به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از کهگیلویه و بویراحمد، شاهنامه و اثرات حماسی نقش قابل توجهی در هویت ملی ما دارد. بنابراین ما با استفاده از شاهنامه می‌توانیم فرهنگ کشور خود را به سایر افراد منتقل کنیم؛ حتی برای نشان دادن متن‌ های ادبی و حماسی، استفاده از شاهنامه نیاز است.

کهگیلویه و بویراحمد سرزمینی چهار فصل و عنوان پایتخت طبیعت ایران را به خود جای داده است این استان به خاطر اقلیت های قومی لر توجه بسیار زیادی به سرودن بحث شاهنامه دارد. شاهنامه به‌ عنوان یک منبع غنی از اساطیر، توانسته است ویژگی‌ های را در قالب داستان‌ هایی جذاب ارائه دهد. عشایر لر، با برگزاری آیین‌ هایی نظیر نوروز و دیگر مناسک باستانی و ویژه، به این روایت‌ های قدسی احترام می‌گذارند و بی‌ آنکه خود بدانند، با برگزاری آیین‌ های کهن و موروثی، بر درستی باورهای اساطیری خود صحه می‌گذارند و بدین ترتیب، به مرور آن‌ها را به بخشی از هویت فرهنگی خود تبدیل کرده‌اند و به همین‌خاطر می‌شود گفت شاهنامه‌ خوانی در میان روستاییان و عشایر کرد و لر، اساساً به یک فرهنگ تبدیل شده است. این نشان‌دهنده نقش شاهنامه در حفظ بینش اسطوره‌ای در میان این جوامع است.

شاهنامه به عنوان اثر تاریخی پر از راز و رمز های برای انسان است. در واقع به بشر می فهماند که هرچه بر تو میگذرد داستان است و به نوعی این شبهه را ایجاد می کند که این واقعیت چیزی است که باید بیش از قصه به آن اهمیت داد؛ دعوت انسان به مسامحه در برابر تلخ و شیرین زندگی است. میشود گفت نوعی عرفان در آن نهفته است.

شاید بتوان گفت مهم ترین درس سرودن شاهنامه این است که می‌توانیم بگوییم که نخستین دعوت فردوسی از انسان‌ها دعوت به یکتاپرستی است به گونه‌ای که هر انسان باورمند یکتاپرستی با هر زبان و دینی آن را با تمام وجود لمس کرده می‌تواند بیان کند. و هر داستان از شاهنامه پر است از راز و رمز های بامفهوم.

آسیه طاهرمنش_فعال دانشجویی

انتهای یادداشت/