به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از اصفهان، در مراسم گرامیداشت شهید طهرانچی در دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان، فرزاد جهان‌بین، معاون فرهنگی و دانشجویی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد، تصویری زنده از این شخصیت برجسته ارائه کرد. او از شهیدی سخن گفت که نه‌تنها یک فیزیکدان برجسته در حوزه فناوری نانو بود، بلکه انسانی بود با ایمانی راسخ، روحی جستجوگر و تعهدی بی‌مانند به خدمت.

جهان‌بین سخنانش را با اشاره به حدیثی از امام راحل آغاز کرد که از زبان پیامبر اکرم (ص) نقل شده است: گروهی برای جهاد فراخوانده شدند، اما بهانه آوردند که تابستان گرم است یا زمستان سرد. امیرالمؤمنین (ع) در پاسخ فرمودند: «اگر گرما و سرمای دنیا را تحمل ندارید، چگونه تیزی شمشیر را در میدان نبرد تاب می‌آورید؟» این کلام، به گفته جهان‌بین، بازتابی از روحیه شهید طهرانچی بود؛ مردی که در میدان‌های علم و ایمان، سختی‌ها را به جان خرید و هرگز از مجاهدت خسته نشد.

شهید طهرانچی، به گفته جهان‌بین، نمونه‌ای نادر از تلفیق علم و ایمان بود. او فیزیکدانی برجسته با بیش از چند هزار ارجاع به مقالاتش در حوزه نانوفناوری بود، اما هیچ‌گاه علم را از حکمت جدا نکرد. جهان‌بین به خاطره‌ای اشاره کرد که در آن، طهرانچی با وجود شخصیت علمی‌اش، به دلیل ایمان عمیقش به دعای باران امام رضا (ع) باور داشت. او می‌گفت: «علم تا جایی پاسخ می‌دهد، اما ایمان من به من می‌گوید که دعای امام رضا باران می‌آورد.» این هماهنگی میان علم و ایمان، طهرانچی را به شخصیتی منحصربه‌فرد تبدیل کرده بود.

شهید طهرانچی نه‌تنها در علم، بلکه در مدیریت و خدمت به جامعه نیز تحول‌خواه بود. جهان‌بین از حساسیت او نسبت به موضوعاتی مانند هوش مصنوعی یاد کرد و گفت: «او معتقد بود که رشد علم و فناوری باید در خدمت ملت ایران باشد.» طهرانچی بارها تأکید کرده بود که اگر ایران نتواند در حوزه‌هایی مانند هوش مصنوعی خودکفا شود، عقب‌ماندگی‌های بزرگی گریبان‌گیر کشور خواهد شد. او حتی در جلسات خصوصی، از لزوم ایجاد زیرساخت‌های علمی و فناوری بومی سخن می‌گفت و روح بی‌قراری‌اش برای پیشرفت کشور را نشان می‌داد.

از روزهای جوانی به‌عنوان رزمنده تا زمانی که به‌عنوان استاد و مدیر دانشگاه فعالیت می‌کرد، طهرانچی هرگز از تلاش دست نکشید. جهان‌بین از مسئولیت‌پذیری او سخن گفت: «هیچ‌گاه ندیدم که او از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند.» او حتی در انتصابات دانشگاهی، هرگونه سفارش را رد می‌کرد و تنها شایستگی را ملاک قرار می‌داد. طهرانچی با وجود مشغله‌های بسیار، به جوانان اهمیت ویژه‌ای می‌داد و در طرح‌هایی مانند صدرا، برای اشتغال و توانمندسازی دانشجویان تلاش می‌کرد.

طهرانچی عمیقاً به مردم و نظام جمهوری اسلامی متعهد بود. جهان‌بین به خاطره‌ای از دیدار طهرانچی با مقام معظم رهبری اشاره کرد که در آن، رهبر انقلاب از اقدامات او در دانشگاه آزاد تقدیر کرده بودند. طهرانچی می‌گفت: «دانشگاه باید برای مردم منفعت داشته باشد تا پایدار و کارآمد بماند.» او به دلیل مشارکت در پیشرفت فناوری ایران و خدمت به نظام، حتی از سوی آمریکا تحریم شده بود، اما این تحریم‌ها هرگز او را از مسیرش بازنداشت.

جهان‌بین از دوستی نزدیک طهرانچی با شهید شهریاری گفت و اینکه او بارها آرزوی شهادت کرده بود، اما نه برای ماندگاری نامش، بلکه برای رضای خدا. طهرانچی در گفت‌وگویی به دوستانش گفته بود: «نکند تمنای شهادتم برای این باشد که نامم ماندگار شود.» این دقت و اخلاص، او را به شخصیتی تبدیل کرده بود که حتی در اوج موفقیت علمی و مدیریتی، متواضع و بی‌ادعا باقی ماند.

جهان‌بین در پایان سخنانش تأکید کرد که هرچه از طهرانچی بگوییم، کم است. او پدری مهربان، مدیری مدبر و عالمی مجاهد بود که زندگی‌اش را وقف خدمت به مردم و نظام کرد. از کوچه‌های زنجان که نامش را بر خود دارند تا قلب دانشجویانی که با طرح‌های او آینده‌ای روشن یافتند، میراث طهرانچی همچنان زنده است.

خبرنگار: رامین ابوئی

انتهای پیام/