به گزارش خبرنگار بینالملل ایسکانیوز، پس از چند سال مذاکره و تلاشهای دیپلماتیک نهایتا کشورهای غربی توانستند در سال 2015 در مسئله هستهای با ایران به توافق برسند. توافقی که عمر چندان طولانی نداشت و دونالد ترامپ -رئیس جمهور وقت آمریکا- در سال 2018 از آن خارج شد. وی در ادامه راهبرد «فشار حداکثری» علیه ایران را در پیش گرفت و با اقدامات خصمانه موجب وخامت شرایط شد. جمهوری اسلامی ایران نیز در مقابل تعهدات برجامی خود را کاهش داد و افزایش سطح غنی سازی را در پیش گرفت؛ موضوعی که اکنون به نگرانی غربیهای و دولت بایدن تبدیل شده است. همین امر موجب شد تا دولت جدید آمریکا به دنبال توافق هستهای با ایران باشد.
در حالی که مذاکرات برای احیای توافق هستهای 2015 جریان دارد، تندروهای آمریکایی و مقامات صهیونیستی همچنان بر طبل جنگ میکوبند و ایران را به حمله تهدید میکنند. این در حالی است که حتی خود مقامات صهیونیستی نیز به این مسئله اذعان دارند که اظهارات صهیونیستها صرفا بلوف سیاسی و لفاظیهای نمایشی بیش نیست. «الکساندرا هال» -تحلیلگر نشریه آمریکایی «نشنال اینترست»- نیز در گزارش اخیر خود به بررسی تبعات حمله احتمالی رژیم صهیونیستی به تاسیسات هستهای ایران پرداخته و چنین اقدامی را در تضاد با منافع این رژیم معرفی کرده است. از نظر این تحلیلگر آمریکایی، خروج از توافق هستهای یک اشتباه بزرگ بود که امنیت آمریکا و رژیم صهیونیستی را با خطر مواجه کرد.
متن کامل گزارش مذکور بدین شرح است:
دونالد ترامپ -رئیس جمهور سابق آمریکا- با خارج کردن ایالات متحده از توافق هستهای ایران (موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام) در سال 2018، یکی از بدترین تصمیمات سیاسی در تاریخ اخیر را گرفت. اما او به تنهایی این تصمیم را نگرفت.
بنیامین نتانیاهو -نخست وزیر سابق اسرائیل- به شدت با این توافق مخالف بود و تاثیر قابل توجهی بر تصمیم ترامپ گذاشت. اکنون مقامات امنیتی سابق اسرائیل میگویند که خروج از این توافق بدترین تصمیم ممکن برای امنیت ایالات متحده و اسرائیل بوده است. «جرمی بن عامی» -رئیس [سازمان] جی استریت- به پادکست «پرس د باتم» بنیاد پلاشرز پیوست تا در وهله اول با مجری همکار «تام کولینا» در مورد آنچه کارشناسان ارشد امنیتی اسرائیل میگویند و اینکه چگونه وارد این آشفتگی شدیم، گفتگو کند.
توافق هستهای ایران توافقی بین ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، فرانسه، چین، روسیه، آلمان و ایران است. این توافق با هدف محدود کردن برنامه هستهای ایران انجام شد و تا زمانی که دولت ترامپ به طور یکجانبه در سال 2018 از آن خارج نشده بود، عملکرد موفقی داشت. اکنون ایران و ایالات متحده در حال مذاکره برای ورود مجدد به توافق از طریق طرفهای ثالث در وین هستند. با این حال، از زمان خروج ترامپ در سال 2018، چیزهای زیادی تغییر کرد؛ ایالات متحده تحریمهای «فشار حداکثری» را علیه ایران اعمال کرده و برنامه هستهای ایران پیشرفت قابل توجهی داشته است.
بن عامی گفت: «فکر میکنم درک این موضوع واقعا مهم است که اگر بنیامین نتانیاهو جمهوریخواهان و مخالفان پرزیدنت اوباما را تحت فشار قرار نمیداد تا این سیاست را اتخاذ کنند، احتمالا در این آشفتگی قرار نمیگرفتیم».
زمانی که مذاکرات برای توافق ایران برای اولین بار در سال 2015 در جریان بود، هم از منظر داخلی و هم بینالمللی مسئله سادهای نبود. بن عامی استدلال میکند که «یکی از دلایلی که این توافق از بررسی کنگره [ایالات متحده] در امان ماند، دیدگاههای نهاد امنیتی اسرائیل بود».
بسیاری از کارشناسان اسرائیلی در سال 2015 از این توافق حمایت کردند و گفتند که این بهترین چیز برای روابط اسرائیل و ایران است. اکنون بسیاری این زنگ خطر را به صدا در میآورند که آمریکا باید به توافق با ایران بازگردد. بن عامی میگوید: «این تعجبآور نیست.»
اما قابل توجه است.
همانطور که موشه یعلون -وزیر دفاع سابق اسرائیل در سالهای 2013 تا 2016- گفت: «با نگاهی به سیاست دهه گذشته در مورد ایران، خروج از توافق اشتباه بود... این امر بهانهای در اختیار آنها قرار داد تا [غنی سازی] را ادامه دهند».
بن عامی توضیح میدهد که نه تنها وزیر دفاع سابق یا مقامات ارشد مانند یکی از مدیران سابق موساد و یک رئیس سابق اطلاعات نظامی [در این خصوص] صحبت میکنند، بلکه «افسران میز –که برای حلقههای بالا تحلیل مینوشتند- به این موضوع اذعان داشتند. تحلیل آنها این بود که این معامله خوبی است... آن را نابود نکنید و ایالات متحده را مجبور نکنید تا از آن خارج شود. این نشان میدهد کسانی که واقعا معامله را درک میکنند ارزش آن را میفهمیدند. در عوض، پیامی که نتانیاهو و ترامپ ارسال کردند این بود که آنها ترجیح میدهند منافع کوتاهمدت سیاسی و خطر درگیری را در اولویت قرار دهند؛ نه کاری را که کارشناسان هر دو کشور میگفتند برای امنیت بینالمللی بهتر است: یعنی ماندن در توافق.
بن عامی با توجه به گذشته خاطرنشان میکند: «من فکر میکنم یکی از عجیبترین کارهایی که همه ما برای صلح و دیپلماسی انجام میدهیم چیزی است که برخی از بهترین تحلیلگران که از خدمات امنیتی و اطلاعاتی نظامی خارج شدهاند به ما میگویند».
این مقامات پس از چندین دهه تجربه در تحلیل با این مسئله پیچیده مواجه میشوند و به این نتیجه میرسند که «راه حل نظامی برای مشکلات سیاسی وجود ندارد و این موضوع برای کل دوران حرفهای آنها ناامید کننده است».
در حالی که منتظر اخباری از مذاکرات وین هستیم، باید تاکید کرد که دیپلماسی با ایران تنها راه معقول پیشرو است. هیچ راه حل نظامی برای برنامه هسته ای ایران وجود ندارد.
بن عامی نتیجه میگیرد: «شما میتوانید هرچه میخواهید بر طبل جنگ بکوبید و تمام تمرینهای نظامی را انجام دهید؛ اما در نهایت، حمله نظامی به ایران به نفع امنیت ملی کشور اسرائیل نیست».
انتهای پیام/
نظر شما