به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز، معبد آناهیتا، بزرگ‌ترین بنای سنگی ایران بعد از تخت‌جمشید است که از آثار باستانی دوران پیش از میلاد مسیح به شمار می‌آید و در شهر کنگاور استان کرمانشاه قرار گرفته است. بنابر نوشته‌های تاریخی، این معبد که به‌عنوان آتشکده‌ای برای احترام و پاسداشت مقام الهه‌ آب آناهیتا مورد استفاده قرار می‌گرفت، پس از ظهور دین مبین اسلام در کشور ایران دچار تغییرات بسیاری شد و همین امر ابهامات زیادی را در مورد تاریخچه، معماری و نوع استفاده از بنا به وجود آورد. اما با توجه به نوشته‌ها و مستندات تاریخی، قدمت این بنای تاریخی عظیم به سه دوره هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان باز می‌گردد.

بیشتر بخوانید:

گردشگری ایران / آبشار فدامی کجاست؟

معبد آناهیتا یا مجموعه‌ی تاریخی کنگاور که به‌عنوان محل کنگیار قدیم خرابه‌های عهد اشکانی نام‌گذاری شده است؛ به شماره‌ی ۳۱ در سال ۱۳۱۰ به‌عنوان آثار ملی به ثبت رسید.

این بنا به صورت مکعبی است که هر یک از اضلاع آن نزدیک ۱۴ متر است و از سنگ‌های تراشیده شده با ابعاد مختلف و بدون ملات به صورت دو جداره ساخته شده است. این بنا با الهام از سبک معماری دوره هخامنشی ساخته شده است که به وسیله بست‌های آهنی به یکدیگر قفل و بند شده‌اند. معبد آناهیتا فاقد سقف مسطح بوده است. این معبد را در عمق ۶ متری از زمین‌های اطراف خود ساخته‌اند تا آب رودخانه شاپور به درون آن سرازیر شود.

معبد بیشاپور سمبل یک پرستشگاه آب است و می‌توان آن را جایگاه نوازش با آب دانست. یعنی تنها عنصری از عناصر چهارگانه که به الهه ناهید منسوب است. نماد جانوری این ایزدبانو به شکل گاو می‌باشد که در اطراف معبد، به صورت قرینه یکدیگر قرار گرفته است. این معبد نه تنها از نظر معماری، بلکه از نظر رعایت دستگاه‌های تنظیم و تقسیم و کنترل آب نیز فوق‌العاده است.

انتهای پیام/