به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دوره‌های پسادکتری در اغلب دانشگاه‌های جهان با هدف پیگیری پژوهش‌ها برای پیشبرد ماموریت‌های علمی انجام می‌شود. البته این دوره‌ها با مشکلاتی مانند نبود آینده شغلی مناسب و کمبود حقوق مواجه هستند. محققان پسادکتری در آمریکا هم با وجود گسترش این دوره‌ها، رضایت شغلی کمی دارند.

اغلب فارغ‌التحصیلان دکتری در رشته‌های علوم زیستی، علوم فیزیکی و مهندسی، پس از فارغ‌التحصیلی وارد دوره‌های پسادکتری می‌شوند. بر اساس آمارهای منتشر شده، دو سوم فارغ‌التحصیلان رشته‌های علوم زیستی، نیمی از فارغ‌التحصیلان علوم فیزیکی و یک سوم مهندسان، در دوره‌های پسادکتری شرکت می‌کنند.

تعداد دوره‌های پسادکتری بر اساس رشته متفاوت بوده و بالاترین تعداد مربوط به علوم زیستی با ۸۰ درصد است. آمارها بیانگر افزایش ۶۴ درصدی پسادکتری‌های مهندسی، ۳۲ درصدی پسادکتری‌های علوم اجتماعی، ۲۲ درصدی علوم زیستی و ۹.۸ درصدی علوم فیزیکی، بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ است.

تعداد نیروهای کار دوره پسادکترای آمریکا در سال ۲۰۱۸، بیش از ۳۷ هزار و ۵۰۰ نفر است و حدود هشت هزار نفر به رشته‌های مهندسی اختصاص دارد.

محققان پسادکتری در آمریکا با چه مشکلاتی مواجه هستند؟

دوره‌های پسادکتری در سال‌های اخیر گسترش بسیاری داشته‌اند. اغلب افراد شرکت‌کننده در این دوره‌ها، به دنبال جذب به عنوان هیئت علمی هستند؛ اما بر اساس آمارها، فقط ۱۰ درصد از فارغ‌التحصیلان دکتری و ۱۷ تا ۲۱ درصد از پسادکتری‌ها به عنوان عضو هیئت علمی جذب می‌شوند؛ چرا که رشد دوره‌های پسادکتری در چند دهه گذشته بسیار بیشتر از رشد موقعیت‌های هیئت علمی است. به طوری که تا سال ۲۰۱۱، تعداد موقعیت‌های جدید هیئت علمی در علوم و مهندسی یک هفتم تعداد فارغ‌التحصیلان دکتری بود.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که محققان پسادکتری عموما از شغل خود راضی نیستند و رضایت شغلی آن‌ها به کیفیت راهنمایی‌های استاد مسئول پروژه بستگی دارد.

یکی دیگر از مشکلات محققان پسادکتری این است که میزان حقوق دریافتی آن‌ها بسیار کمتر از افرادی است که شغل دائم دارند و در برخی موارد این شکاف دستمزد تا ۱۵ سال ادامه دارد. البته تفاوت‌های جغرافیایی در میزان حقوق و هزینه‌های زندگی موثر است.

میانگین دستمزد پژوهشگران پسادکتری ۴۲ هزار دلار در سال و تا پنج سال پس از دریافت مدرک دکتری است که ۴۴ درصد کمتر از میانگین ۷۵ هزار دلاری برای موقعیت‌های شغلی است. 

تاریخ آمریکا همیشه شاهد تبعیض علیه زنان و فارغ‌التحصیلان رنگین پوست بوده است. هم‌اکنون هم موقعیت‌های شغلی پسادکتری کمتری برای این افراد وجود دارد.

کارشناسان معتقدند اعتبار سازمانی که فرد دوره پسادکتری را در آن می‌گذراند، برای کسب موقعیت‌های هیئت علمی توسط افراد تعیین‌کننده است. به همین دلیل، افرادی که در سازمان‌های کوچک دوره پسادکتری می‌گذرانند دچار سرخوردگی می‌شوند.

انتهای پیام/