به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ پزشکان یکی از کارهایی که برای رفتن به قطب جنوب باید انجام دهند، این است که آپاندیسشان را خارج کنند. در واقع، عمل آپاندکتومی برای تمام پزشکانی که قرار است در ایستگاههای قطب جنوب شروع به فعالیتهای علمی کنند، الزامی است. زیرا زمانی که هوای زمستانی در این منطقه شروع به وزیدن میکند، بیرون آمدن از خانه بسیار بسیار دشوار میشود و رسیدن به بیمارستان یا کمک گرفتن عملا غیرممکن است. البته هر کس دیگری مجاز است این عضو کوچک را دست نخورده در بدنش نگه دارد، اما برای پزشکان مجاز نیست.
بیشتر بخوانید:
کشف میکروب پلاستیکخور در کوههای آلپ و قطب شمال
در وبسایت طرح قطب جنوب استرالیا آمده است: پزشکان باید آپاندیس خود را قبل از ورود به قطب جنوب از بدن خارج کنند، زیرا معمولا در زمستان فقط یک پزشک در ایستگاه علمی وجود دارد و برای بخشی از سال، رفتن به بیمارستان برای مراقبتهای پزشکی در استرالیا غیرممکن است.
گفتنی است آپاندیسیت التهاب یک عضو کوچک متصل به روده بزرگ است که معمولاً کشنده نیست، اما نسبتاً شایع است و از هر ۱۰۰ نفر در ایالات متحده، ۵ تا ۹ نفر را تحت تأثیر قرار میدهد.
زمانی که آپاندیسیت اتفاق میافتد، میتواند به شدت فرد را از پا درآورد، زیرا اغلب با درد ناگهانی همراه است و میتواند در عرض چند ساعت بدتر شود. و همچنین قبل از ترکیدن آپاندیس و ایجاد عفونت جدی که بسیار کشنده است، نیاز به جراحی دارد.
برای اکثر اعزامیها به قطب جنوب، یک پزشک برای کمک در صورت آپاندیسیت در دسترس است. به طور مثال، آشپز ایستگاه جزیره در سال ۱۹۵۱ دچار درد آپاندیس شد و توسط دکتر اتو رک جراحی شد. اما اگر خود دکتر به این درد دچار میشد، مشخص نبود که چه اتفاق بدی میافتاد.
شاید تعجبآور باشد، ولی احتمال اینکه فردی در قطب جنوب دچار آپاندیسیت شود، آنقدر بالاست که بهتر است هیچ کس این ریسک را انجام ندهد.
الزامی شدن در استرالیا
اولین مورد آپاندیسیت در قطب جنوب به دکتر سرژ اودویکوف، دکتر جزیره هرد، برمیگردد. در ژوئیه سال ۱۹۵۰ که زمستان قطب جنوب شروع شده بود، دکتر اودویکوف دچار درد آپاندیس شد. دردش به حدی بود که میخواست خودش را جراحی کند؛ تصوری اعصاب خردکن، زیرا در آن زمان هیچ پزشکی شناخته نشده بود که آپاندکتومی را با موفقیت روی خود انجام داده باشد. او در نهایت مجبور نشد که خودش را جراحی کند، زیرا یک کشتی نیروی دریایی استرالیا برای بردن او به بیمارستان اعزام شد. اما آن زمان، زمان خوبی برای هیچ کس نبود.
در انجمن تاریخی نیروی دریایی آمده است: علاوه بر شرایط ناخوشایند ایجاد شده، کشتی توسط بادهای تند با شدت ۶۵ گره، برف و تگرگ دست و پنجه نرم میکرد و افراد با مشکل آب آشامیدنی به دلیل افزایش تعداد پلانکتونها در دریا مواجه شدند. در این زمان، استفاده از آب آشامیدنی فقط برای نوشیدن و تمیز کزدن دندانها محدود شد و هیچ کس اجازه شستن خود را نداشت. زمانی که کشتی به جزیره هرد رسید، شرایط آب و هوایی بهتر نبود، اما وقتی یک آرامش کوتاهی رخ داد، بادبانها پایین آمد و افراد توانستند دکتر اودویکوف را به کشتی منتقل و به سمت شهر فریمانتل حرکت کنند.
الزامی شدن در جهان
پس از ماجرای دکتر اودویکوف شد که جراحی آپاندکتومی الزامی شد. اما سایر کشورها از این کار پیروی نکردند تا اینکه در آوریل ۱۹۶۱، پزشکی با نام لئونید روگوزوف، مستقر در نوولازارفسکایا در سرزمین اصلی قطب جنوب، به درد آپاندیس دچار شد.
او در ۲۹ آوریل تشخیص داد که به آپاندیسیت مبتلا شده است. ایستگاه های امدادی در فواصل دور وجود داشتند، اما هیچ یک هواپیما نداشت. در ۳۰ آوریل، علائم عفونت شدید پریتونیت در بدن روگوزوف پدیدار شد. ولی در بیرون از ایستگاه کولاک بیداد میکرد.
روگوزوف در آن زمان تنها پرسنل پزشکی در ایستگاه بود و چارهای جز انجام آپاندکتومی خود نداشت. این شد که با کمک دو دستیار، بیحس کننده موضعی و یک آینه دست به کار شد. اولین برش را در بدنش در ساعت ۲۲:۱۵ به وقت مسکو انجام داد.
بعدها در یک بولتن اطلاعات مربوط به اکتشافات قطب جنوب شوروی گفت: مکررا لازم بود که سرم را بلند کنم یا احساس بهتری داشته باشم و گاهی اوقات مجبور بودم که کاملا با حسم کار کنم.
ضعف عمومی پس از ۳۰ تا ۴۰ دقیقه شدید و سرگیجه ایجاد شد، به طوری که مکث های کوتاهی برای استراحت ضروری بود. پس از برداشتن آپاندیس، یک حفره ۲ در ۲ سانتیمتری در محل جراحی باز گذاشت تا بتواند آنتیبیوتیکها را از آنجا وارد کند. جراحی در نیمه شب ۳۰ آوریل تمام شد.
روگوزوف خیلی خوششانس بود، چون در عرض دو هفته بهبودی کامل پیدا کرد و به کارهای عادی خود بازگشت. دهها سال هم زندگی کرد و در سال ۲۰۰۰ درگذشت.
این قطعاً تجربهای نبود که نیاز به تکرار داشته باشد و بررسیهای پزشکی و الزامات گسترده اکنون برای استقرار در قطب جنوب به استاندارد تبدیل و الزامی شده است.
انتهای پیام/
نظر شما