۱۲ آذر در تقویم جمهوری اسلامی ایران تنها یک تاریخ نیست؛ نقطهای است که در آن اراده یک ملت، در هیاهوی روزهای آغازین انقلاب، به شکلی روشن، منسجم و مکتوب در قالب «قانون اساسی» تجلی یافت. این روز یادآور لحظهای است که ملت ایران، پس از سالها تلاش، مبارزه و مطالبهگری برای استقلال و آزادی، مهمترین سند حقوقی و سیاسی خویش را به رأی عمومی گذاشت و مسیر آینده نظام نوپا را بر ستونهایی از قانون، مشارکت مردمی و نظم اجتماعی بنا کرد. در آن روز، صدای اکثریت ملت در قالب یک رأی تاریخی، به یکی از ماندگارترین ثمرات انقلاب اسلامی تبدیل شد.
قانون اساسی، این کتابچهی سرنوشتساز، فراتر از چند فصل و ماده است؛ روح مشترکی است میان مردم و حاکمیت، پیمانی است میان آرمانهای انقلابی و سازوکارهای اداره یک جامعه پویا. این سند ملی، نقشه راهی برای حفظ کرامت، حقوق و آزادیهای شهروندان، و ساختاری محکم برای استواری نهادهایی است که شاکله اداره کشور را شکل میدهند. هر اصل آن یادآور تعهدی است میان ملت و مسئولان؛ تعهدی برای عدالت، آزادی، اخلاق، پیشرفت، پاسداری از ارزشهای تاریخی و فرهنگی، و حرکت در مسیر استقلال و عزت ملی. قانون اساسی نه تنها ضامن حقوق مردم است، بلکه حافظ انسجام و وحدت ملی نیز به شمار میآید.
روز قانون اساسی فرصتی دوباره است برای بازگشت به بنیانها؛ فرصتی برای تأمل در اینکه چگونه این سند، چون ستون فقرات نظام حقوقی کشور، ثبات را نگه داشته، مسیر عدالت را نمایان کرده و جهت حرکت جامعه را به سوی تعالی روشن ساخته است. این روز ما را دعوت میکند تا مروری دوباره بر اصول بنیادین این قانون داشته باشیم و ببینیم چگونه در گذر زمان، بهعنوان مرجع تصمیمسازی و تصمیمگیری، کشور را از بسیاری از چالشها عبور داده است. همچنین این روز، یادآور مسئولیتی است که بر دوش همگان قرار دارد؛ مسئولان که ملزم به اجرای دقیق، امانتدارانه و عادلانه اصول آن هستند، و مردم که با شناخت حقوق و وظایف خویش، فرهنگ قانونمداری، مسئولیتپذیری و مشارکت فعال را در زندگی اجتماعی تقویت میکنند.
گرامیداشت ۱۲ آذر تنها پاسداشت یک رویداد تاریخی نیست؛ تأکیدی دوباره است بر اینکه جامعه بدون قانون، همچون کشتی بیسکان در دریای متلاطم حوادث خواهد بود. قانون، ضامن آرامش و نظم عمومی و نگهبان توازن میان آزادیها و مسئولیتهاست. این روز یادآور ارزشهایی است که همچون ریسمانهای استوار، امنیت، همبستگی و پیشرفت ملی را در کنار یکدیگر نگاه میدارند؛ ارزشهایی چون قانونگرایی، مشارکت آگاهانه، اخلاق اجتماعی و رعایت حقوق متقابل در جامعهای که در مسیر توسعه و شکوفایی گام برمیدارد.
۱۲ آذر، روزی است برای بازخوانی گذشته، بازاندیشی در امروز و ترسیم فردایی که بر پایه آگاهی، عدالت، قانون و مشارکت سازنده شهروندان بنا شده باشد. این روز، ما را فرا میخواند تا ارزیابی کنیم تا چه اندازه توانستهایم روح و متن قانون اساسی را در زندگی فردی، اجتماعی و مدیریتی به کار گیریم؛ و تا چه حد برای تحقق آرمانهای والایی که در این سند نقش بسته، تلاش کردهایم.
در حقیقت، پاسداشت روز قانون اساسی، پاسداشت بلوغ سیاسی یک ملت است؛ ملتی که با انتخاب آگاهانه و همدلانه خود، مسیر آینده را نه بر اساس هیجان مقطعی، بلکه بر بنیاد خرد جمعی و نظم حقوقی تعیین کرد. این یادکرد سالانه فرصتی است برای یادآوری اینکه قانون، اگر به درستی شناخته و اجرا شود، نه تنها ابزار اداره جامعه، بلکه تکیهگاهی برای آزادی، اعتماد عمومی، امنیت اجتماعی و پیشرفت پایدار خواهد بود.
فعال رسانه ای*
انتهای یادداشت/
نظر شما