به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، تصور کنید با هزار امید و آرزو یکی دو سال برای قبولی در کنکور تلاش کردهاید؛ بیخیال تفریح و سفر شدهاید بلکه بتوانید در یکی از دانشگاههای سطح یک تهران درس بخوانید؛ اما در دانشگاهی قبول شوید که حیاطش چند وقت پیش ریزش کرده و به طور مکرر از آتشنشانی و شهرداری هشدارهایی در زمینه ناامن بودن ساختمان دریافت میکند. چه حالی به شما دست میدهد؟
البته ناامن بودن ساختمان پردیس علوم دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی تنها بخشی از گلایههای دبیر شورای صنفی این دانشگاه است. محمد مهدی حسنی در گفتوگو با ایسکانیوز از کمبود خوابگاه برای دانشجویان این دانشگاه گلایه کرد، از ماجرای ادامه دار تجمیع پردیسهای دانشگاه گفت، به چگونگی برخورد کارکنان دانشگاه با دانشجویان اشاره کرد و از مسئولان خواست در مناسبتهای مختلف به جای بازدید از دانشگاههای تهران، شریف، امیر کبیر و غیره سری هم به دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی بزنند.
مشروح گفتوگوی ایسکانیوز با این فعال دانشجویی به شرح زیر است:
تمرین دموکراسی در شورای صنفی
از نظر شما چه ضرورتی دارد شوراهای صنفی در دانشگاهها فعال باشند؟
شوراهای صنفی اولین تمرین دموکراسی دانشجویان به شمار میرود. این نهاد متعلق به قشر دانشجویان است و افراد از تمامی تفکرها در این شورا عضو شده و دانشجویان نیز به کاندیدای این شورا رای میدهند. این انتخابات در یک فرایند کاملاً دموکراتیک انجام میشود. افرادی که در این کشور عضو میشوند باید پیگیر حقوق خود و دانشجویان باشند. دانشجویان قشر بزرگی از جامعه هستند که از حقوق صنفی رفاهی آموزشی برخوردارند. به همین منظور ضرورت دارد افرادی از جامعه به نمایندگی از این دانشجویان در دانشگاه فعال باشند و مسائل و مشکلات آنها را با مسئولان مطرح کنند.
شورای صنفی را نمیتوان جدا از دانشجویان دانست. من قبل از اینکه بخواهم شورای صنفی باشم، یک دانشجو هستم. شکافی بین شورای صنفی و دانشجویان وجود ندارد و ما به همراه سایر دانشجویان در کلاس درس حاضر میشویم، دانشجویان با ما همکاری لازم را دارند و در موارد لازم از شورای صنفی پشتیبانی میکنند.
در برخی از موارد با مسئولانی سروکار داریم که خود را یک سر و گردن بالاتر از دانشجویان میبینند و نسبت به دانشجو نگاه ارباب و رعیتی دارند
به نظر من از شوراهای صنفی در بین سایر تشکلها بسیار موفق عمل کردند. اینکه تا چه اندازهای شورای صنفی می تواند مشکلات دانشجویان و حل کند؛ به خود دانشجویان و مسئولان بستگی دارد، باید بررسی کرد که طرفین تا چه اندازهای میتوانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. میزان تابآوری اعضای شورا و همچنین اهمیت مسئولان به مسائل صنفی از اهمیت ویژهای برخوردار است.
مسئولان دانشگاه به دانشجو نگاه ارباب و رعیتی دارند
مسئولان موظف هستند برای شنیدن مشکلات دانشجویان با اعضای شورای صنفی جلسه برگزار کنند. آیا مسئولان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی نسبت به برگزاری چنین جلساتی اقدام میکنند؟
نمیتوان به صورت صفر و یک نسبت به این موضوع اظهار نظر کرد، همواره در دانشگاه در دورههای مختلف شاهد مسئولانی بودیم که به صورت شبانه روزی چه به صورت تلفنی و چه به صورت حضوری با شورای صنفی در ارتباط بودند؛ از طرفی برخی از مسئولان حتی یک جلسه با شورای صنفی برگزار نمیکردند و پاسخ نامههای ما را نیز نمیدادند.
در حال حاضر شورای صنفی با رئیس دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی به صورت روزانه در ارتباط است، همچنین ارتباط خوبی با معاونت دانشجویی دانشگاه داریم. این ارتباط در دوره قبل وجود نداشت، با این حال در برخی از موارد با مسئولانی سروکار داریم که خود را یک سر و گردن بالاتر از دانشجویان میبینند و نسبت به دانشجو نگاه ارباب و رعیتی دارند؛ گویی این افراد صاحب دانشجویان هستند و ما موظفیم بر اساس دستورات آنها و هرگونه که تصمیم گرفتند پیش رویم.
