مهتاب عسکری، کارگردان تئاتر در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز در خصوص مشکلات اهالی تئاتر به ویژه در ایام کرونا اظهار کرد: دنیای تئاتر به چند جهت دنیای خاصی است، ابتدا اینکه فضایی کاملا روشنفکری است که با علم، اندیشه و احساس آمیخته است و در عین حال هم هنرمندان و هم مخاطبانش متفکرند.

وی ادامه داد: دوم اینکه علیرغم محبوبیت فراوانی که بین مردم دارند اما صرفا قشر روشنفکر، تحصیل کرده و دانشجو با آثار نمایشی ارتباط برقرار می‌کنند و فراگیر نیست و دلیل سوم اینکه با همه تعاریفی  که مسئولان از تئاتر می‌کنند اما هنوز در حاشیه است و ساز وکار مناسب و شایسته‌ای برای پوشش دادن، حمایت و پشتیبانی از این هنر فاخر به عمل نیاورده‌اند، یعنی به عنوان یک شغل مستقل به حساب نمی آید.

عسکری بیان کرد: زندگی با حرفه تئاتر بسیار سخت است و کسانی که بیش از پنجاه سال عمر خود را در این مسیر گذرانده‌اند و در حال حاضر انبوهی از فهم و تجربه را با خود به همراه دارند و البته  پیر و خسته هم شده اند، گاه مورد بی مهری قرار می‌گیرند و یا به کار گرفته نمی‌شوند، لذا چگونه می‌توانند امرار معاش داشته باشند.

بازیگر تئاتر با ذکر این مطلب که جوان‌هایی که تحصیلات دانشگاهی دارند و به خاطر شرایط سخت و حتی زد وبند های رایج نمی توانند استعداد خودشان را نشان دهند خسته و مایوس شده و کنار می‌روند، افزود: این افراد گاهی شاید چند سال یک بار نتوانند کار کنند و از این دست مسائل و مصائب در فضای تئاتر ایران بسیار است و در حال حاضرنیز  در وانفسای همه این گرفتاری ها که نتیجه مدیریت غلط است، مصیبت بزرگی مانند کرونا هم آمده و همه چیز را تعطیل کرده و فضایی سرد و مایوس کننده بر همه، حتی آنهایی که به هرشکل ممکن سالی یکی دوتا اثر تولید می‌کردند نیز افکنده است. 

وی ادامه داد: به طور حتم فشار این آسیب بیشتر بر روی دوش کسانی است که حامی و پشتیبان ندارند و در طیف گروه‌های صاحب نفوذ و یا مافیایی هم نیستند. صاحبان خرد و اندیشه و هنر این کشور و حتی مفاخر با سیلی صورت‌شان را سرخ نگه می‌دارند.

عسکری با بیان این مطلب که کرونا یک بلای طبیعی است که همه دنیا را تحت تاثیر قرار داده، افزود: باید دید دولت‌ها برای مقابله با بلایای طبیعی و آسمانی چه می‌کنند و چگونه است که تا در یک نقطه از کشور یک زلزله چند ریشتری رخ می‌دهد تمام نهادهای امداد رسان بسیج شده و بیشترین تلاش را برای جبران صدمات وارد شده به کار می‌گیرند، اما ویروس کرونا که به اعتقاد من بالای ده ریشتر بود و کشور و مردم ما را تکان داد و اتفاقا صدمات بیشتر نیز به قشر آسیب پذیر وارد کرده را مدیریت نکردند.

 بازیگر تئاتر اذعان کرد: دولت باید به کرونا از زاویه دیگری نگاه کنند و به قشرهای آسیب پذیر نگاه ویژه و شرافتمندانه‌ای داشته باشند تا مبادا هنرمندان صبور و زحمتکش که سرمایه‌های معنوی این کشور هستند در گذر این گردباد سهمگین دچار آسیب شوند، ابتدایی ترین راه کار برای خدمت صادقانه و شرافتمندانه تعریف و تدوین برنامه ای جامع برای حمایت از هنر و هنرمندان شریف در قالب مواردی همچون بیمه است که می‌تواند در زمان بحران‌های این چنینی گره گشای بخشی از مشکلاتشان باشد.

عسکری در پاسخ به این سوال که تئاترهای مطرح چه ویژگی‌هایی دارند که سبب جذب مخاطبان می‌شوند، بیان کرد: هر تئاتری در هرسبکی می‌تواند برای قشر خاصی از گروه‌های جامعه حائز اهمیت باشد. بعضی از مخاطبان از کارهای تراژیک خوششان می آید، برخی از نمایش‌های کمدی و طنز لذت می‌برند، عده‌ای از آثار مدرن و پست مدرن استقبال می‌کنند و تعدادی هم از نمایش‌های وطنی و ایرانی و هر کس سلیقه خاصی دارد.

وی ادامه داد: واقعا نمی‌شود کارها را طبقه بندی کرد اما مهمترین شاخص برای یک نمایش مطرح و همه پسند این است که کار در هر سبکی که هست ساختارش درست چیده شود، از همه عناصر نمایشی به درستی استفاده کند. علاوه بر بازی های خوب و جذاب از طراحی صحنه، موسیقی، رنگ بندی لباس‌ها و زیبایی صحنه به خوبی بهره ببرد زیرا به هرحال برای اثر زحمت کشیده شود و در این صورت قطعا تاثیر خودش را در اجرا خواهد گذاشت و به اندازه تلاشی که می‌شود تئاتر جان گرفته و به حرکت در می‌آید.

عسکری در پایان تاکید کرد: البته تجربه ما نشان می‌دهد نمایش‌هایی بیشتر مورد استقبال مردم قرار می‌گیرند که به نوعی بخش‌هایی از زندگی مردم را به تصویر بکشند و به دردها و رنج‌های مردم و یا گوشه‌هایی از آیین‌های رایج بپردازند و من فکر می‌کنم در این صورت استقبال مردم هم از هنر نمایش بیشتر خواهد شد.

انتهای پیام/