به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، در روزهای اخیر، دیوید لامی -وزیر امور خارجه بریتانیا- صحبت‌هایی را در پارلمان مطرح کرده که تضاد آشکار سیاست این کشور در خصوص خاورمیانه را عیان می‌سازد.
او در مورد دو بحران غزه و پرونده هسته‌ای ایران در این جلسه اظهار نظر کرده‌است و در حالی که می‌خواهد خود را مدافع آتش‌بس نشان دهد به تحریک اسرائیل علیه ایران نیز پرداخته که نشان می‌دهد بریتانیا بیشتر به دنبال حفظ تنش در منطقه برای تأمین منافع صنعتی و راهبردی خود است.
بیشتر بخوانید:
حمله آمریکا کنترل برنامه هسته‌ای ایران را پیچیده‌تر کرد/ سرنوشت نامعلوم ذخایر اورانیوم غنی‌شده
دیوید لامی در سخنرانی اخیر خود در مجلس عوام، به‌صراحت اعلام کرد که اگر حملات اسرائیل به غزه ادامه یابد، دولت لندن آماده است اقدامات بیشتری علیه تل‌آویو اتخاذ کند. او با لحنی که تلاش داشت همدلانه به نظر برسد، گفت: «ما باید آتش‌بس را برقرار کنیم» و تأکید کرد که در صورت تداوم بحران، بریتانیا در قبال اسرائیل بی‌تفاوت نخواهد ماند.
اما اگر همین وزیر امور خارجه را چند دقیقه بعد در همان جلسه دنبال کنیم، می‌بینیم که او هم‌زمان با انتقاد از حملات اسرائیل به مردم غزه، در موضوع ایران لحنی کاملا متفاوت اتخاذ می‌کند؛ لحنی تهدیدآمیز و مداخله‌جویانه. لامی هشدار داد که اگر ایران شفاف‌سازی در برنامه هسته‌ای خود را در پیش نگیرد و با بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری لازم را نداشته باشد، بریتانیا به همراه فرانسه و آلمان آماده‌اند تا تحریم‌های گسترده‌ای علیه تهران اعمال کنند و حتی مکانیسم موسوم به «ماشه» را فعال نمایند. حتی فراتر از آن او خطاب به ایران گفت که نباید تصور کند اسرائیل بار دیگر به تأسیسات هسته‌ای آن کشور حمله نخواهد کرد.
آن‌چه از این دو موضع‌گیری هم‌زمان می توان دریافت چیزی فراتر از یک تناقض ساده در گفتار دیپلماتیک است و باید آن را بخشی از یک راهبرد قدیمی و آگاهانه برای حفظ شعله‌های درگیری در خاورمیانه دانست.
بریتانیا، مانند بسیاری از قدرت‌های غربی، دهه‌هاست که از وجود بحران‌های امنیتی در این منطقه سود می‌برد. تنش‌های سیاسی و درگیری‌های نظامی، بازاری تضمینی برای صادرات تسلیحات فراهم می‌کنند، بازاری که بدون جنگ و تهدید، به سادگی از رونق می‌افتد.
اما این دولت به دلیل افکار عمومی منتقد مجبور است آن را پوشش دهد. در شرایطی که افکار عمومی در بریتانیا، به‌ویژه پس از انتشار تصاویر دلخراش از حملات اسرائیل به غیرنظامیان در غزه، به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته و خواهان توقف این جنایت‌ها هستند، لامی و دولت بریتانیا مجبور شده‌اند موضعی انتقادی نسبت به تل‌آویو اتخاذ کنند.
اما این موضع، بیشتر مصرف داخلی دارد. زیرا هدف آن است که از فشار افکار عمومی کاسته شود، بدون آن‌که رابطه تسلیحاتی پرسود با اسرائیل به خطر بیفتد.
بریتانیا با تشدید تهدیدها علیه ایران و پیش‌بینی احتمال حمله مجدد اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای آن کشور، در واقع نوعی چراغ سبز برای درگیری‌های جدید نشان می‌دهد. این اظهارات در حالی مطرح می‌شوند که منطقه خاورمیانه هنوز از زخم‌های جنگ‌های پیشین التیام نیافته و هرگونه برخورد نظامی جدید، می‌تواند پیامدهای گسترده و ویرانگری برای مردم منطقه داشته باشد.
به واقع بریتانیا با نمایش دوگانه «صلح‌طلبی در غزه» و «تهدید در قبال ایران»، نه در پی پایان دادن به بحران‌های خاورمیانه است و نه نگران آسیب دیدن مردم این مناطق. بلکه ترجیح می‌دهد منطقه‌ای ناآرام، پرتنش و آماده برای جنگ باقی بماند، تا همچنان بازاری تضمین‌شده برای صنایع نظامی بریتانیا و متحدانش فراهم باشد.
انتهای پیام/
نظر شما