به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، بعد از کرونا و اتفاقاتی که پشت سر گذاشتیم، نگاه مردم به بیماری‌ها تغییر کرده و خبر انتشار یک بیماری در گوشه و کنار دنیا مورد توجه مردم ما قرار می‌گیرد. انتشار آبله میمون در برخی کشورها هم امروز مورد توجه مردم قرارگرفته و سوال‌های مکرری مبنی بر علائم، راه‌های انتقال و احتمال ورودش به ایران مطرح می‌شود، در این گزارش سعی کردیم که به این سوالات پاسخ دهیم.
بیشتر بخوانید
ورود آبله میمون به کشور ثابت نشده است
آبله میمون از کدام خانواده است؟
براساس اطلاعات منتشر شده در سایت سازمان بهداشت جهانی ویروس آبله میمون یک ویروس ارتوپاکس است که باعث ایجاد بیماری با علائمی مشابه آبله اما با شدت کمتر می‌شود. در حالی که آبله در سال ۱۹۸۰ ریشه کن شد، آبله میمون همچنان در کشورهای مرکز و غرب آفریقا رخ می‌دهد.
آبله میمون یک بیماری مشترک انسان و دام است. مواردی از این بیماری در نزدیکی جنگل‌های بارانی استوایی یافت می‌شود که در آن حیوانات حامل ویروس وجود دارند. شواهدی از عفونت ویروس آبله میمون در حیواناتی از جمله سنجاب، موش صحرایی گامبیایی، موش زمستان خواب، گونه‌های مختلف میمون و غیره یافت شده است.
انتقال از انسان به انسان در این بیماری محدود است و طولانی‌ترین زنجیره انتقال با شش نسل را دارد، به این معنی که آخرین فردی که در این زنجیره آلوده شده است شش حلقه از فرد بیمار اصلی فاصله داشته است. از طریق تماس با مایعات بدن، ضایعات روی پوست یا سطوح مخاطی داخلی مانند دهان یا گلو، قطرات تنفسی و اشیاء آلوده قابل انتقال است. تشخیص این ویروس هم با انجام آزمایش پی سی آر امکان پذیر است.
علائم آبله میمون
علائم آبله میمون معمولاً شامل تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، کاهش انرژی، تورم غدد لنفاوی و ضایعات پوستی است. ضایعات معمولاً در عرض یک تا سه روز پس از تب شروع می‌شوند. ضایعات می‌توانند صاف یا کمی برآمده باشند، با مایع شفاف یا زرد پر شوند و سپس خشک شده و بریزند. تعداد ضایعات در یک فرد می‌تواند از چند تا چند هزار متغیر باشند. ضایعات روی صورت، کف دست‌ها و کف پا متمرکز می‌شوند. آنها همچنین می‌توانند در دهان، اندام تناسلی و چشم یافت شوند. علائم معمولا بین دو تا چهار هفته طول می‌کشند و بدون درمان خود به خود از بین می‌روند.
آبله میمون کشنده است؟
در بیشتر موارد، علائم آبله میمون در عرض چند هفته خود به خود از بین می رود، اما در برخی افراد می‌تواند منجر به عوارض پزشکی و حتی مرگ شوند. نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی‌تر و مرگ ناشی از آبله میمون باشند.
عوارض ناشی از موارد شدید آبله میمون شامل عفونت‌های پوستی، ذات الریه، گیجی و عفونت‌های چشمی است که می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.
راه‌های انتقال
افراد مبتلا به آبله میمون در حالی که علائم دارند (به طور معمول بین دو تا چهار هفته) عفونی هستند. این بیماری از طریق تماس فیزیکی نزدیک با فردی که علائم دارد، منتقل می‌شود. ضایعات پوستی، مایعات بدن (مانند مایع، چرک یا خون ناشی از ضایعات پوستی) و دلمه‌ها عفونی هستند و می‌توانند باعث انتقال بیماری شوند.
