به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، اگرخیابان ولیعصر را تا انتها بیایید به یکی از میدان‌های قدیمی تهران می‌رسید که به واسطه حضور راه‌آهن از مهم‌ترین مراکز مواصلاتی استان محسوب می‌شود اما این میدان شلوغ و پرتردد شب‌ها چهره دیگری دارد. در تاریکی شب، زمانی که عقربه‌های ساعت از ده می‌گذرند و شهر خلوت می‌شود، برخلاف دیگر مناطق که به واسطه محدودیت‌های تردد شب بی‌سروصدا و آرامی را سپری می‌کنند، میدان راه‌آهن و اطرافش محل تردد معتادان و افراد بی‌خانمان می‌شود.
معتادان و افراد بی‌خانمان که تعدادشان کم هم نیست بعد از ساعت ده بازارچه‌ای تشکیل می‌دهند به درازای یک خیابان که همه چیزی می‌توان در آن پیدا کرد از لباس‌های مندرس گرفته تا وسایل شخصی که از ظاهرشان مشخص است که پیش از این صاحب دیگری داشته‌اند. فروش انواع مواد مخدر و مشروبات الکلی هم که جز لاینفک این بازارچه شبانه است.
این بازارچه چیز جدیدی برای اهالی نیست وآن‌ها سالیان دراز است که به زندگی با نیمه تاریک شهر عادت کرده‌اند اما تا قبل از این حداقل بساط خرید و فروش‌ها در نیمه شب علم می‌شد و به لطف اجرای طرح محدودیت شبانه و از آن بدتر قطعی مکرر برق خیابان‌های این منطقه ساعت شروع به کار بازارچه معتادان هم به ده شب کاهش یافته تا با خیالی آسوده و به پشتوانه محدودیت‌ها فرصت بیشتری برای فعالیت داشته باشند.
جولان خفت‌گیرها با اتکا به ناامنی شبانه
شاید این تغییر ساعت اتفاق مهمی برای مسئولان بالانشین که از مناطق پایین دست این کلان‌شهر بی خبر هستند، نباشد اما علی آقا راننده تاکسی که مسیر هر روزه‌اش میدان راهن به جوادیه است، می‌گوید: شب‌ها که می‌خواهم به خانه بازگردم، به خصوص زمانی که تنها هستم می‌ترسم خفت‌گیری کنند و دلهره دارم. مغازه‌دارهای اطراف میدان هم می‌گویند: اینجا راه‌آهن است، معتاد و بی‌خانمان دیگر برای ما عادی شده، هر چند وقت یکبار هم جنازه یکی که اووردوز کرده گوشه‌ای پیدا می‌شود.
کافی است ساکن این مناطق باشید تا دیدن هرروزه معتادانی که گوشه خیابان و در نگاه عموم مردم مواد مخدر استعمال می‌کنند به اتفاق تکراری روزهایتان بدل شود یا استشمام بوی بد در گوشه و کنار خیابان چیز عجیبی برایتان نباشد. اهالی می‌گویند امیدی به برخورد پلیس ندارند؛ اگر برخوردی هم صورت گیرد موقتی است و یکبار می‌آیند و تعداد بسیاری از آن‌ها را جمع می‌کنند، فیلم می‌گیرند و گزارش آن را در تلویزیون پخش می‌کنند اما چند روز بعد همان آش است و همان کاسه! نباید فراموش کرد که این بی‌خانمان‌ها هم حق زندگی دارند و جور زمانه آن‌ها را به اینجا رسانده و هر کدام شاید پدر، مادر، پسر و خواهر خانواده‌ای باشند که تنها یک ریسمان بافته از امید نیاز است تا بتوان نجاتشان داد و آن‌ها را از منجلاب اعتیاد و بزهکاری بیرون کشید.
محله‌ای برای شعارهای انتخاباتی زیبا
گاهی هم گذر کاندید انتخاباتی به این محله می‌افتاد شعارهای زیبا سر می‌دهد اما گوش ساکنین این محله از شعارها پر است. البته ناگفته نماند که چند سالی است هلال احمر کاری را با کمک جوانان منطقه آغاز کرده و سعی می‌کند به کمک خود اهالی با معضل اعتیاد مقابله کند که از حق نگذریم تا حدودی موثر بود اما این معضل که هر روز پر و بال بیشتری می‌گیرد به حضور و فعالیت نهادهای مختلف فرهنگی، اجتماعی و انتظامی نیاز دارد و با یک عملیات پلیس و فعالیت کم‌جان هلال احمر درست نمی‌شود.
اعمال محدودیت‌های تردد شبانه هم بیش از آنکه آمار کرونا را کم کند وفشار وارد بر بیمارستان بهارلو که در این میدان واقع شده و یکی از مراکز پذیرش بیماران کرونایی است، کاهش یابد، دردسر اهالی را دوچندان کرده است. خلوتی خیابان فرصت خوبی برای حضور معتادان است که برای تامین نیاز خود به مواد مخدر دست به اعمال مجرمانه بزنند. خبر خفت‌گیری‌های شبانه هر روز بیشتر از روز دیگر شنیده می‌شود و گاهی به قدری تعداد معتادان در خیابان زیاد است که جرئت نمی‌کنید با موتور و اتومبیل تردد کنید چه برسد به اینکه هوای قدم زدن شبانه به سرتان بزند.
اهالی این منطقه قدیمی و پرجمعیت تهران حق داشتن یک زندگی آرام را دارند اما هرروز بیش از گذشته شاهد افزایش آمار بزهکاری و جرم و جنایت در منطقه هستند. اعتیاد هم که دامان منطقه را گرفته باید ریشه‌یابی شود و بیش از همه مسئولان به این سوال پاسخ دهند که چطور فروش این ماده خانمان‌سوز به راحتی و در خیابان انجام می‌شود؟ چرا دسترسی به دارو دشوار اما پیدا کردن مواد مخدر به سادگی اتفاق می‌افتد؟
لیان‌شامپو در گوشه تهران
زیست شبانه تهران نقاط تاریکی دارد که مسئولان یا نمی‌بینند یا نمی‌خواهند ببینند. راه‌آهن، شوش، مولوی و هرندی محل زندگی جمعیت زیادی از مردم است که همه آن‌ها بزهکار نیستند اما محل زندگی‌اشان به لیان‌شامپویی بدل شده که گاهی بیشترشان رفتن از محله قدیمی که در آن بزرگ شده‌اند را به ماندن و زندگی کردن ترجیه می‌دهند. جای بزهکار زندان و رفع اعتیاد نیازمند حضور کارشناسان خبره اجتماعی است که بافت منطقه را بشناسند و بتوانند راهکارهای عملی برای حل این معضل که امروز به بحران تبدیل شده پیدا کنند. یادمان باشد اعتیاد و بزهکاری در گوشه‌ای از شهر می‌تواند به غده سرطانی بدخیمی تبدیل شود و کم کم به دیگر مناطق نفوذ کند پس مقابله با آن وظیفه همگانی است.
انتهای پیام/
نظر شما