همانطور که میدانید دانشگاه برای دانشجو است و دانشجویان در این مرکز با هدف ارتقای علمی، فرهنگی و پژوهشی گرد یکدیگر آمدهاند، بنابراین ضرورت دارد صدای دانشجویان شنیده شود.
برخی از مسئولان در دانشگاههای کشور فعالیتهای دانشجویان را جدی نمیگیرند و به دانشجو به عنوان یک ملعبه و بازیچه مینگرند و تصور میکنند دانشجویان در دوران دانشجویی برای خوشگذرانی به دانشگاه آمدهاند.
از نظر شما چرا فعالیت شورای صنفی نسبت به دورههای گذاشته پررنگ نیست؟
متاسفانه در طول دو سال اخیر شاهد رکود در جو دانشجویی هستیم، نه تنها در شورای صنفی بلکه در سایر تشکلها نیز شاهد افت هستیم عمده فعالیتها به دلیل حضور نداشتن دانشجویان در دانشگاه توسط دانشجویان کارشناسی انجام می شود زیرا وقت آزادتری دارند اما در حال حاضر دانشجویان مقطع کارشناسی در دانشگاه حضور ندارند. در چنین شرایطی شاهد ایجاد رکود و رخوت در جو دانشگاه هستیم.
سنگینی دروس دانشجویان و رفتار بد برخی مسئولان، منجر به آن می شود که دانشجویان از فعالیتهای دانشجویی ناامید شوند. همه این عوامل دست به دست یکدیگر دادهاند که در شرایط کنونی شورای صنفی نسبت به سالهای گذشته با رکود مواجه شود.
از طرفی دانشجویان در حال حاضر با مشکلاتی بدیهی دست و پنجه نرم کنند ممکن است دانشجویان در زمینه یک وعده غذایی که حق طبیعی آنان اعتراض دارند این موضوع طوری نیست که روزها و هفته ها بخواهیم پیگیر آن باشیم. برخورداری از امکانات خوابگاهی از حقوق طبیعی دانشجویان است. اما متاسفانه دانشجویان درگیر مشکلات بدیهی در زمینه تغذیه و خوابگاه هستند؛ به همین دلیل ممکن است آنطور که باید نتوانند به وظایف دانشجویی خود عمل کنند و نقش پررنگی را در جامعه دانشگاهی ایفا کنند.
مسئولان دانشگاهی به دانشجو به عنوان یک ملعبه و بازیچه مینگرند
به نظر من مسئولان میتوانند به از بین رفتن رکود در فضای دانشجویی کمک شایان توجهی داشته باشند. برخی از مسئولان در دانشگاههای کشور فعالیتهای دانشجویان را جدی نمیگیرند و به دانشجو به عنوان یک ملعبه و بازیچه مینگرند و تصور میکنند دانشجویان در دوران دانشجویی برای خوشگذرانی به دانشگاه آمدهاند.
باید فعالیتهای دانشجویان جدی گرفته شود، چنین فعالیتهایی تمرینی برای آینده آنان محسوب میشود، این افراد قرار است در آینده در پستهای کلیدی کشور مشغول به کار شود و جامعه را بسازند.
نودانشجویان از مدرسه وارد فضای دانشگاه شدند و طبیعتاً جو مدرسه و دانشگاه با یکدیگر متفاوت است؛ به همین منظور فعالان دانشجویی موظف هستند نو دانشجویان را با فعالیتهای دانشجویی، تشکلها و نهادها آشنا کنند. در چنین شرایطی میتوان به رشد دانشجویی در دانشگاهها امیدوار بود.
ارتباط شورای صنفی با مسئولان چگونه است از نظر شما باید به وسیله چه ابزاری با مسئولان ارتباط برقرار کرد؟
راهگشا ترین ابزار برای ارتباط گیری با مسئولان گفتگو است، متاسفانه بین مسئولان و دانشجویان فاصله وجود دارد و دانشجویان با مشاهده این فاصبه تصور میکنند که مسئولان به فکرشان نیستند، از طرفی مسئولان فکر میکنند دانشجویان به فکر خرابکاری، اغتشاش و سر و صدا کردن هستند. باید توجه داشت ما به عنوان شورای صنفی و مسئولان به عنوان سکاندار دانشگاه همه یک هدف داریم و در راستای بهبود وضعیت دانشگاه تلاش میکنیم. تا زمانی که پذیرفته نشود هر دو مجموعه دارای یک هدف هستند، دانشگاه بازدهی مطلوبی نخواهد داشت.
