گروه دانشگاه ایسکانیوز- یک سال و یک ماه پیش بود که حسین سیمایی صراف با 221 رای نمایندگان مجلس سکان وزارت علوم را پس از محمدعلی زلفی گل بدست گرفت. از همان روزهای اول پیش بینی میشد که احتمالا وزیر جدید به واسطه تحصیلات حقوقیاش مواجهه محتاطانهتری نسبت به گذشتگان خود با اصحاب رسانه داشته باشد. پیشبینیای که درست از آب در نیامد! وزیر علوم تقریبا کلا قید ارتباط با خبرنگاران را زد و در همان اولین برخوردها آب پاکی را روی دست رسانهها ریخت.
جلساتی مانند معارفه روسای جدید دانشگاههای مهم و برخی مسئولان ستادی وزارتخانه که تا پیش از آن حضور وزیر علوم در آنها مسبوق به سابقه بود اکثرا دیگر بدون وزیر و با حضور معاونان و یا قائم مقام وی برگزار میشد.
اندک برنامههایی که سیمایی در آنها حضور پیدا میکرد نیز به دو بخش تقسیم شد؛ نشستهایی که تنها با حضور خبرنگاران خبرگزاریهای دولت و صداوسیما برگزار میشد و قسم دوم، آنهایی که علیرغم دعوت از رسانههای مختلف، دست کسی به وزیر نمیرسید.
در یک مورد که با حواشی خاص خود همراه شد، یکی از اعضای تیم تشریفات سیمایی صراف در روز پژوهش سال گذشته وقتی با درخواست خبرنگاران برای مصاحبه با وزیر مواجه شده بود، ضمن ممانعت فیزیکی از فعالیت آنها گفت: حقوق میگیرم که وزیر را فراری دهم»
رابطه خبرنگاران با وزیر علوم دولت چهاردهم در یک سال گذشته هیچ وقت سر و شکل درستی نگرفت. وضعیتی که در آن بعضا گلایهها تبدیل به واکنش جمعی رسانههای گوناگون از انتشار بیانیه تا تحریم برنامههای وزارتخانه شد.
وزیر اما در روزهای اخیر و پس از انتقادات پرشمار اصحاب رسانه در مدتی که از عمر مسئولیتش گذشت، ظاهرا بالاخره به این نتیجه رسیده که مسیر طی شده خیلی نه به نفع وزارت علوم بوده و نه رسانهایها. انتصاب دستیار و مدیر روابط عمومی وزارت علوم و برگزاری اولین نشست خبری رسمی وزیر علوم با تاخیر یک سال و یک ماهه، اگرچه خیلی دیر انجام شد اما امیدی کمسو را نسبت به یک تغییر رویه روشن کرده است.
احتمالا با استمرار و تقویت این رویه تازه دیگر فعالیت غیررسمی و اینستاگرامی وزیر علوم جای خود را به کنشهای رسمی و جدیتری دهد که در آن تعامل با رسانهها بوِیژه گروههای خبری حوزه دانشگاه و آموزش عالی پررنگتر از گذشته خواهد بود. تعاملی که در آن دو طرف ضمن تلاش برای پیشرفت نهاد علم در ایران، سعی میکنند از انتقاد به عنوان فرصت برای اصلاح روندها و ارائه پاسخهای مسئولانه استفاده کنند و آن را تهدیدی برای کار خود قلمداد نکنند. در چنین تعاملی دیگر کسی به دنبال حذف انتقاد و منتقد نخواهد بود.
پیشتر و در روزهای نخست دولت چهاردهم در یادداشت «نیم دایره وفاق» گفته بودیم که وفاق در دانشگاه که توسط خود سیمایی صراف برای اولین بار مطرح شد، دغدغهای جدی است که همه ما طرفدار آن هستیم، اما وفاقی به دانشگاه کمک میکند که دایره باشد و نه نیم دایره؛ واقعی باشد و نه هایکپی! هایکپی وفاق ملی به عمیقتر شدن شکافهای اجتماعی در دانشگاه کمک میکند؛ نه آنچه رئیس جمهور و وزیر محترم علوم به دنبال آن هستند.
انتهای پیام/
*دبیر دانشگاه ایسکانیوز
نظر شما