به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی ایسکانیوز، برای هر کسی که بنزودیازپین‌ها یا داروهای Z را با دوز کافی بالا برای مدت زمان کافی طولانی مصرف می‌کند، ممکن است وابستگی ایجاد شود. وابستگی می‌تواند فیزیولوژیکی و روانی باشد. هنگامی که دارو قطع می‌شود، وابستگی فیزیولوژیکی با علائم ترک مشخص می‌شود.

با این ترفند ۲ دقیقه‌ای بخوابید

وابستگی روانی نشان دهنده نیازی است که فرد بدون دارو نمی تواند آن را مدیریت کند. بنابراین هنگامی که برای به خواب رفتن به دوزهای قوی تر نیاز است، می تواند نشان دهد که تحمل با دارو ایجاد شده است و وابستگی فیزیولوژیکی ایجاد شده است.

استفاده نادرست از این داروها متفاوت است. برخی از افرادی که برای آنها این قرص‌های خواب‌آور تجویز می‌شود، بیش از آنچه تجویز شده است مصرف می‌کنند یا از این دارو برای اهداف دیگری غیر از خواب استفاده می‌کنند. این الگوی رفتاری ممکن است یک اعتیاد یا چیزی که امروزه به عنوان اختلال مصرف مواد از آن یاد می شود را آشکار کند.

با استفاده بیش از حد از این داروها، علائم و نشانه هایی مانند «گفتار درهم، مشکل در تمرکز، چالش‌های حافظه، حرکات ناپایدار، نوسانات خلقی، خارش، سرگیجه، سبکی سر، رویاها و کابوس های عجیب، توهمات و خواب آلودگی در ساعات بیداری» است.

فردی که از قرص های خواب آور سوء استفاده می‌کند میل به استفاده از این قرص‌ها در تمام ساعات روز حتی قبل از شب دارد. نیاز به استفاده از قرص‌ها شاید برای اثر سرخوشی و نه برای ایجاد خواب باشد. افرادی که از قرص‌های خواب‌آور سوء استفاده می‌کنند، معمولاً به دلیل مصرف مداوم قرص‌های خواب‌آور، سریع‌تر از افراد عادی تمام می‌شوند.

انتهای پیام/