افزایش تنشها در صورت نبود مقبولیت بین شورا و دانشگاه
اگر مقبولیت بین دانشگاه و شورای صنفی وجود نداشته باشد، تنشها افزایش پیدا میکند. از طرفی ضرورت دارد مسئولان خود را فراتر از دانشجویان نبینند، صدای دانشجویان را بشنوند و در راستای پیشبرد اهداف مشترک حرکت کنند.
انتخابات دوره قبل شورای صنفی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی به صورت مجازی در دی و بهمن ماه سال گذشته برگزار شد. به دلیل شیوع ویروس کرونا تصور میکردیم مشارکت دانشجویان در انتخابات پایین باشد اما خوشبختانه از بین ۵ پردیس دانشگاهی میزان مشارکت چهار پردیس به حد نصاب رسید و تنها در پردیس علوم (دانشکده فیزیک) انتخابات به حد نصاب نرسید. ۴ پردیس دانشگاهی دیگر شامل پردیس سیدخندان( دانشکده برق و کامپیوتر)، پردیس ونک( دانشکده مکانیک، مواد و صنایع)، پردیس تهرانپارس (دانشکده ریاضی و هوافضا) و پردیس میرداماد( دانشکده نقشه برداری عمران) است.
چرا فضایی در دانشگاهها ایجاد شده که شورای صنفی از ترس مسئولان میترسند مشکلاتشان را رسانهای کنند؟
در برخی موارد مسئولان مرتبط با شورای صنفی ممکن است از اساتید دوران تحصیل دانشجو نیز باشند. فردی که از روز اول برای فعالیت در شورای صنفی کاندید میشود، برای گرفتن حق پا به میدان گذاشت و گرفتن حق نیز کار سادهای نیست، در این مسیر ممکن است برخی مسئولان و اساتید به تندی با اعضای شورای صنفی برخورد کنند.
اعضای شورای صنفی موظف هستند در راستای احقاق حق دانشجویان بکوشند.
از نظر شما باید چه اقدامی انجام داد که شوراهای صنفی از مطالبهگری واهمه نداشته باشند؟
به نظر من مسئولان گرهگشای این مشکل هستند. در این راستا مسئولان باید سعه صدر خود را افزایش دهند. فضای دانشجویی فضای سعی، خطا و آزمون است. ممکن است دانشجویان در برخی از موارد دچار اشتباه شود و بعضاً در مواردی تندروی کنند. دانشجویان با توجه به اقتضای سنی و شور و هیجانی که دارند ممکن است دچار رفتارهای هیجانی شوند به همین منظور نباید با برخوردهای قهرآلود و تند با آن برخورد کرد.
شوراهای صنفی در حال حاضر و در ایام کرونا فعال ترین تشکل دانشگاه هستند و قلب تپنده دانشجویان به شمار میروند.
شیوع ویروس کرونا ارتباط اعضای شورای صنفی با یکدیگر و ارتباط اعضا با مسئولان را تحت تاثیر خود قرار داد. تا زمانی که دانشگاه حضوری بود اعضای شورای صنفی در دفتر دور دیگر جمع میشدند و به تبادل نظر میپرداختند. ممکن بود اعضای این شورا در مواردی با یکدیگر اختلاف نظر داشتند که با بحث آن را حل کرده و با وحدت رویه وارد جلسه با مسئولان میشدند.
ما پیش از شروع کرونا با رئیس دانشگاه و معاونان به صورت حضوری جلسه داشتیم، بهطوری که ممکن بود دو تا سه ساعت در جلسات به بحث و تبادل نظر بپردازیم. در حال حاضر به دلیل پروتکلهایی که در دانشگاهها وجود دارد، برخی از جلسات به صورت مجازی و جلسات حضوری نیز با تعداد نفرات بسیار کم برگزار میشود.
دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی فاقد پردیس خوابگاهی متمرکز است و خوابگاههای دانشگاه در سطح تهران پخش هستند.
شورای صنفی پیش از شیوع کرونا در محوطه دانشگاهها با دانشجویان در ارتباط بود و بسیاری از مشکلات به صورت حضوری و با مراجعه دانشجویان به دفتر شورا مطرح میشد، اما در حال حاضر شورای صنفی با استفاده از پتانسیلهای شبکه مجازی با دانشجویان در ارتباط است. با تمام این تفاسیر میتوان ادعا کرد که ارتباط حضوری در دانشگاهها برای اعضای شورای صنفی موثرتر بود.
فقدان پردیس خوابگاهی متمرکز در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
مشکلات صنفی دانشگاه شما شامل چه مواردی است؟
دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی فاقد پردیس مرکزی است، این دانشگاه در هر گوشهای از تهران دارای یک پردیس بود و همین امر مشکلات بسیار زیادی را برای این دانشگاه ایجاد کرده است.