لباس، ملافه، حوله یا اشیایی مانند ظروف غذاخوری که در اثر تماس با فرد آلوده به ویروس آلوده شده‌اند نیز می‌توانند دیگران را آلوده کنند. زخم‌ها، ضایعات یا زخم‌های دهان نیز می‌توانند عفونی باشند، به این معنی که ویروس می‌تواند از طریق بزاق گسترش یابد. افرادی که از نزدیک با فردی که عفونی هستند، از جمله کارکنان بهداشتی و اعضای خانواده در معرض خطر بیشتری برای عفونت هستند . این ویروس همچنین می تواند از طریق تماس پوست به پوست و در افراد باردار از جفت به جنین یا از والدین آلوده به کودک منتقل شود. هنوز مشخص نیست که افرادی که علائمی ندارند می‌توانند بیماری را گسترش دهند یا خیر.
چه کسانی در معرض خطر هستند؟
هر کسی که با فردی که علائم آبله میمونی دارد یا با حیوان آلوده تماس فیزیکی نزدیک داشته بیشتر در معرض خطر عفونت است. افرادی که در برابر آبله واکسینه شده‌اند، احتمالاً در برابر این ویروس هم ایمن هستند. با این حال افرادی که علیه آبله واکسینه شده‌اند هم باید اقدامات احتیاطی برای محافظت از خود و دیگران را انجام دهند.
نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه‌ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی‌تر و مرگ ناشی از آبله میمون باشند. کارکنان بهداشتی نیز به دلیل قرار گرفتن طولانی‌تر در مواجهه با ویروس در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
راه درمان
علائم آبله میمون اغلب خود به خود و بدون نیاز به درمان برطرف می‌شوند. مراقبت از ضایعات پوستی با پوشاندن با یک پانسمان مرطوب برای محافظت از ناحیه در صورت نیاز بسیار مهم است. از لمس هرگونه زخم در دهان یا چشم خودداری کنید. از مصرف محصولات حاوی کورتیزون اجتناب شود، می‌توان از دهانشویه و قطره چشم استفاده کرد. واکسینیا ایمونوگلوبولین (VIG) ممکن است برای موارد شدید توصیه شود. یک ضد ویروس که برای درمان آبله (تکوویریمات، تجاری سازی شده با نام TPOXX) ساخته شده بود نیز در ژانویه ۲۰۲۲ برای درمان آبله میمون تایید شد..
آبله میمون می‌تواند به پاندمی جدید تبدیل شود؟
آبله میمون معمولاً بسیار مسری در نظر گرفته نمی‌شود زیرا برای انتشار بین افراد نیاز به تماس فیزیکی نزدیک با فردی دارد که عفونی است (به عنوان مثال پوست به پوست). خطر برای عموم مردم کم است. سازمان جهانی بهداشت برای جلوگیری از شیوع بیشتر نسبت به این موضوع توجه دارد و آبله میمون را یک پاتوژن اولویت‌دار می‌داند. براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی مواردی که در حال حاضر از شیوع آبله میمون در جهان مشاهده می‌کنیم معمولی نیستند زیرا هیچ سفری از کشورهای بومی یا حیوانات صادر شده از کشورهای بومی گزارش نشده است. شناسایی نحوه انتشار ویروس و محافظت از افراد برای جلوگیری از آلوده شدن بیشتر، اولویت سازمان جهانی بهداشت است. افزایش آگاهی در مورد این وضعیت جدید به جلوگیری از انتقال بیشتر کمک می‌کند.
آبله میمون به ایران رسیده است؟
روز گذشته خبری مبنی بر مشاهده موارد مشکوک در ایران منتشر شد. بهزاد امیری رئیس اداره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، در واکنش به این خبر گفت: تاکنون هیچ مورد محتمل و قطعی ابتلاء به آبله میمون در کشور نداشته ایم.
وزیر بهداشت هم در این باره گفت: این بیماری سال‌ها در کشورهای مختلف وجود داشته و مربوط به حیوانات است و به صورت اتفاقی به میمون منتقل شده و به صورت اتفاقی هم به انسان منتقل شده است. این بیماری بیشتر عوارض پوستی دارد و میزان مرگ و میر آن مثل کرونا نیست و خیلی کم است؛ در کشور ما هم تعدادی موارد مشکوک عنوان شده بود که نمونه‌های آن را به انستیتو پاستور دادیم و هیچ کدام از آنها ثابت نشد. بنابراین هنوز در کشور ما ثابت نشده آبله میمون آمده باشد. با این حال کارشناسان وزارت بهداشت در مرزها شرایط را کنترل می کنند و اگر موردی بود حتماً در مورد آن اقدامات لازم را انجام خواهیم داد.
انتهای پیام /
نظر شما