به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از اصفهان، در حاشیه بازدید از شرکت «بهیار صنعت سپاهان» ـ یکی از مجموعه‌های پیشرو در حوزه تجهیزات پزشکی کشور، گفت‌وگویی اختصاصی با نوید نجات‌بخش، رئیس هیئت‌مدیره این شرکت انجام شد. نجات بخش در این مصاحبه ، با نقد موجود ساختار صنعت و دانشگاه در کشور ، تاکید کرد تا زمانی که صنعت از دل مسئله بیرون نیاید و دانشگاه بر مبنای نیاز های واقعی حرکت نکند ، پیوند موثری میان شکل نخواهد گرفت.

ایسکانیوز: ارتباط صنعت و دانشگاه را در وضع موجود کشور چگونه ارزیابی می‌کنید؟

نوید نجات‌بخش، رئیس هیئت‌مدیره شرکت بهیار صنعت سپاهان: واقعیت این است که بخش قابل‌توجهی از آنچه امروز «صنعت» می‌نامیم، در حقیقت کارخانه است نه صنعت واقعی. صنعت یعنی اینکه با یک مسئله روبه‌رو شویم، درباره آن فکر کنیم، فناوری و ماشین‌آلات بسازیم و به یک خروجی برسیم. اما در کشور ما عمده تجهیزات و خطوط تولید وارداتی است و همین باعث می‌شود صنعت احساس نیاز واقعی به دانشگاه نداشته باشد.

وقتی ماشین‌آلات و فناوری آماده وارد می‌شود، نهایتاً بخش کوچکی از کار مثل ساخت یک قطعه یا برد الکترونیکی داخل کشور انجام می‌شود؛ اما این روند نه دانشگاه را جلو می‌برد و نه مسئله‌ای اساسی را حل می‌کند.

از سوی دیگر، در دانشگاه نیز پژوهش‌ها غالباً مبتنی بر «جست‌وجو و سرور» است و نه مواجهه با یک نیاز واقعی. پژوهشی که از دل مسئله نیاید، نمی‌تواند صنعت‌ساز باشد.

اگر مسیر تاریخی غرب را نگاه کنیم، اول مسئله بوده؛ مثلاً نیازی به حرکت و حمل‌ونقل، که منجر به ساخت موتور بخار و سپس ماشین شده است. بعد صنعت فولاد برای تأمین نیاز ماشین شکل گرفته و در نهایت دانشگاه برای پشتیبانی این چرخه تأسیس شده است.

اما ما ابتدا دانشگاه ایجاد کرده‌ایم و بعد انتظار داریم صنعت بسازیم. مسیر طبیعی از مسئله به فناوری و بعد دانشگاه می‌رسد، نه برعکس.

ایسکانیوز: صنعت چگونه می‌تواند به اقتدار یک کشور کمک کند؟

نوید نجات‌بخش: به نقل از امیرالمؤمنین(ع): «العِلمُ سُلطان»؛ علمی که در نهایت تبدیل به صنعت شود، خودِ اقتدار است. از صنعت دفاعی و هوایی تا صنعت پزشکی، هر جا که یک کشور صاحب فناوری باشد، صاحب اقتدار است.

نمونه روشن این موضوع را در دوران کرونا دیدیم. فرض کنید تنها رژیمی مانند اسرائیل واکسن را در اختیار داشت و ما مجبور بودیم از دشمنی که هیچ اعتمادی به او نداریم واکسن بگیریم. وابستگی در چنین شرایطی به معنای از دست دادن اقتدار است. وقتی کشوری صنعت خود را بر پایه علم بنا می‌کند، هم استقلال پیدا می‌کند و هم بستری برای پرورش نیروی انسانی توانمند فراهم می‌شود. دانشجو، محقق و صنعتگر در چنین محیطی تبدیل به انسان‌های توسعه‌یافته‌ای می‌شوند که توانایی حل مسائل پیچیده کشور را دارند. این افراد پایه‌های اقتدار ملی هستند.

خبرنگار: مهدی ناصری

انتهای پیام./