به گزارش گروه بین‌الملل ایسکانیوز؛ مقامات رژیم صهیونیستی که قبلا ادعاهایی مبنی بر نفوذناپذیری سامانه‌های پدافندی رژیم مطرح کرده بودند، در روزهای اخیر و پس از عبور موفق موشک‌های ایرانی با یک چالش جدی روبرو شده‌اند. در همین راستا، یک مقام نظامی اسرائیل روز شنبه مدعی شده بود که چتر دفاعی «میزان موفقیت ۸۰ یا ۹۰ درصدی» دارد، اما تأکید کرد که هیچ سیستمی صددرصد بی‌نقص نیست، به این معنی که برخی از موشک‌های ایرانی در حال عبور از سپر هستند.

با این حال، شواهد میدانی نشان می‌دهد سامانه دفاع موشکی رژیم صهیونیستی حداقل آنطور که خودشان ادعا می‌کردند، شکست ناپذیر نیست. علاوه بر این، نیروهای مسلح ایرانی تا کنون از نسل‌های جدید موشک‌های خود استفاده نکرده‌اند و به نظر می‌رسد با هدف تحمیل هزینه زیاد به رژیم و همچنین ارزیابی عملیاتی پدافند اسرائیل فعلا از نسل‌های قدیمی‌تر موشک خود استفاده کرده‌اند.

لازم به ذکر است که اسرائیل از زمان حمله موشکی اسکاد عراق در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱، علاوه بر دریافت پشتیبانی از ایالات متحده که تجهیزات ضد موشکی پیشرفته‌ای را در اختیار متحد خود قرار داده است، در حال تقویت دفاع هوایی خود بوده است.

در اینجا جزئیات دفاع موشکی اسرائیل آمده است:

پیکان

«خِتْسْ» به معنای «پیکان»، نوعی سامانه دفاع ضدبالستیک است که از سال ۱۹۸۶ به‌طور مشترک توسط اسرائیل و آمریکا تولید می‌شود و توانایی بالاتری برای رهگیری موشک‌های بالیستیک نسبت به «گنبد آهنین» و «فلاخن داود» دارد. این موشک تنها مورد استفاده نیروهای دفاعی اسرائیل است و یکی از اهداف آن دفاع از خاک اسرائیل در مقابل موشک‌های بالستیک ایران همچون موشک‌های شهاب ایران است.

رهگیرهای دوربرد پیکان-۲ و پیکان-۳ که توسط اسرائیل با در نظر گرفتن تهدید موشکی ایران توسعه یافته‌اند، به ترتیب برای درگیری با اهداف ورودی هم در داخل و هم در خارج از جو طراحی شده‌اند. آنها در ارتفاعی عمل می‌کنند که امکان پراکندگی ایمن هرگونه کلاهک غیرمتعارف را فراهم می‌کند.

شرکت دولتی صنایع هوافضای اسرائیل پیمانکار اصلی این پروژه است و شرکت بوئینگ هم در تولید رهگیرها مشارکت دارد.

بیشتر بخوانید:

موشک‌های ایرانی از تمامی لایه‌های پدافندی اسرائیل عبور می‌کنند

پیکان-۲ برای از بین بردن موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد و میان‌برد در حین پرواز در جو فوقانی، حدود ۵۰ کیلومتر بالاتر از زمین، طراحی شده است. کار روی این سیستم پس از جنگ اول خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ آغاز شد، زمانی که عراق ده‌ها موشک اسکاد ساخت شوروی را به سمت اسرائیل شلیک کرد. این سیستم در سال ۲۰۰۰ وارد خدمت شد.

این سیستم می‌تواند موشک‌ها را از فاصله ۵۰۰ کیلومتری شناسایی کند. این سیستم آنها را در برد نسبتاً کوتاه - در فواصل تا ۱۰۰ کیلومتر از محل پرتاب - رهگیری می‌کند. موشک‌های آن با سرعت ۹ برابر سرعت صوت حرکت می‌کنند و می‌توانند همزمان به ۱۴ هدف شلیک کنند.

طبق گزارش‌ها، پیکان-۲ برای اولین بار در سال ۲۰۱۷ در نبرد برای سرنگونی یک موشک زمین به هوای سوریه مورد استفاده قرار گرفت.

موشک پیکان-۲ در حال آزمایش

پیکان-۳ برای رهگیری موشک‌های بالستیک دوربرد در حین حرکت در بالای قوس خود، خارج از جو زمین، طراحی شده است. برد آن ۲ هزار و ۴۰۰ کیلومتر است. این موشک در سال ۲۰۲۳ در نبردی برای رهگیری یک موشک بالستیک که شورشیان حوثی در یمن به سمت شهر ساحلی ایلات در جنوب اسرائیل شلیک کردند، مورد استفاده قرار گرفت.

این سیستم نیز توسط شرکت دولتی صنایع هوافضای اسرائیل و با کمک شرکت آمریکایی بوئینگ توسعه یافته است.

فلاخن داود

سیستم میان‌برد فلاخن داود برای سرنگونی موشک‌های بالستیک شلیک شده از فاصله ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتری طراحی شده است.

فلاخن داود که در سال ۲۰۱۷ به طور مشترک توسط شرکت دولتی سیستم‌های دفاعی پیشرفته رافائل اسرائیل و شرکت RTX Corp، یک شرکت آمریکایی که قبلاً با نام Raytheon شناخته می‌شد، توسعه و تولید شده است، همچنین برای رهگیری هواپیماها، پهپادها و موشک‌های کروز طراحی شده است.

موشک دیوید اسلینگ برای از بین بردن موشک‌های بالستیک تاکتیکی، راکت‌های میان‌برد و دوربرد و موشک‌های کروز از فاصله تا ۳۰۰ کیلومتر طراحی شده است.

