مسأله کمبود معلم را درست تعلیل کنید!

ابراهیم سحرخیز*

گروه اجتماعی ایسکانیوز، با خواندن گزارش کمیسیون آموزش مجلس درباره اعلام مقصران همراه با چرایی کمبود معلم در آموزش وپرورش ، ناخودآگاه این کلام موزون به ذهنم تداعی شد که:« مرغ نر را خروس می گویندزن نو را عروس می گویندنمد سبزوار از پشم استزیر ابروی مردمان چشم استآنچه در چشم می رود خواب استآنچه در جوی می دود آب است از کرامات شیخ ما چه عجب پنجه را بازکرد و گفت وجب!»

بیشتر بخوانید

کاهش کیفیت آموزش مدارس نتیجه مدیریت ضعیف / آموزش و پرورش چه برنامه‌ای برای جبران کمبود معلم دارد؟ + فیلم

براستی مرکز پژوهش های مجلس یا کمیسیون آموزش به عنوان یک مرجع و خاستگاه تخصصی توقع دارند بابت تهیه و تدوین این گزارش های پیش پا افتاده و سطحی که از تبیین عینی ، منطقی و منظم یک رویداد یا پدیده در حد و اندازه یک تحقیق پس رویدادی  ساده عاجز است با اقبال و اقناع افکار عمومی مواجه شده ، مقصران واقعی را پای میز استنطاق بکشاند ؟!واقعا در ازای این توصیف های بدیهی یا انشای تکراری و بی خاصیت که از روی نوشته های سی سال گذشته گرته برداری می کنند پژوهانه هم دریافت می کنند ؟! ردیف کردن دلایلی مثل انحراف دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی از مسأله تربیت هنرآموز ، افول جذابیت حرفه معلمی ، متناسب نبودن شمار استخدام های ده سال اخیر با نیاز مدارس ،تاخیر در صادر شدن ردیف های استخدامی از سوی مراجع ذیربط ، شمار بالای بازنشستگان ، پرداخت نشدن به هنگام مطالبات معلمان شاغل و بازنشسته تا قس علی هذا، ما را به کنه و ریشه ماجرا نمی رساند!مشکل را باید جای دیگری جست ! مسأله عمیق تر از آن چیزی است که در این گزارش دفعی ،برای خالی نماندن عریضه به آن اشاره شده است.

یاد هشدارهای صریح و شجاعانه مرحوم دکتر حسین عظیمی اقتصاد دان و کارشناس برجسته سازمان برنامه و بودجه افتادم که در مخالفت با سیاست های تعدیل اقتصادی دولت سازندگی، با اشتباه دانستن آزاد سازی و خصوصی سازی بدون تمهیدات نهادی- ارزشی لازم  می گفت:« اگر به واقع دنبال توسعه اقتصادی در جامعه هستیم یکی از جاهایی که باید قویا مورد توجه باشد مدارس ابتدایی و راهنمایی است! در اینجا هاست که باید پول خرج کرد باید منابع را تخصیص داد ! نیروی انسانی دلسوز را در مدارس به کار گمارد.به زندگی و تربیت معلمان رسیدگی کرد دانشمندترین دانشمندان کشور را به کار تدوین کتاب های درسی دوره ابتدایی گماشت.این ادعا که پول نداریم ادعای پوچ و بی محتوا ست.اگر منابع فعلی آموزش وپرورش محدود است می توان و باید نحوه ی تخصیص منابع را عوض کرد .راه حل این کار خصوصی سازی مدرسه ها و غیر دولتی کردن آموزش نیست.آموزش خوب و با کیفیت مطلوب در سنین مورد بحث تا آن حد گران است که حتی اگر بخش خصوصی بتواند این آموزش را ارائه کند پرداخت هزینه های آن از عهده ی اکثریت قریب به اتفاق مردم ما خارج است.»

گیر سه پیچ آموزش وپرورش در سی و چند سال اخیر در باب کمبود معلم ، ریشه در پاردایم یا دکترینی دارد که از سوی تکنوکرات های سازمان برنامه و بودجه به وزیران و مدیران ارشد آموزش وپرورش دیکته و القا می شود و آن چیزی نیست جز خصوصی سازی ، مردمی سازی و برون سپاری مدارس! خرید خدمات آموزشی نسیه و بی کیفیت از صاحبان مدارس غیردولتی ، بارکردن پای معلمان روزمزد خرید خدماتی به مناطق نابرخودار و دور دست برای خواباندن سر و صدای مردم تا رسیدن به پته ای شدن آموزش وپرورش!

چنین رویکردی اقتضا می‌کند کسانی بر مسند وزارت یا اجرا نشسته یا بنشینند که حاضرند به قیمت چند صباحی ماندن در این سمت ، با این بازی کجدار و مریز سازمان برنامه و بودجه کنار آمده ، زمینه را برای اضمحلال و فروپاشی مدارس دولتی فراهم کنند.جان کلام اینجا ست نمایندگان هم از این موضوع بی خبر نبوده و نیستند! گویا از وزیر یا وزیران آموزش وپرورش قبل از معرفی به مجلس ، چک سفید امضاء می گیرند که از پول نداریم یا معلم نداریم حرفی در میان نباشد! به طرف می گویند عمر مدیریت جنابعالی به دوسال هم نمی رسد برو و با این روزمرگی سر کن شاید فرجی برسد. حالا هم که خدا را شکر، آقای پناهیان پیشنهاد داده ، آموزش وپرورش را کلا تعطیل کنند تا مسأله کمبود معلم یا بودجه  به صورت سالبه به انتفا موضوع برای همیشه حل و فصل شود.

معاون اسبق آموزش متوسطه و کارشناس آموزش و پرورش*

انتهای پیام /

کد خبر: 1203574

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =