به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، احتمالا تا به حال نام شورای صنفی به گوشتان خورده است، شورایی که در دهه 70 در دانشگاه‌ها تشکیل شد که مشکلات صنفی، رفاهی و آموزشی دانشجویان را پیگیری کند. این شورا خارج از جناح‌بندیهای سیاسی تنها در حوزه دانشجویی فعال است و مشکلات دانشجویان را به مسئولان منتقل کرده و در راستای رفع آن تلاش می‌کند.

دبیر شورای صنفی دانشگاه علوم پزشکی اراک هم یکی از فعالان صنفی در حوزه علوم پزشکی است، وی بر این باور است که به دلیل آنکه امور صنفی تنها به دانشگاه محدود می‌شود و در سطح جامعه نمود چندانی ندارد، کمتر دانشجویی ترجیح می‌دهد نسبت به رفع و رجوع مشکلات رفاهی دانشجویان با مسئولان سر و کله بزند. گفت‌وگوی ایسکانیوز با عارف کمانی فعال دانشجویی صنفی به شرح زیر است:

کمتر دانشجویی ترغیب می‌شود مشکلات درون دانشگاهی را پیگیری کند

چه ضرورتی دارد شورای صنفی در دانشگاه‌ها فعالیت کند؟

یک نهاد از دل دانشجویان از قدیم در دانشگاه‌های وزارت علوم و وزارت بهداشت وجود داشته که مشکلات رفاهی، آموزشی و دانشجویی را پیگیری می‌کرد. به طور کلی تشکل‌ها کانون‌ها و نهادهای دانشجویی، با وجود اینکه دستشان برای انجام فعالیت‌های گسترده بسیار باز است، اصولاً به موضوعات صنفی ورود پیدا نمی‌کنند؛ زیرا انجام امور صنفی مربوط به دانشگاه است و نمود بیرونی ندارد، به همین منظور کمتر کسی ترغیب می‌شود که مشکلات درون دانشگاهی را پیگیری کند.

اعضای شورای صنفی معمولاً افرادی هستند که از نزدیک با مشکلات محل تحصیل و خوابگاه آشنا هستند و می‌کوشند این مسائل را با فعالیت خود در شورای صنفی برطرف کنند. شورای صنفی می‌کوشد تا یک دانشگاه برتر بسازد وضعیت بهتری را در محیط زندگی خود در طول دوران دانشجویی رقم بزند.

دانشگاه خانه دوم دانشجویان است هر دانشجو چهار تا هفت سال از زندگی خود را در آن سپری می‌کند، پس ضرورت دارد افرادی به فکر امورات این خانه دوم باشند.

شورای صنفی تا چه اندازه‌ای مورد استقبال دانشجویان قرار گرفته است؟

انتخابات شورای صنفی دانشگاه‌های وزارت علوم و وزارت بهداشت در ایام کرونا به تاخیر افتاد و اعضای این شورا با مشکلات متعددی روبرو شدند. به دلیل حضور دانشجویان جدیدالورود و عدم آشنایی با فضای دانشگاه، استقبال از شورای صنفی و سایر تشکل‌های دانشجویی کاهش پیدا کرد.

پیش از شیوع کرونا چه در دانشگاه‌های علوم پزشکی و چه در دانشگاه‌های غیر علوم پزشکی شاهد اتفاقات خوب و مثبتی بودیم. فعالیت دانشجویان در آن دوران نشان داد که به فکر خانه اول خود هستند و می‌کوشند امورات خود را در آنجا رفع کنند.

دانشجو باید در زمینه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی و ورزشی فعال و پویا باشد. از قدیم گفتند «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» دانشجویان باید در محل تحصیلشان فعال‌تر باشند و پس از برطرف شدن نیازهایشان سراغ فعالیت های دیگر بروند.

مسئولان تا چه اندازه‌ای موظف هستند با اعضای شورای صنفی جلسه برگزار کنند؟

توضیحی در این باره در آیین نامه شورای صنفی ارائه نشده است، اما از آنجایی که شورای صنفی نماینده تمام دانشگاه محسوب می‌شود، شاهد برگزاری جلسات مسئولان با شورا در دانشگاه‌ها هستیم. 

شورای صنفی نماینده تمام دانشجویان است و با تشکل هایی همانند بسیج، انجمن جامعه اسلامی و انجمن علمی تفاوت دارد اعضایی که به عنوان کاندیدای شورای صنفی در انتخابات شرکت می‌کنند باید تنها از یک گروه یا تشکل خاص باشند بلکه تمامی گروه‌ها و نهادها می‌توانند در در این انتخابات کاندیدا شوند.

جلسات شورای صنفی در سطح دانشگاه با مسئولان دانشگاه و در سطح وزارت بهداشت با مسئولان و مدیران مربوطه و همچنین قطب های ده‌گانه علوم پزشکی برگزار می‌شود.

ابزارهای لازم برای ارتباط‌ با مسئولان در اختیار شورای صنفی قرار نمی‌گیرد

این ارتباط به میزان تعاملات اعضای شورای صنفی پیش از عضویت و هنگام عضویت در این شورا بستگی دارد. به عنوان مثال ما پیش از عضویت در در شورای صنفی مرکزی وزارت بهداشت نیز تعاملات خوبی با مسئولین داشتیم. ارتباط گیری با مسئولان مهمترین ابزار شورای صنفی به شمار می‌رود. معمولا از لحاظ قانونی ابزار خاصی در اختیار شوراهای قرار نمی‌گیرد.

نحوه برخورد مسئولان و دانشجویان با اعضای شورای صنفی چگونه است؟ 

مسئولان اکثرا به صورت منطقی همراه با دیدگاه خارج از تعصب نسبت به مسائل سیاسی و عقیدتی با اعضای شورای صنفی برخورد می‌کنند.

