به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از همدان، در دل سکوت و سرمای کوهستانهای حوالی گنجنامه، جسدی پیدا شد؛ نه در کنار جاده، نه در خانهای متروک، بلکه در دل درهای سنگلاخ، جایی که نه رهگذر دارد و نه سکونتگاهی در اطراف. جسدی که به گفته مسئولان، حدود ۷۲ ساعت بیجان در میان صخرهها مانده بود، بدون مدارک هویتی، بدون موبایل، و در حالی که نه آثار خونریزی داشت و نه نشانهای روشن از یک درگیری یا نزاع فیزیکی.
با اعلام خبر از سوی مرکز فوریتهای ۱۱۰، تحقیقات جنایی به سرعت آغاز شد. ماموران پلیس آگاهی و کارشناسان تشخیص هویت با حضور در محل، شرایط صحنه را بررسی کردند. جسد متعلق به مردی حدوداً ۳۲ ساله بود که با لباس بیرون و در حالت خوابیده به پهلو در نقطهای از تاریکدره پیدا شد. وضعیتی که بیدرنگ فرضیه وقوع یک قتل یا دستکم مرگی مشکوک را در ذهنها زنده میکرد.
اما نکتهی کلیدی در کشف هویت، نه از مدارک همراه متوفی، بلکه از طریق انگشتنگاری صورت گرفت. ساعاتی پس از انتقال جسد به پزشکی قانونی و انجام تطبیق اثر انگشت، جسد به نام “س. ر” متولد ۱۳۷۲ اهل و ساکن همدان شناسایی شد. فردی با هشت فقره سابقه کیفری، که سابقهاش شاید سرنخی مهم برای روند تحقیقات باشد.
با وجود این سوابق، بررسی اولیه جسد نشان داد هیچگونه آثار ضرب و جرح یا صدمه جسمانی مشهودی بر پیکر او دیده نمیشود. نه جای کبودی، نه خفگی، نه زخم یا بریدگی. پزشکان قانونی، با معاینه کالبدی، اعلام کردند برای تعیین دقیق علت مرگ، باید منتظر نتایج آزمایشهای سمشناسی و آسیبشناسی بود؛ بررسیهایی که ممکن است هفتهها زمان ببرد.
در این میان، برخی گمانهزنیها از احتمال مرگ ناشی از مصرف مواد یا مسمومیت دارویی سخن گفتهاند، اما هیچکدام تا این لحظه تأیید رسمی نداشتهاند. حتی در محافل غیررسمی، صحبت از اختلافات احتمالی یا بدهیهای مالی نیز مطرح شده، اما پرونده فعلاً به عنوان «مرگ مشکوک» در حال بررسی است، نه یک قتل قطعی.
شناسایی هویت متوفی با سابقه کیفری، مسیر تحقیقات را بهطور جدی به سمت احتمالات جدید سوق داد. “س.ر” بنا بر اطلاعات اولیه، در سالهای اخیر چندین بار به اتهام سرقت و نزاع خیابانی بازداشت و تحت پیگرد قرار گرفته بود. با این حال، در ماههای اخیر اثری از فعالیتهای مجرمانه رسمی یا گزارششده از او وجود نداشت. همین مسئله باعث شده تا پلیس در بررسیهایش تنها به سوابق کیفری بسنده نکند و سراغ روابط فردی و اجتماعی او نیز برود.
تحقیقات میدانی از خانواده و آشنایان متوفی، تصویری دوگانه از شخصیت او ترسیم کرده است. برخی از نزدیکانش مدعیاند که در ماههای اخیر نشانههایی از تغییر رفتار در وی دیدهاند؛ انزوا، سکوت غیرمعمول، و بیمیلی به معاشرت با دوستان قدیمی. این نشانهها بهویژه پس از ترک یک محل کار پارهوقت، بیشتر شده بود. برخی از اهالی محل سکونت او در یکی از محلههای جنوبی شهر همدان گفتهاند که چند روز قبل از کشف جسد، او را برای آخرینبار دیدهاند؛ بیهدف در کوچهها قدم میزده، مضطرب به نظر میرسیده و چهرهاش پریشان بوده است.