فلاخن داوود قرار است جایگزین سیستم‌های پدافندی هاوک و پاتریوت شود و به عنوان لایه دوم دفاع هوایی موشکی اسرائیل (دفاع موشکی کوتاه‌برد) پایین‌تر از سیستم ضدبالستیک پیکان و بالاتر از سیستم ضد راکت گنبد آهنین فعالیت می‌کند.

تصویری از یک فلاخن داود در طول یک تمرین نظامی

فلاخن داود مانند گنبد آهنین فقط موشک‌هایی را هدف قرار می‌دهد که مناطق مسکونی را تهدید می‌کنند.این موشک حدود یک میلیون دلار قیمت دارد.

گنبد آهنین

سیستم دفاع هوایی کوتاه‌برد گنبد آهنین برای رهگیری موشک‌هایی از نوع موشک‌های شلیک شده توسط جنبش شبه‌نظامی فلسطینی حماس در غزه ساخته شده است. این سامانه که توسط شرکت سیستم‌های دفاعی پیشرفته رافائل با حمایت ایالات متحده توسعه یافته است، در سال ۲۰۱۱ عملیاتی شد. هر واحد یدک‌کش کامیونی، موشک‌های هدایت‌ شونده با رادار را برای منفجر کردن تهدیدات کوتاه‌برد مانند راکت، خمپاره و پهپاد در هوا شلیک می‌کند.

نسخه دریایی گنبد آهنین، برای محافظت از کشتی‌ها و دارایی‌های مستقر در دریا، در سال ۲۰۱۷ مستقر شد.

این سیستم تعیین می‌کند که آیا یک موشک در مسیر برخورد به یک منطقه پرجمعیت است یا خیر. در غیر این صورت، موشک نادیده گرفته می‌شود و اجازه داده می‌شود بدون آسیب فرود آید.

گنبد آهنین در ابتدا قرار بود پوشش شهری را در برابر موشک‌هایی با برد بین چهار تا ۷۰ کیلومتر فراهم کند، اما کارشناسان می‌گویند که این پوشش از آن زمان گسترش یافته است.

این سامانه از سه بخش تشکیل شده است: واحد رادار، مرکز کنترل و پرتابگر موشک. واحد رادار، پرتابه‌های تهدیدآمیزی چون موشک‌های کوتاه‌برد و گلوله‌های خمپاره را شناسایی، مسیر پرواز آنها را محاسبه و اطلاعات آنها را به مرکز کنترل منتقل می‌کند.

این فرایند ظرف چند ثانیه انجام می‌شود، زیرا بسته به فاصله از نوار غزه یا جنوب لبنان، اسرائیلی‌ها تنها ۱۵ تا ۹۰ ثانیه فرصت دارند تا از اصابت موشک در امان بمانند.

بخش سوم پرتابگرهای موشکند. در هر سامانه سه تا چهار پرتابگر وجود دارد که هر کدام می‌توانند ۲۰ موشک را در خود جای دهند. تنها زمانی موشک پدافندی شلیک می‌شود که محرز باشد پرتابه به سمت منطقه مسکونی در حال حرکت است.

موشک پدافندی در هوا قابلیت مانور دارد. این موشک پرتابه دشمن را مستقیماً هدف نمی‌گیرد، بلکه در نزدیکی آن منفجر می‌شود و آن را منهدم می‌کند. البته ترکش‌های حاصل از انفجار همچنان می‌توانند خساراتی وارد کنند.

اسرائیلی‌ها قبلا ادعا کرده‌ بودند که برای محافظت از کل کشور نیازمند ۱۳ تا از این پدافند هستند. شرکت رافائل سال گذشته نرخ موفقیت گنبد آهنین را ۹۰ درصد اعلام کرده بود.

گفتنی است که گنبد آهنین برای مقابله با تهدیدات ساده‌تر و غیرمانورپذیر ساخته شده و در برابر موشک‌های هایپرسونیک یا بالستیک پیشرفته محدودیت دارد. سرعت بالای موشک‌های هایپرسونیک زمان واکنش این سامانه را به شدت کاهش می‌دهد و مسیرهای غیرقابل پیش‌بینی آنها، رادارهای گنبد آهنین را در ردیابی ناکام می‌گذارند. در واقع موشک‌های هایپرسونیک به دلیل سرعت بسیار بالای خود از این گنبد عبور می‌کنند.

علاوه بر این، گنبد آهنین بخشی از یک سیستم پدافندی چندلایه است و برای تهدیدات میان‌برد و دوربرد، به سیستم‌های پیکان و فلاخن داود وابسته است که حتی آنها نیز در برابر موشک‌های هایپرسونیک چالش دارند.

سیستم تاد

سامانه تاد بخش مهمی از پدافند هوایی ارتش ایالات متحده است و برای رهگیری و نابودی تهدیدهای موشک‌های بالستیک کوتاه، میان‌برد و میان‌برد در مرحله نهایی پرواز آنها طراحی شده است.

یک مقام آمریکایی ادعا کرد که ارتش ایالات متحده با استفاده از سیستم‌های زمینی به سرنگونی موشک‌های ایرانی که روز جمعه به سمت اسرائیل شلیک شده بودند، کمک کرد. رسانه‌های اسرائیلی گزارش داده‌اند که یک ناوشکن نیروی دریایی ایالات متحده در شرق مدیترانه نیز به سرنگونی موشک‌های بالستیک ورودی کمک کرده است.

ارتش ایالات متحده اکتبر گذشته اعلام کرد که سیستم پیشرفته ضد موشکی تاد یا سیستم دفاع منطقه‌ای ارتفاع بالا را به اسرائیل ارسال کرده است.

انتهای پیام/