از طرفی این دانشگاه فاقد پردیس خوابگاهی متمرکز است و خوابگاههای دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی در سطح تهران پخش هستند. چنین مواردی هزینه بسیار گزافی را به دانشگاه تحمیل میکند. تصور کنید هر دانشکده دارای سلف جداگانهای است که پخت و پز غذای دانشجویان در آن انجام میشود. طبیعتاً پرسنلی که در این مراکز مشغول به کار هستند بیشتر است از طرفی تعداد کارکنان حراست و کارمندان هر پردیس نیز به دلیل این پراکندگی بیشتر از یک پردیس مرکزی است.
متاسفانه فعالیتهای دانشجویی در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی نسبت به سایر دانشگاه های سطح یک مانند تهران کمتر است. دانشکده ها در سطح شهر پراکنده هستند و دانشجویان تعامل چندانی با یکدیگر ندارند.
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی یک دانشگاه صرفاً مهندسی و صنعتی است طبیعتا دانشجویان علوم سیاسی، ادبیات و حقوق بیشتر در حوزه فرهنگی و تشکلاتی فعالیت میکنند در دانشگاه ما وجود ندارد، با این حال سایر تشکل های دانشجویی در دانشگاه ما عملکرد نسبتاً خوبی دارند.
در حال حاضر در آستانه بازگشایی، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی با کمبود شدید خوابگاه مواجه است. دانشگاه ما این پتانسیل را ندارد که بتواند به شرایط و حضوری با بازگشایی کامل خوابگاه ها پیش از ایام کرونا بازگردد. در دو سال گذشته فرصت بسیار مطلوب برای دانشگاه وجود داشت که فضای خوابگاهی مناسبی را برای دانشجویان فراهم کرده و نسبت به بازسازی خوابگاه های موجود اقدام کند. در این راستا ۲ مورد از خوابگاههای دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی به طور کامل بازسازی شد. با این حال مسئولان در این ایام میتوانستند نسبت به ایجاد یک پردیس خوابگاهی متمرکز اقدام کنند.
دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در سالهای گذشته به سختی توانسته است نسبت به اسکان دانشجویان شهرستانی در خوابگاه اقدام کند، اما بر اساس پروتکل هایی که ستاد مقابله با کرونا برای بازگشایی دانشگاه ها در نظر گرفته است خوابگاه نمیتوانند از ۱۰۰ درصد ظرفیت خود برای حضور دانشجویان استفاده کنند.
متاسفانه پردیس علوم دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در حال ریزش است، آتش نشانی و شهرداری ماهانه در زمینه ناامن بودن این پردیس هشدار میدهند.
بلاتکلیفی ۴۰ دانشجوی خوابگاهی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
از طرفی برخی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی مشغول انجام امور مرتبط با پایان نامه هستند دانشگاه به این افراد خوابگاه ارائه میکند، با این حال دانشجویان دختر تحصیلات تکمیلی با کمبود شدید خوابگاه مواجه هستند؛ به طوری که ۳۵ تا ۴۰ نفر از دانشجویان دختر دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در صف انتظار گرفتن خوابگاه هستند. امیدوارم مشکل کمبود خوابگاه این دانشجویان با به اتمام رسیدن بازسازی دو خوابگاه دانشگاه در هفته جاری حل شود.
خوابگاه های دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی آمادگی کامل برای حضوری شدن ۱۰۰ درصدی دانشجویان در ترم آینده را دارد؟
نه تنها دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی نیز با کمبود خوابگاه مواجه هستند، پروتکل های ابلاغی از سوی ستاد مبارزه با کرونا بر حضور ۵۰ درصدی دانشجویان در خوابگاهها تاکید دارد، در این صورت یک دانشگاه باید دو برابر حالت عادی خود ظرفیت خوابگاه داشته باشد. این در حالی است که دانشگاهها در شرایط عادی نیز با کمبود خوابگاه مواجه بودند.
از طرفی بسیاری از دانشگاهها با مشکلات در زمینه تامین بودجه مواجه هستند راهکار اعلام شده از سوی وزارت علوم برای رفع این مشکل اجاره کردن خوابگاههای خودگردان توسط دانشگاهها بود، چنین اقدامی نیز نیازمند بودجه است. احتمال میرود بازگشایی دانشگاه به صورت مقطعی و پله پله صورت گیرد. در ترم آینده دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی به تدریج در خوابگاهها ساکن میشوند، پس از اتمام اسکان این دانشجویان نسبت به پذیرش بخشی از دانشجویان کارشناسی که واحدهای عملی دارند اقدام خواهیم کرد.
