به گزارش خبرنگار ایسکانیوز از استان کردستان؛ در دل محله قدیمی «آغهزمان» سنندج، جایی که تاریخ و فرهنگ این دیار با قدمهای زمان در هم آمیخته، بنای باشکوه و تاریخی کلیسا، همچنان به عنوان گواهی زنده از گذشتههای دور ایستاده است.
این کلیسا که در اواخر دوران صفویه و در زمان حکومت شاه عباس دوم ساخته شده، یکی از یادگاریهای به جا مانده از تبعید ارامنه به ایران توسط دولت عثمانی است. جایی که مسیحیان ارمنی پس از آنکه به سنندج آمدند، در ساخت این بنای مقدس دست به کار شدند.
برای رسیدن به این بنا باید چند صد متر از ورودی خیابان نمکی را به سمت کوچهای تنگ و پر پیچ و خم طی کنید. در انتهای کوچه، درب چوبی بزرگی با دو ستون سنگی در دو طرف آن، توجه شما را به خود جلب میکند. این درب قدیمی، همچون دروازهای به دنیای تاریخ و خاطرات دور، شما را به درون کلیسا هدایت میکند.
ورودی کلیسا، شما را به دالانی میبرد که زیبایی و شکوه آن هر بینندهای را مسحور میکند. معماری کلیسا، که تحت تأثیر سبک اصفهانی ساخته شده، ترکیبی از جزئیات بومی و عناصری همچون طاقنماها و ستونهای آجری است.
طراحی منحصر به فرد مشعلهای آجری در بخش فوقانی، در کنار تزیینات آجری فوقالعاده، یادآور هنر ایرانی در اوج خود است.
پس از عبور از ایوان کوچک و درب هلالی شکلی که صلیب بزرگی بر بالای آن قرار دارد، وارد سالن اصلی کلیسا میشوید.
خبرنگار: علیرضا عباسی
انتهی پیام/
نظر شما