شورای صنفی از انجام هرگونه فعالیت‌های سیاسی منع شده‌اند، ما نیز برای انجام فعالیت‌های سیاسی به میدان نیامده‌ایم بلکه مسائل صنفی، رفاهی و آموزشی دانشجویان را داریم.

بسیاری از مسئولان از مطرح شدن مشکلات دانشگاه در سطح کلان واهمه دارند و تصور می کنند در صورت مطرح شدن مشکلات دانشگاه در رسانه‌ها، ممکن است موقعیت شغلیشان به خطر بیافتد.

میزان تعامل دانشجویان با شورای صنفی به اعضای این شورا بستگی دارد. ما در دانشگاه علوم پزشکی اراک در تمامی واحدهای‌ دانشگاهی و خوابگاهی دارای شورای‌صنفی هستیم به صورت مستقیم با دانشجویان تعامل داریم. هر روز در دفتر شورای صنفی حضور داریم و دانشجویان به ما مراجعه می‌کنند. دانشجویان نیز مسائل و مشکلات خود را از طریق شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌کنند.

شورای صنفی نام دانشجویان را یدک می کشد این شورا از دل دانشجویان بیرون آمده، مسلما اگر تعاملی بین شورای صنفی و دانشجویان وجود نداشته باشد نمی‌توان این تشکل را صنفی دانشجویان نامید.

دانشگاه‌ها «شورای صنفی بله قربان گو» و مطیع می‌خواهند و نمی‌پسندند این نهاد دانشجویی  حرکتی خارج از چارچوب انجام دهد.

مسئولان از رسانه‌ای شدن مشکلات دانشگاه واهمه دارند

 بسیاری از اعضای شورای صنفی از مطرح کردن مسائل و مشکلاتشان با رسانه ها واهمه دارند البته این موضوع در شورای صنفی دانشگاه‌های علوم پزشکی کمتر دیده می‌شود. به نظر شما علت ترس دانشجویان بیان مطالباتشان چیست؟

بسیاری از مسئولان از مطرح شدن مشکلات دانشگاه در سطح کلان واهمه دارند و تصور می کنند در صورت مطرح شدن مشکلات دانشگاه در رسانه‌ها، ممکن است موقعیت شغلیشان به خطر بیافتد.

چنین طرز تفکری صحیح نیست زیرا بیان مشکلات و ارائه انتقادات و پیشنهادات، به پویایی بیشتر نهاد دانشگاهی و به صورت کلان مجموعه دانشگاه‌های کشور می‌شود.‌ مسئولان نباید از انتقادات، پیشنهادت و بیان نظرات دانشجویان واهمه داشته باشند. مسئولان باید اجازه دهند شوراهای صنفی وظایف خود را به خوبی اجرا کنند.

مطمئنا تعامل درست با شنیدن سخنان اعضای شوراهای صنفی، می‌تواند منجر به رخ دادن اتفاقات مطلوب با مثبت در دانشگاه شده و به پیشرفت و رشد مجموعه بیانجامد. 
شورای صنفی وظیفه دارد امور صنفی دانشجویان را پیگیری کند اما متاسفانه دانشگاه‌ها «شورای صنفی بله قربان گو» و مطیع می‌خواهند و نمی‌پسندند این نهاد دانشجویی  حرکتی خارج از چارچوب انجام دهد.

مشکلات صنفی دانشگاه شما شامل چه مواردی است؟

 از جمله مشکلات بدنه کلی شورا صنفی آغاز می‌کنم سطح اختیارات و قدرت قانونی ما بسیار کم است، شورای صنفی در قانون تحت عنوان یک نهاد مشورتی دیده شده است و بیش از این از قدرت خاصی برخوردار نیستیم. تمامی تعاملاتی که داریم به صورت مشورتی و شورایی است و تقریبا کار اجرایی به ما واگذار نشده است. می توان همانند نهادی مانند نظام پزشکی برخی از امور به شورای صنفی سپرده شود. به عنوان مثال کارت عضویت توسط شورا صادر شود یا برخی امور اجرایی را شورای صنفی انجام دهد. چنین اقداماتی می‌تواند منجر به پیشرفت این شورا شود، از طرفی اعضای شورای صنفی می‌توانند در شورای آموزشی و هیئت اجرایی دانشگاه نیز شرکت کنند. اولویت ما به عنوان نمایندگان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی  اراک اول دانشگاه و بعد مرکز درمانی و بهداشت است.

متاسفانه از لحاظ ساختاری دانشگاه ها مقید نیستند که دانشجویان را در تصمیم گیری‌ها مشارکت داده و اجازه دهند در تحولات کلی نقش آفرین داشته باشند.

دانشگاه‌ها از لحاظ ساختاری دانشجویان را در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت نمی‌دهند

به عنوان فعال دانشجویی مشکلات تمامی ساحت‌های دانشگاه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

متاسفانه شورای صنفی در حد یک شورا تعریف شده است، شورای صنفی به عنوان یک مدیکال کنسول شناخته می‌شود این نهاد در کشورهای دیگر همانند نظام پزشکی دانشجویی است. در صورت رواج چنین دیدگاهی اتفاقات بسیار مثبتی در حوزه صنفی رخ خواهد داد. متاسفانه از لحاظ ساختاری دانشگاه ها مقید نیستند که دانشجویان را در تصمیم گیری‌ها مشارکت داده و اجازه دهند در تحولات کلی نقش آفرین داشته باشند. اگر جایگاه مشخصی برای دانشجویان در نظر گرفته شود، شاهد پویایی و ارتقای بیشتر فرهنگ در سطح دانشگاه‌ها خواهیم بود.

انتهای پیام/