به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ شورای عالی آثار باستانی مصر گزارش داد که کارشناسان در حال حفاری در سواحل غربی دریای سرخ، مجسمه بودایی را کشف کردند که قدمت آن به قرن دوم میلادی می‌رسد.

باستان‌شناسان اخیرا شواهد مهمی را از روابط تجاری بین مصر و هند در زمان رومیان باستان کشف کرده‌اند و این مجسمه بودا به فرضیه‌های آنها مهر تائید جدیدی زد.

به گفته باستان‌شناسان، مصر در مسیر تجاری‌ای قرار داشته که امپراتوری روم را به بسیاری از مناطق جهان باستان از جمله هند مرتبط می‌کرد.

این مجسمه در بندر برنیکه کشف شده است. برنیکه در آن زمان، مرکز تجاری اصلی بسیاری از بنادری بود که در امتداد خط ساحلی دریای سرخ مصر قرار داشتند و کشتی‌ها محصولاتی چون فلفل، سنگ‌های قیمتی، منسوجات و عاج را از هند به این بندر حمل می‌کردند. این کالاها سپس با شتر از طریق صحرا به رودخانه نیل حمل می‌شدند تا از آنجا به اسکندریه و بقیه امپراتوری روم منتقل شوند.

کشف صدها تابوت مومیایی ۲۵۰۰ ساله در گورستانی در مصر

باستان‌شناسان می‌گویند که این مجسمه بودا احتمالا از سنگی ساخته شده که از منطقه‌ای در جنوب استانبول استخراج شده است. البته ممکن است که به صورت محلی در برنیکه ساخته شده باشد و توسط یک یا چند تاجر ثروتمند از هند حمل شده تا به یکی از معابد مصر وقف شود.

این مجسمه ۷۱ سانتی‌متر ارتفاع دارد و بودا را در حال ایستاده به تصویر کشیده که بخشی از لباسش را در دست چپش نگه داشته است. همچنین اشعه‌های خورشید سر او را احاطه کرده است که نشان‌دهنده ذهن درخشان اوست. در کنار او یک گل نیلوفر نیز حک شده است.

باستان‌شناسان در حین حفاری معبدی در مصر، کتیبه‌ای را نیز به زبان سانسکریت در کنار این مجسمه پیدا کردند که مربوط به دوره امپراتور روم مارکوس جولیوس فیلیپوس معروف به فیلیپ عرب است.

باستان‌شناسان معتقدند که این کتیبه مربوط به تاریخ ساخت مجسمه بودا نیست.

برنیکه؛‌ بندری رازآلود

برنیکه در 140 کیلومتری جنوب مرسا عالم قرار دارد و بطلمیوس دوم پادشاه مصر آن را در سال 275 قبل از میلاد تاسیس و به نام مادرش نامگذاری کرد. این شهر یکی از نقاط ترانزیت کلیدی برای تجارت از راه دور بین دریای مدیترانه و اقیانوس هند بود و در دوران روم به یک مرکز پر رونق تبدیل شد.

بقایای انسانی و سایر مصنوعاتی که در این بندر کشف شده است، نشان می‌دهد که در این منطقه افراد با هر سن و پیشینه‌ای زندگی می‌کردند.

سال گذشته باستان شناسان کتیبه‌ای را در این بندر باستانی کشف کردند که اشاره‌ای به آئین رازآلود بلیمی در مصر باستان دارد. بقایای شاهین‌های بدون سر که در این مکان کشف شد، جزئیات جدیدی را درباره گروهی مرموز به نام بلیمی‌ها و پرستش آنها از خدای ماه مصر باستان، خانسو فاش کرده است.

در این کتیبه آمده است: جوشاندن سر شاهین در اینجا ناشایست است. این کتیبه اشاره به آئینی دارد که برای مدت‌هاست در نظر دانشمندان به صورت یک معما باقی مانده است. با توجه به اشاره این کتیبه و یافته‌های باستان‌شناسی، بلیمی‌ها گروهی از مردمان نیمه کوچ‌نشین مصری بودند که در قرون اولیه میلادی، جمعیت قابل توجه بندر برنیکه را به خود اختصاص داده بودند.

در این زمان، مصر بیش از چند سده بود که در تصرف سرداران اسکندر مقدونی و سپس رومیان قرار داشت. در این مدت اغلب آئین‌های مصر دوران فراعنه به فراموشی سپرده شد و حتی در بسیاری موارد از سوی حاکمان رومی ممنوع شد. با این همه برخی از مصریان که به آئین‌های بومی و اجدادی خود پایبند بودند، به صورت مخفیانه به باورهای خود ادامه دادند.

باورهای مذهبی مصر باستان طی این زمان و در اثر محدودیت‌های اعمال شده از سوی حاکمان رومی، بی‌شک دچار تغیر و تحولات زیادی شد و اغلب حالت رمز آلود به خود گرفت. یکی از این آئین‌ها پرستش خدای ماه مصری یعنی خانسو بود که در عهد فراعنه، یکی از خدایان بزرگ این سرزمین محسوب می‌شد.

البته خود خانسو در عصر فراعنه نیز خدای مرموزی بود، اما نکته مهم‌تر این بود که این آئین قرن‌ها بعد از سقوط فراعنه و در تقابل با خدایان رومی و بعدها مسیحیت، به شدت چهره مرموزی به خود گرفت به نحوی که دانشمندان هنوز به درستی نمی‌دانند که این آئین در قرون اولیه میلادی دقیقاً به چه چیزی باور داشت.

در سال ۲۰۱۹، باستان‌شناسان بقایای ساختمانی را در بندر باستانی برنیکه یافتند که بعدها «معبد شاهین» نام گرفت. این نامگذاری به این علت بود که در این معبد تعداد زیادی جانور به ویژه شاهین قربانی شده بود که سر اغلب آنها بریده شده بود. تعداد زیادی تخم شاهین نیز در این بنا وجود داشت.

این معبد که از دو اتاق کوچک مستطیل شکل تشکیل شده با عناصر هنری و معماری مصر دوران فراعنه ساخته شده بود. در اتاق عقب، باستان‌شناسان یک سکو را شناسایی کردند که مجسمه‌ای از خدا روی آن قرار می‌گرفت و یک پایه شکسته که روی آن هدایایی برای خدا جای داده می‌شد. بقایای ۷۳۵ حیوان که ۶۴ درصد آنها پرنده شاهین بود در این مکان کشف شد.

سرنخ قابل توجهی از قربانی شدن شاهین را می‌توان به شکل یک لوح سنگی به خوبی حفظ شده در این نزدیکی یافت. روی آن، نقش برجسته فرعونی را به تصویر می‌کشد که برای سه خدا پیشکشی می‌کند: هارپوکرات (خدای کودک هوروس)، خدای سر شاهین (خانسو) که خدای اصلی در صحنه است و الهه‌ای که تاج هاتور بر سر دارد.

بر همین اساس باستان‌شناسان بر این باورند که در این معبد، آئین مرموز مصری انجام می‌شده و سر شاهین برای انجام مناسک خاصی بریده می‌شده است.