به گزارش گروه ورزشی ایسکانیوز، خبر اخراج غیرمنتظره کارلوس کی روش از تیم ملی قطر، این روزها به صدر اخبار فوتبال ایران تبدیل شده است. تحلیل ها پیرامون اینکه کی روش هیچ قابلیت خاصی ندارد و به لحاظ فنی ضعیف ترین مربی تاریخ فوتبال جهان است اوج گرفته و در این ارتباط، هر کسی از ظن خود این ماجرا را تفسیر می کند.

بیشتر بخوانید:

اخراج کی‌روش از قطر معادلات مهدی تاج را به هم ریخت!

عزاداری بر سر مزاری که جنازه ای در آن نیست، لابد به یکی از عادت های غلط فوتبال ما تبدیل شده و عجیب است در دورانی که از کارلوس کی روش به طور کامل عبور کرده ایم و تیم ملی تازه ای در کشورمان تشکیل شده، همچنان بر سر قبری ایستاده ایم که مرده در آن نیست!

کی روش هر چه بود، خوب یا بد، با تخصص یا بی تخصص، نابغه یا بی خرد، ضعیف یا قوی و... از تیم ملی جدا شد. با اخراج این مربی از تیم ملی قطر، هیچ امتیاز ویژه ای به ایران تعلق نمی گیرد و تنها اعتبار و وجاهت کارلوس را در ۷۰ سالگی خدشه دار می کند. او می ماند و اشتباهاتش در پایان راه مربیگری یا هر تصمیم شخصی دیگری که برای خودش اتخاذ می کند. تاوانش را هم پس می دهد؛ خلاص!

به نظر می رسد منطقی ترین راه، فراموش کردن کی روش و خاطراتش است؛ حتی اگر بیش از ۷۰ درصد اسکلت تیم ملی ایران در حال حاضر متعلق به دوران مربیگری او باشد! کی روش و داشته ها و نداشته هایش را باید به تاریخ سپرد و قضاوت را به آیندگان واگذار کرد اما آنچه امروز از درجه اعتبار ساقط نیست، وضعیت فعلی تیم ملی ایران است. تیم ملی و برنامه هایش برای جام ملت ها، تیم ملی و بازیکنان و مربیانش در شرایط امروزی، تیم ملی و نقشه ها و آرزوهای آسیایی اش؛ در واقع هیچ چیز از این چند گانه های مهم برای فوتبال ایران مطرح نبوده و نیست.

تا فردا از کی روش بد بگوییم و بد بنویسیم، به هیچ کجا نمی رسیم. یعنی با بدگویی از کی روش و پشت هم اندازی، به تیم ملی ایران در جام ملت های آسیا «جام» نمی دهند. قصه تمام شده ای که دوباره به سرتیتر خبرها بازگشته، یکی از نکته های فرعی است. از راه و مسیر اصلی دور نشویم.

منبع: خبر ورزشی