به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، فریماه فرجامی ستاره‌ای پرفروغ که خاموش شد. او جزو بازیگران زن سینمای پس از انقلاب بود که عظمتش در قاب دوربین، به شکل ملموسی به مخاطب منتقل شد.
واکنش هنرمندان به درگذشت فریماه فرجامی + تصاویر
۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۳۱ در تهران به دنیا آمد. در سال ۱۳۵۶ از دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک فارغ‌التحصیل شد و در همان سال به عنوان ویراستار، محقق و پژوهشگر مشغول به کار شد.
در سال ۱۳۵۵ با گویندگی نمایش‌های رادیویی و بازی در نمایش تلویزیونی آدمک مومی فعالیت هنری خود را آغاز کرد و به اندازه‌ای موفق عمل کرد که بلافاصله پس از پخش نخستین قسمت‌های این نمایش تلویزیونی، سیلی از تقاضاهای سینمایی به سمت او روانه شد.
سال ۱۳۵۹ با فیلم " گفت هر سه نفرشان"، وارد سینما شد، فیلم کم‌مایه‌ای که در اندازه‌های بلوغ فکری این بازیگر نبود.
مسعود کیمیایی چراغ اول را روشن کرد و یکی از نقش‌های کلیدی فیلم خط قرمز را به او سپرد. اما عدم‌نمایش این فیلم باعث شد تا او چندسالی خانه‌نشین شود.
این خانه نشینی اما، به یک‌باره جبران شد تا جایی که او طی ۶ سال، در ۷ فیلم مهم تاریخ سینمای ایران بازی کرد.
تیغ و ابریشم، اجاره‌نشین‌ها، بی‌پناه، سرب که برایش جایزه دیپلم افتخار هفتمین جشنواره فیلم فجر را به ارمغان آورد، مادر، پرده آخر که به خاطرش برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد و نرگس از نقش‌آفرینی‌های درخشان او در این ۶ سال بودند.
فرجامی اما پس از یک دوره در اوج بودن، ناگهان به بازی در کارهایی پرداخت که کمتر کسی از او انتظار داشت.و همین باعث شد که تاحدودی از دور خارج شود و زمینه را به گونه‌ای رقم زد که او کم‌کم و در میانه دهه ۸۰، نه در سینما بود، نه در تلویزیون و نه در صحنه تئاتر.
اواخر دهه ۸۰، برنامه سینمایی هفت، گفت‌وگویی با فرجامی ترتیب داد که مشخص شد این بازیگر محبوب، وضعیت سلامتی چندان خوبی ندارد.
از همان زمان فرجامی، به یکی از غصه‌های پررنگ سینمای ملی تبدیل شد چرا که پذیرش این حقیقت که او از دوران طلایی‌اش در سینما فرسنگ‌ها فاصله گرفته دشوار بود.
سرانجام فریماه فرجامی پس از تحمل یک دوره بیماری منجر به کما در ۹ تیرماه ۱۴۰۲ در سن ۷۱ سالگی دار فانی را وداع کرد.
انتهای پیام/
نظر شما