به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ چند محقق دانشگاه واشنگتن و دانشگاه کالیفرنیا از اسکنرهای MRI برای نظارت بر مغز افراد در حال انجام کارهای روزمره استفاده کردند. آنها با این دستگاه برای نظارت بر مغز افرادی بهره بردند که در حال تماشای ویدئوهای کوتاه بودند. ویدئوهایی از صحنه‌هایی که می‌توانست از زندگی واقعی باشد. این افراد مردان و زنانی بودند که در یک کافه با لپ‌تاپ کار می‌کردند یا از یک فروشگاه مواد غذایی خرید می‌کردند.

آنها پس از تماشای ویدئو بلافاصله صحنه‌ها را با جزئیاتی که می‌توانستند توصیف کردند و این امر منجر به یافته‌های جالبی شد؛ از جمله اینکه بخش‌های مختلف مغز برای درک و یادآوری یک موقعیت با هم کار می‌کنند.

شبکه‌هایی در قسمت جلویی لوب تمپورال، ناحیه‌ای از مغز که مدت‌هاست نقش مهمی در حافظه بازی می‌کند، بدون توجه به محیط اطراف خود، روی سوژه متمرکز می‌شوند. اما شبکه داخلی خلفی که لوب جداری را به سمت پشت مغز درگیر می‌کند، توجه بیشتری به محیط دارد. آن شبکه‌ها سپس اطلاعاتی را به هیپوکامپ ارسال می‌کنند که سیگنال‌ها را برای ایجاد یک صحنه منسجم ترکیب می‌کند.

مغز انسان پس از شروع تمدن‌های باستان کوچک شد

محققان می‌گویند: متخصصان قبلا از اشیاء و سناریوهای بسیار ساده - مانند تصویر یک سیب در ساحل - برای مطالعه اجزای سازنده مختلف خاطرات استفاده کرده بودند، اما زندگی به این سادگی نیست. به طور تعجب‌آوری آنها مطالعات‌شان را با موقعیت‌های پویا و واقعی انجام نداده بودند. اما مطالعه جدید نشان می‌دهد که مغز طرح‌های ذهنی افراد را می‌سازد که می‌توانند از یک مکان به مکان دیگر منتقل شوند، دقیقاً مانند یک انیماتور که می‌تواند یک شخصیت را در صحنه‌های مختلف کپی و جایگذاری کند.

آنها می‌افزایند: ممکن است بصری به نظر نرسد که مغز شما بتواند طرحی از یکی از اعضای خانواده ایجاد کند که از جایی به مکان دیگر حرکت می کند، اما بسیار کارآمد است.

برخی از سوژه‌ها می‌توانند صحنه‌های کافه و خواربارفروشی را کامل‌تر و دقیق‌تر از بقیه به یاد بیاورند. محققان دریافتند کسانی که واضح‌ترین خاطرات را دارند، هنگام یادآوری صحنه‌هایی که هنگام تماشای کلیپ‌ها استفاده می‌کردند، از الگوهای عصبی مشابهی استفاده می‌کردند. در واقع، هرچه بیشتر بتوانید آن الگوها را در حین توصیف یک رویداد آنلاین بازگردانید، حافظه کلی شما بهتر خواهد شد.

در حال حاضر مشخص نیست که چرا برخی افراد در بازتولید الگوهای فکری مورد نیاز برای دسترسی به حافظه ماهرتر از دیگران به نظر می‌رسند. اما واضح است که بسیاری از چیزها می‌توانند مانع بازیابی شوند. حتی خاطراتی که واضح و واضح به نظر می‌رسند ممکن است واقعیت را منعکس نکنند.

یکی از محققان می‌گوید: من به دانش‌آموزانم می‌گویم که حافظه شما یک دوربین فیلمبرداری نیست. به شما نمایش کاملی از آنچه اتفاق افتاده است نمی‌دهد. مغز شما داستانی را برای شما تعریف می‌کند.

ریگ یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه واشنگتن است که در خوشه تحقیقاتی "آزمایشگاه داستان سرایی: پل زدن علم، فناوری و خلاقیت"، بخشی از انکوباتور برای آینده های فرا رشته ای، مشارکت دارد. آزمایشگاه داستان سرایی به رهبری جف زاکس، رئیس دپارتمان علوم روان‌شناسی و مغز، به همراه ایان بوگوست و کالین برنت، روان‌شناسی و عصب‌شناسی روایت‌ها را بررسی می‌کند.

محققان قصد دارند در آینده فعالیت مغز و حافظه افرادی را که داستان‌های پیچیده‌تری را تماشا می‌کنند، مطالعه کنند تا متوجه شوند مغز چگونه روایت‌ها را خلق می‌کند و به یاد می‌آورد.