به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از همدان؛ بخش دیالیز در اتمسفر درمانی بیمارستانهای همدان نه یک واحد موقت بلکه خانهای است که بیماران سالیان متمادی از عمر خود را در آن سپری میکنند و در این میان سمیه اکبری سرپرست بخش دیالیز بیمارستان بهشتی با نگاهی تحلیلی بر این باور است که همودیالیز اگرچه فرآیندی برای تصفیه مصنوعی خون و دفع مواد زائد است اما هرگز نمیتواند جایگزین تمام عیار یک کلیه سالم انسانی باشد و بیماران در این مسیر دشوار نیازمند تلفیقی از دانش پرستاری و رعایت دقیق رژیمهای غذایی هستند تا بتوانند بر نارساییهای پیشرفته غلبه کنند.
بسیاری از بیماران زمانی به سوی تختهای دیالیز کشانده میشوند که بیش از هشتاد درصد عملکرد کلیههای خود را از دست دادهاند و این تاخیر در تشخیص ناشی از ماهیت صامت بیماریهای کلیوی است که تا آخرین لحظات علائم جدی از خود بروز نمیدهند و نارسایی کلیه در واقع میراث تلخ سالها بیتوجهی به بیماریهای زمینهای نظیر دیابت و فشار خون یا مصرف خودسرانه دمنوشها و داروهای گیاهی است که بافت ظریف نفرونها را از بین برده و بیمار را با تنگی نفس و ورمهای شدید راهی مراکز درمانی میکند.
تحلیل سبک زندگی مدرن نشاندهنده افزایشی نگرانکننده در آمار بیماران کلیوی است و اکبری هشدار میدهد که خوددرمانی و استفاده بیرویه از مکملهای ورزشی و حتی عرقیجات گیاهی که به اشتباه بیخطر پنداشته میشوند فشار مضاعفی بر سیستم دفعی بدن وارد میسازد و این در حالی است که با انجام آزمایشهای دورهای و چکاپهای ساده میتوان پیش از رسیدن به مرحله بحرانی جلوی پیشرفت نارسایی را گرفت و از ورود بیمار به چرخه پرهزینه و فرساینده دیالیز جلوگیری به عمل آورد.
برخلاف تصور عمومی دیالیز به معنای توقف زندگی نیست و بیمارانی در همدان حضور دارند که بیش از پانزده سال است با این روش به زندگی اجتماعی و کاری خود ادامه میدهند اما شرط اصلی این استمرار پذیرش روانی بیماری و همراهی همدلانه خانوادههاست زیرا بیمار دیالیزی بدون حمایت عاطفی و مالی اطرافیان به سرعت دچار فرسودگی روحی شده و روند درمان را رها میکند که این امر میتواند تبعات جبرانناپذیری برای حیات فرد داشته باشد و بار سنگینی را بر سیستم سلامت تحویل نماید.
یکی از گلوگاههای اصلی درمان در استان همدان کمبود جراح عروق برای ایجاد فیستول و دسترسیهای استاندارد عروقی است که باعث شده بیماران رنج سفر به تهران و هزینههای گزاف رفت و آمد را به جان بخرند و این نقیصه ساختاری در قطب درمانی غرب کشور شایسته استانی با پیشینه همدان نیست و مسئولان حوزه سلامت باید با جذب متخصصان مجرب دغدغه دسترسی به مسیرهای خونی را برای بیماران مرتفع سازند تا کیفیت درمان در این بخش کلیدی دچار افت نگردد.
فرسودگی دستگاههای دیالیز با عمر بالای ده سال یکی دیگر از چالشهای سختافزاری است که کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار داده است و اگرچه تولیدات داخلی در سالهای اخیر بهبود یافتهاند اما هنوز فاصله تکنولوژیک با استانداردهای روز دنیا مشهود است و دستگاههای نوین میتوانند با کاهش عوارض حین دیالیز حال عمومی بیماران را پس از هر جلسه بهبود بخشند که این موضوع نیازمند تخصیص اعتبارات ویژه و تسهیل در ورود تجهیزات هایتک به مراکز دولتی استان است.
آمار خیرهکننده انجام دو هزار و پانصد جلسه دیالیز به صورت ماهیانه در بیمارستان بهشتی نشاندهنده حجم عظیم کار و فشار کاری بر کادر پرستاری این بخش است که علاوه بر مراقبتهای بالینی نقش سنگ صبور بیماران را نیز ایفا میکنند و با توجه به اینکه بیمارستان بهشتی مأمن بیماران کلیوی از استانهای همجوار نیز میباشد ضرورت تقویت زیرساختهای آن فراتر از یک نیاز استانی و در سطح یک ضرورت منطقهای مطرح است تا خدماترسانی به این قشر آسیبپذیر با وقفه روبرو نشود.
هزینه دو میلیون تومانی هر جلسه دیالیز که توسط دولت و بیمهها تامین میشود نشان از بار مالی سنگین این بیماری بر بودجه عمومی دارد اما هزینههای پنهان نظیر ایاب و ذهاب بیماران روستایی و تامین رژیمهای غذایی خاص فشار اقتصادی خردکنندهای بر دوش خانوارها میگذارد و اینجاست که نقش خیران سلامت پررنگتر از همیشه جلوه میکند تا با خرید دستگاههای جدید و حمایت از صندوقهای حمایتی بیماران باری از دوش این انسانهای صبور بردارند و امید به زندگی را در چشمان منتظر آنان زنده نگاه دارند.
انتظار میرود مسئولان ارشد استان با درک فوریت موضوع نسبت به تامین دستگاههای بهروز و تقویت کادر تخصصی جراحی عروق اقدام کنند تا رنج مضاعف ناشی از کمبود امکانات بر درد جانکاه بیماری افزوده نشود و دستهای مهربان خیران میتواند در این مسیر تکیهگاهی محکم برای تداوم تپش قلبهایی باشد که حیاتشان به سیمها و فیلترهای دستگاههای همودیالیز گره خورده است و هر حرکت مثبت در این زمینه صدقهای جاریه برای سلامت کل جامعه محسوب میگردد.
خبرنگار: نازنین مولاییمنظر
انتهای پیام./
نظر شما