محمد حسین صادقیان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه آمارهای موجود از میزان استعمال دخانیات توسط دانشجویان نگران کننده است، اظهار کرد: البته تبعات این موضوع فقط متوجه دانشگاه نیست. در نتیجه برای حل آن نیز تمام نهادها باید همکار داشته باشند.
افزایش گرایش دانشجویان دختر به استعمال دخانیات
وی با اشاره به ثابت ماندن متوسط سن استفاده از دخانیات در ایران بیان کرد: این موضوع نشان دهنده این نیست که میزان استفاده از دخانیات بین جوانان و دانشجویان رشد نکرده است بلکه این موضوع در جامعه روندی صعودی داشته است.
مشاور اجرایی معاونت فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با تصریح بر اینکه سن گرایش به استعمال دخانیات کمتر شده است، گفت: متاسفانه تاثیرگذاری متولیان فرهنگی در دانشگاه‌ها هم نسبت به سال‌های پیش کمتر شده است. در حال حاضر به نظر می‌رسد برخی از دانشجویان سال‌هاست که تجربه استعمال دخانیات را حتی قبل از ورود به دانشگاه داشتند. بنابراین این فرد در دانشگاه باید ترک کند و اقدامات پیشگیرانه دیگر موثر نیست.
وی ادامه داد: در گذشته متولیان فرهنگی در دانشگاه‌ها به دنبال این بودند که اجازه ندهند دانشجویان آلوده به دخانیات شوند؛ اما اکنون یک مرحله عقب افتاده‌ایم. به این معنا که برخی از دانشجویان مبتلا به این موضوع هستند و ما باید تلاش کنیم تا ترک کنند.
صادقیان صنعت دخانیات را بین‌المللی و دارای جذابیت مالی دانست و گفت: بنابراین وزارت بهداشت به عنوان یک نهاد سیاست گذار درگیر مبارزه با صنعتی جهانی هستیم. در این مسیر اگر اراده و عزم جدی برای مقابله این موضوع وجود داشته باشد، تمام نهادی مرتبط باید امکانات خود را بسیج کنند.
مقابله با استعمال دخانیات ۳ مرحله دارد
معاون سابق فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره مراحل مقابله با استعمال دخانیات مطرح کرد: مرحله اول شامل گفتمان سازی، آموزش و فرهنگ سازی است. به این معنا که تمامی مشکلات و آسیب‌هایی را که سلامت روح و فرد تهدید می‌کند، بیان شود. البته هم اکنون این مرحله به خوبی انجام نمی‌شود. نظام سلامت به عنوان سیاستگذار، مجری و درمانگر به همراه سایر نهادهای متولی فرهنگ سازی باید تلاش بیشتری کنند. به عنوان مثال وزارتخانه آموزش و پرورش، شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت فرهنگ، ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما وظیفه مهمی بر عهده دارند.
وی با بیان اینکه وی قوانین باید به گونه‌ای وضع شوند که بازدارنده باشند، افزود: مرحله دوم شامل وضع قوانین و تدوین آیین‌نامه‌ها برای حمایت و بهینه سازی از فرهنگ و آموزش است. البته موضوع با توجه به مکان و زمان تفاوت دارد. قوانین مربوط به عدم استفاده از دخانیات درپمپ بنزین یا فرودگاه با دانشگاه یا بیمارستان‌ها تفاوت دارد، زیرا در فرودگاه خطر جمعی وجود دارد ولی در دانشگاه سلامت یک فرد مد نظر است.
مشاور اجرایی معاونت فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به تاثیر گذاری سیاست‌های تشویقی در منع استعمال دخانیات توسط جوانان ادامه داد: البته این سیاست‌ها الزاما نباید مالی باشد. مثلا من بدانم اگر سیگار نکشم یا سیگار ترک کنم، اطرافیان از جمله خانواده و دوستانم چه سودی می‌برند.
صادقیان در پایان خاطرنشان کرد: مرحله سوم شامل استمرار و نگهداری فرآیند طرح‌های مرتبط با فرهنگ سازی منع استعمال دخانیات است. گاهی پیش می آید که سیاست یا آیین نامه‌ای در بازه زمانی محدود اجرا می‌شود و نتایج خوبی در خانواده‌ها و جامعه به همراه دارد. بنابراین طبیعی است که این روند اجرایی باید ادامه دار باشد و این نتایج مثبت حفظ شود.
انتهای پیام/
نظر شما