علیرضا شریفی‌یزدی روانشناس اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز گفت: ‏adhd به چند دسته تقسیم می‌شود، یک گروه کسانی هستند که نقص توجه و عدم تمرکز دارند. گروه دوم کسانی هستند که رفتارهای تکانشی دارند و پرتحرک هستند. گروه سوم هم ترکیبی از این دو مورد است.

وی افزود: معمولاً ۶ تا ۷ درصد کودکان به adhd مبتلا می‌شوند. البته بیش‌فعالی و adhd باهم تفاوت دارند و مبتلایان به بیش فعالی، عدم تمرکز دارند و متفاوت از adhd هستند اما مبتلایان به adhd می‌توانند بیش فعال هم باشند.

شریفی‌یزدی در خصوص علائم این بیماری گفت: این افراد به صورت طولانی مدت نمی‌توانند تمرکز کنند. وقتی که دیگران صحبت می‌کنند، این افراد حرف آنها را قطع می‌کنند و همیشه بریده بریده و با عجله حرف می‌زنند.

وی ادامه داد: آن‌هاطولانی مدت نمی‌توانند در جایی بنشینند و باید مدام بلند شوند و کاری انجام دهند. ویژگی بارز افراد adhd به تعویق انداختن کارها یا اهمال کاری است؛ معمولا این افراد برچسب تنبل بودن می‌خورند در صورتی که این رفتارشان ناشی از اختلال است و سخت‌ترین کار برای آنها کارهای فکری است، معمولاً این افراد در کارهای عملی موفق می‌شوند.

روانشناس درخصوص دلایل بروز این اختلال توضیح داد: هنوز دلایل علمی اثبات شده‌ای درباره علت ابتلا به این اختلال وجود ندارد البته مطالعاتی وجود دارد که نشان دهنده نقش عوامل ژنتیکی است. در افرادی که اختلال adhd دارند حجم قشر خاکستری مغز کمتر است.

روانشناس بیان کرد: اگر adhd در دوران کودکی درمان نشود به نوجوانی و سپس به دوران جوانی انتقال پیدا می‌کند. البته در دوره جوانی علائم خفیف‌تر است اما برای فرد مشکل ساز می‌شود. این افراد که در دوران کودکی بسیار بیش فعال و پرتحرک هستند، در دوران جوانی و نوجوانی در خود فرو می‌روند. در صورت درمان نشدن این افراد زمینه‌ای برای استفاده از انواع محرک‌ها و مخدرها دارند چراکه سطح دوپامین در این افراد متفاوت از مردم معمولی است.

وی تاکید کرد: معمولاً بخش اعظم اختلال adhd در کودکی ایجاد می‌شود و درصد کمی از آن در دوران نوجوانی و جوانی به وجود می‌آید. یعنی اگر کسی در دوره جوانی مبتلا به این اختلال باشد، یعنی ریشه‌های این اختلال را از دوران کودکی دارد. بعید است که کسی در دوره کودکی مبتلا به adhd نباشد و در نوجوانی و جوانی مبتلا شود. معمولاً کسانی که در بزرگسالی مبتلا به این اختلال هستند، افرادی بودند که در کودکی اختلال آنها تشخیص داده نشده است.

انتهای پیام/