از سوی دیگر، تحقیقات اولیه تلفنهای همراه و حسابهای بانکی او - که هنوز اطلاعات رسمی آن اعلام نشده - ممکن است گرههای تازهای باز کند. این احتمال وجود دارد که متوفی درگیر معاملهای پر ریسک شده، یا شاید تحت فشار تهدیدهایی قرار گرفته باشد که به دلیل عدم وجود آثار فیزیکی، نشانهای از آنها در جسد دیده نمیشود.
اما یکی از نکات کلیدی، انتخاب محل افتادن یا قرار گرفتن جسد است: جاده پیست اسکی. منطقهای که نه تردد عادی در آن صورت میگیرد، نه مسیر مشخصی برای عبور عابران دارد. سوال اینجاست: فردی با پیشینه پر از تلاطم، چگونه و با چه هدفی به چنین منطقهای رفته؟ آیا کسی او را به آنجا کشانده است؟ آیا جسد بعداً به محل انتقال داده شده؟ یا آنکه او خود در آنجا جان باخته است؟
کشف جسد “س.ر” در سنگب دره، تنها یک اتفاق تلخ و انفرادی نبود؛ بلکه در امتداد سلسلهای از مرگهای مشکوک در حاشیه شهر همدان قرار میگیرد. طی دو سال گذشته، دستکم چهار مورد مرگ مشابه با شرایطی نامعلوم در اطراف شهر گزارش شده است؛ از جمله کشف جسد مردی ۲۹ ساله در حاشیه بلوار ارم در بهار ۱۴۰۲، و پیکر زنی میانسال که در پارک جنگلی دستجرد رها شده بود، بیهیچ مدرکی و بدون نشانهای از درگیری یا آثار خفگی. وجه مشترک این پروندهها، بیهویتی اولیه، محل کشف غیرعادی، و نبود شواهد مستقیم از خشونت ظاهری بوده است.
در پرونده اخیر، وضعیت جسد – که در زمان کشف در حال اضمحلال و دارای جمود نعشی بوده – حاکی از آن است که زمان مرگ بین ۴۸ تا ۷۲ ساعت پیش از پیدا شدن تخمین زده میشود. این بازه زمانی، فاصلهای طلایی برای از بین رفتن سرنخهای اولیه است؛ خصوصاً اگر مرگ ناشی از عوامل غیرفیزیکی باشد. کارشناسان میگویند تاخیر در کشف و انتقال جسد، باعث افت کیفیت نمونهبرداری برای آزمایشهای سمشناسی و کالبدشکافی دقیق میشود.
در این میان، پلیس آگاهی با همکاری دستگاه قضایی، در حال بررسی دوربینهای محدوده اطراف جاده گنجنامه، ترددهای مشکوک، تماسهای تلفنی اخیر متوفی و ارتباطات احتمالی وی با افراد دارای سابقه یا پروندههای باز است. هرچند اطلاعات دقیقی تاکنون منتشر نشده، اما دادستان همدان وعده داده در صورت دستیابی به نتیجه قطعی، افکار عمومی در جریان قرار خواهد گرفت.
این حادثه، بار دیگر ضرورت توجه به ساکنان حاشیهنشین، افراد با سابقه کیفری، و خلأهای روانی و اجتماعی در لایههای پنهان شهر را یادآور میشود؛ افرادی که گاه در سکوت میمیرند و تنها وقتی که جسدشان پیدا میشود، صدایشان شنیده میشود. در این میان، مطالبهای روشن پیشروی مسئولان قرار دارد: رسیدگی بیتعارف به مرگهای مشکوک، شفافسازی، و ترمیم شبکههای اجتماعی فروریختهای که چنین سرنوشتهایی را ممکن میکنند.
خبرنگار: نازنین مولاییمنظر
انتهای خبر/
نظر شما