به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ متیو واکر، عصب‌شناس دانشگاه کالیفرنیا در برکلی آمریکا، در کتاب خود با عنوان «چرا می‌خوابیم»، می‌نویسد: امروزه اکثر انسان‌ها پس از غروب چرت می‌زنند و زمانی که شب فرا می‌رسد، تازه روز کاری خود را به پایان می‌رسانند و برای مدت بیشتری بیدار می‌مانند. در جامعه مدرن، پایبندی به الگوی خوابی که به طور ژنتیکی برای آن برنامه‌ریزی شده‌ایم، بسیار دشوار شده است و افراد خواب دو فازی دارند که شامل یک استراحت طولانی در شب و یک چرت کوتاه در طول روز می‌شود.
واکر که رئیس آزمایشگاه خواب و تصویربرداری عصبی دانشگاه کالیفرنیاست، می‌گوید: همه انسان‌ها، صرف نظر از فرهنگ یا موقعیت جغرافیایی، از نظر ژنتیکی سطح هوشیاری‌شان در ساعات بعدازظهر کم می‌شود. و چرت زدن راه‌حل این پدیده است.
کم‌خوابی خودخواهی می‌آورد
این متخصص مغز و اعصاب می‌افزاید: جوامعی که در آنها چرت زدن در طول روز یک عادت رایج است، گاهی اوقات به عنوان «مکان‌هایی که مردم فراموش می‌کنند بمیرند»، توصیف شده‌اند. از نسخه‌ای که مدت‌ها پیش در کد ژنتیکی اجدادی ما نوشته شده بود، به نظر می‌رسد که خواب طبیعی دو فازی به همراه یک رژیم غذایی سالم، کلید یک زندگی طولانی است.
چرت زدن بر سلامت ما تأثیر می‌گذارد؛ چه تاثیر خوب و چه بد. جامعه علمی هنوز به طور کامل در مورد تاثیر خواب روزانه جواب نداده و یا پاسخش کاملا روشن نیست، اما نتایج تحقیقات پزشکی در مورد این موضوع به یک نکته کلیدی اشاره می‌کند: هر چه خواب روزانه کمتر باشد، بهتر است.
مطالعه‌ای که ماه گذشته در مجله Obesity منتشر شد نشان داد افرادی که چرت‌های طولانی‌تری دارند ۲۳ درصد بیشتر در معرض خطر اضافه وزن هستند. در عین حال، کسانی که فقط یک چرت کوتاه می‌زنند، کمتر به فشار خون مبتلا می‌شوند. محققان موافقند که یک چرت کوتاه (تا 30 دقیقه) می‌تواند برای سلامتی و بهبود هوشیاری کمک‌کننده باشد. علاوه بر این، آنها می گویند چرت نباید در رختخواب باشد و نباید دیرتر از وقت ناهار یا اوایل بعدازظهر باشد.
چرت‌ها متفاوتند
از نظر محققان چرت‌ها با هم متفاوتند، البته محققان آموخته‌اند که نتیجه‌گیری‌های خود را با تمرکز بر مدت زمان چرت زدن و همچنین گروهی از جمعیت خاص تنظیم کنند. به طور مثال، چرت زدن روی مبل با خواب چند ساعته بعدازظهر در رختخواب یکسان نیست. همچنین بین چرت زدن یک فرد با سابقه چاقی و یک فرد سالم، یا بین چرت زدن یک بزرگسال جوان و فرد مسن تفاوت‌هایی وجود دارد.
فرانچسکا کانیلاس، یکی از اعضای کارگروه بی‌خوابی در انجمن خواب اسپانیا، می‌گوید: برای مثال، چرت‌های 10 دقیقه‌ای را به افراد مبتلا به نارکولپسی -یا خواب‌تازش میل ناگهانی و مقاوت‌ناپذیر به خواب- توصیه می‌کنیم و افراد مبتلا به آپنه خواب نیز برای فعال ماندن به چرت زدن نیاز دارند.
در هر مرحله از زندگی، چرخه خواب متفاوتی داریم: برای مثال، نوجوانان به ساعات بیشتری استراحت نیاز دارند، در حالی که افراد در سنین بالا الگوی خواب شبانه‌ای دارند که پراکنده‌تر است. مطالعه‌ای در مجله Sleep Medicine Reviews نشان می‌دهد که در میان بزرگسالان جوان، یک چرت 20 دقیقه‌ای اثرات مثبت و فوری بر هوشیاری آنها دارد و بر خواب شبانه آنها تأثیری نمی‌گذارد.
در افراد مسن‌تر، چرت‌های نیم ساعتی نیز برای خواب شبانه آنها تاثیری ندارد، اما چرت‌های طولانی آنها را دچار بی‌خوابی شبانه می‌کند. به همین دلیل است که از افراد مسن خواسته می‌شود که به خوبی از ریتم شبانه‌روزی خود مراقبت کنند. این بدان معناست که به روال طبیعی ساعت بدن خود احترام بگذارید و در طول روز خود را در معرض نور خورشید قرار دهید تا بدن شما بداند که باید فعال باشد.
انتهای پیام/
نظر شما