هشدارهای شهرداری و آتشنشانی درباره ناامن بودن پردیس علوم دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
متاسفانه پردیس علوم دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در حال ریزش است، آتش نشانی و شهرداری ماهانه در زمینه ناامن بودن این پردیس هشدار میدهند. حتی چندی پیش حیاط این پردیس نشست کرد خوشبختانه هیچ دانشجویی در آن زمان در محل حادثه حضور نداشت و گرنه قطعاً دچار آسیب جدی میشد. سقف و دیوارهای پردیس علوم دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی دارای ترکهای بسیاری است. در سال ۹۸ سقف اتاق رئیس دانشکده برق به دلیل بارش باران دچار نمزدگی و ریزش شد.
متاسفانه دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی دارای مشکلات بسیاری است و این مشکلات از انباشته شدن مسائل و معضلات در سالیان گذشته ایجاد شده است. فرصتهای زیادی برای تجمیع پردیس های دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی فراهم شده بود، اما متاسفانه به علت تعلل مسئولان در سال های اخیر این اقدام تاکنون صورت نگرفته است.
ماجرای تجمیع پردیسهای دانشگاهی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی به کجا رسید؟
هر رئیس دانشگاهی که روی کار میآید اعلام میکند که پیگیر تجمیع پردیسهای دانشگاهی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی است. رئیس جدید دانشگاه نیز اعلام کرده که تجمیع پردیس های دانشگاهی را پیگیری میکند. این اقدام نیازمند یک همت عظیم و بزرگ است. مسئولان باید هر چه سریعتر در این راستا با ارگانهای مختلف رایزنی داشته باشند و مکان مناسب برای تجمیع پردیسهای دانشگاهی را فراهم کنند.
در حال حاضر مکان برای تجمیع این پردیس ها وجود دارد که مناسبترین آن در محله پیروزی و تهرانپارس واقع شدهاند. هرچقدر موضوع تجمیع پردیس های دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی به تعویق بیفتد، هزینه بیشتری به دانشگاه تحمیل خواهد شد. مسئولان دانشگاه باید تصمیم بگیرد میخواهند نسبت به تجمیع پردیس اقدام کنند یا خیر. زمانی که شورای صنفی نسبت به فراهم کردن امکانات خوابگاهی اعتراض میکنند مسئولان موضوع تجمیع را پیش میکشند، باید تصمیمات نهایی در زمینه تجمیع شدن یا نشدن پردیسهای دانشگاهی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی انجام گیرد، این سردرگمی هر روز هزینههای بیشتری را به دانشگاه تحمیل میکند.
به عنوان یک فعال دانشجوی مشکلات ساختاری دانشگاههای کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟
به نظر من مسئولان باید جو دانشجویی را درک کنند و از رفتارهای تند و قهرآمیز با دانشجویان بپرهیزند. اساتید نیز باید دانشجویان را درک کنند در بسیاری موارد شاهد ایجاد فاصله بسیاری بین اساتید و دانشجویان هستیم، متاسفانه استاد خود را فراتر از دانشجویان میبینم اما زمانی که دانشگاه حضوری بود از برخی از اساتید دعوت کردیم تا یک روز را در سلف و در کنار دانشجویان غذا بخورند اما بسیاری از اساتید حاضر نشدند به سمت سلف های دانشجویی بیایند، چه برسد به اینکه بخواهند غذای خود را در چنین فضایی میل کنند.
مسئولان دانشگاه خواجهنصیرالدین طوسی را نمیشناسند
متاسفانه گویا مسئولان اصلی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی را نمیشناسند، متاسفانه در هر دولتی و با هر تفکری مسئولان در مناسبت های مختلف از دانشگاه خاص مانند تهران شهید بهشتی امیرکبیر و صنعتی شریف بازدید می کنند و از نزدیک در جریان مشکلات دانشجویان قرار میگیرند. ۳ سال است که در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی تحصیل می کنم نه در طول این دوران و حتی در چندین سال گذشته سابقه نداشته که یک مقام وزارتی و حکومتی به دانشگاه خواجه نصیر بیاید و مشکلات آن را از نزدیک مشاهده کند. تنها حضور مسئولانی مثل وزیر علوم در دانشگاه ما در مراسم تودیع و معارفه رئیس جدید خلاصه میشود. یوسفی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی می کوشد از مسئولان وزارتی و ارگان های دیگر دعوت کند تا از نزدیک با مشکلات دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی آشنا شوند.
انتهای پیام/
نظر شما