی نکند و در مقابل اگر با فکر این که ممکن است فرزندتان از معذرت خواهی تان بر علیه شما استفاده کند و از این قضیه طفره می روید، سخت در اشتباه هستید.
راه‌های جلوگیری از خشک شدن پوست کودک
والدین الگوی فرزندان خود هستند. آنها طوطی وار از رفتار والدین تقلید می کنند. پس سعی کنید بهترین و عاقلانه ترین واکنش را در برابر آنها نشان دهید. اگر نیاز است گاهی عذرخواهی کنید، شهامت پذیرش اشتباه را داشته باشید و این شجاعت را به فرزندتان نیز بیاموزید.
اگر فرزند شما بیاموزد که در برابر اعضای خانواده قادر به معذرت خواهی و بخشش است و همزمان باید مراقب رفتارهای خود باشد چون ممکن است برای او عواقبی را به همراه داشته باشد، می تواند در آینده روابط اجتماعی سالم و موثری داشته باشد.
چگونه از فرزند خود معذرت خواهی کنیم؟
به یاد داشته باشی که عذرخواهی و اظهار ندامت نشانه ی ضعف نیست. این عذرخواهی را جدی بگیرید تا واقعا پذیرفته شود و فرزند شما نیز روش صحیح آن را بیاموزد. با توجه به شرایط و سنی که فرزند شما دارد روش را انتخاب کنید. خودتان را به جای او تصور کنید، دوست داشتید چگونه ناراحتی شما را رفع کنند؟ این کار را می توانید به روش های گوناگونی انجام دهید اما باید اصول آن را بیاموزید.
در گام اول، باید مسئولیت رفتار یا صحبت خود را بپذیرید. رفتاری که از فرزند خود انتظار ندارید را انجام ندهید. شما حق دارید که گاهی اوقات عصبانی، خسته، کلافه و یا ناراحت باشید اما حق ندارید این احساس منفی را با واکنش بد بروز دهید. کوبیدن در، فریاد کشیدن، استفاده از کلمات نامناسب؛ همگی باید اصلاح شوند. به یاد داشته باشید فرزندتان تمام رفتار شما را تماشا می کند و آنها را به شما باز می گرداند.
احساسی که سبب واکنش شما شده را بازگو کنید اما به یاد داشته باشید نباید فرزندتان را مسئول رفتار خود معرفی کنید مثلا اگر فرزند خردسالی دارید بگویید؛ معذرت میخوام ولی، اگر اتاقت را تمیز می کردی من هم عصبانی نمی شدم. این معذرت خواهی هیچ نکته ی مثبتی نخواهد داشت. شما قصد ندارید خود یا کودک را گول بزنید، با این نوع معذرت خواهی فقط قصد دارید مسئولیت رفتار زشت خود را بر دوش کودک می گذارید و خود را توجیه می کنید. پس با بهانه و توجیه عذر خواهی نکنید!
اگر تمام ماجرا را برای فرزند خود توضیح دهید البته بدون توجیه بی مورد، او می تواند این عذرخواهی را جدی برداشت کند چون شما این حس را با جدی گرفتن موضوع، به القا او می کنید. مثلا با او صحبت کنید و بگویید: من و تو ناراحت بودیم. درسته؟ تو اتاقتو به هم میریزی منم حسابی خسته شدم و سرت داد زدم. ببخشید که ترسوندمت، اما سعی میکنم عصبانیتمو کنترل کنم. حالا منو می بخشی؟(در مورد فرزند خردسال)
اگر فرزندتان از شما خیلی ناراحت است با او همدردی کنید و مسئله را کوچک نشان ندهید. مثلا بگویید: من قول داده بودم واست بهترین اسباب بازی دنیا رو بخرم اما فراموش کردم. من ازت عذر می خوام. قول میدم اولین فرصت واست میخرم. حالا منو می بخشی؟
احساسات فرزندتان را هم مد نظر بگیرید!
در معذرت خواهی از فرزند، در نظر گرفتن احساسات او بسیار مهم است. اگر اشتباهی بر سر او فریاد کشیدید و بعد متوجه قضاوت اشتباه خود شدید، فرزندتان به شدت ناراحت شده است. شما با این اشتباه حس بی اعتمادی و خرابکار بودن را به او القا کرده اید. در این مورد ، او را مطمئن کنید که اشتباه کردید و او فرزند خرابکاری نیست، همچنین از احساس او مطلع شوید.
بیاموزید در موقعیت های این چنینی باید چگونه رفتار کنید. این فرصت را مهم بدانید. اگر تصمیمات خود را با فرزندتان به اشتراک گذارید به او می آموزید آموختن هر مسئله تا چه اندازه می تواند کمک کننده باشد و می تواند از خطاهای احتمالی جلوگیری کند.
این نکته بسیار مهم است که متناسب با سن فرزندتان از او عذرخواهی کنید. انتخاب کلمه ها بر عهده ی خودتان است. مثلا بگویید حالا منو می بخشی؟ یا؛ میشه منو ببخشی؟ و صراحتا کلمه بخشش را به زبان بیاورید.
فرزند خود را مجبور به آشتی نکنید اما با کلماتی مثل یه بوس به من میدی؟ بغلت کنم؟ این فاصله عاطفی را از بین ببرید. بعضی از والدین گمان می کنند اگر بعد از عذرخواهی به فرزندشان محبت کنند، او می تواند از والدین سوءاستفاده کند. اما این تفکر اشتباه است.
اشتباه از جانب شما بوده و شما به به احساس او لطمه زدید بنابراین شما باید این فاصله عاطفی را کم کنید نه فرزندتان. از طرف دیگر شما با یک انسان از جنس خودتان روبرو هستید، او می تواند شما را ببخشد یا این موضوع را به زمان دیگری موکول کند. اگر فرزندتان تمایلی به آشتی ندارد؛ علت را بیابید و سعی کنید احساس او را به هر روشی مثل خریدن هدیه، تغییر دهید.
مهارت بخشیدن را به او آموزش دهید!
پذیرفتن معذرت خواهی مهارتی است که باید از کودکی ساخته و پرداخته شود. وقتی والدین از کودک عذرخواهی می کنند در واقع هم خودشان و هم کودک را در حالت بخشیدن متقابل قرار می دهند. به این ترتیب کودک نیز می آموزد که باید ببخشد. این موضوع می تواند سبب بهبود روابط اجتماعی او در آینده شود. از طرف دیگر کودک به رفتار والدین با اطرافیان توجه دارد. بنابراین اگر این موضوع برای خودتان هم پیش آمد بخشنده باشید.
نتیجه گیری:
یادمان باشد فرزندتان در هر سنی که باشد، همواره در حال رشد و یادگیری است و انسان نیز خطارکار است. بر رفتار خود کنترل داشته باشید اگر نمی توانید عصبانیت خود را کنترل کنید محیط را ترک کنید. رفتار پرخاشگرانه به روحیه ی هر انسانی آسیب می زند. برای فرزندان خردسال خود این نکته را مد نظر قرار دهید که؛ همه ی آنها تفاوت رفتار درست و نادرست را درک می کنند و متوجه می شوند کدام تنبیه عادلانه بوده و کدام از روی عصبانیت.
بنابراین رفتارهای کودکان را بشناسید، از آنها درس بگیرید، رفتار خود را اصلاح کنید و از معذرت خواهی نترسید. با دلجویی کردن از فرزندتان شخصیت خوب و آگاهی از خودتان بسازید و به او درس پذیرش اشتباهات را بدهید. تمام این موارد برای فرزندتان سرنوشت ساز هستند.
انتهای پیام/
نظر شما