به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، علیرضا عسگریان، رئیس اندیشکده رفاه و تأمین اجتماعی در آیین افتتاح این اندیشکده با تبریک روز پرستار و اشاره به تجربه خود در حوزه رفاه و تأمین اجتماعی، گفت: در سال‌هایی که مسئولیت حوزه رفاه را برعهده داشتم، به این نتیجه رسیدم که کل کشور در سه محور عمده متمرکز بوده است: «اقتصاد»، «ناترازی‌های متعدد در بخش‌های انرژی، بانکداری و صندوق‌های بیمه‌ای» و در نهایت «معیشت».

وی افزود: این اولویت‌بندی نادرست بود؛ چراکه مؤلفه‌های معیشت به‌طور مستقیم با امنیت و ثبات اجتماعی پیوند دارد و باید در رأس اولویت‌های دولت قرار می‌گرفت. عسگریان با اشاره به شاخص مصرف کالری به عنوان نمایانگر وضعیت معیشت مردم گفت: از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ میزان مصرف کالری در کشور به حدود دوهزار ۱۰۰کالری رسیده بود که مرز «تنش غذایی» محسوب می‌شود.

به گفته وی، این کاهش، نشان‌دهنده تبدیل‌شدن مسئله معیشت به یک «پیوست فرعی» در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور بود، در حالی‌که باید موضوع اصلی تلقی می‌شد. عسگریان خاطرنشان کرد: مقدمه توجه به این مسئله در مجلس شکل گرفت و در سال‌های بعد با اصلاحاتی، میانگین مصرف کالری به حدود دو هزار و ۳۰۰افزایش یافت، اما همچنان تا وضعیت مطلوب فاصله داریم.

رئیس اندیشکده رفاه و تأمین اجتماعی تأکید کرد: افزایش قیمت حامل‌های انرژی بدون فراهم‌سازی زیرساخت‌های حمایتی لازم، فشار مضاعفی بر معیشت خانوارها وارد می‌کند. از همین رو، باید در تمام سیاست‌ها ابتدا معیشت مردم در نظر گرفته شود.

عسگریان در ادامه با اشاره به کودکان در خانواده‌های دارای معیشت ضعیف گفت: اگر در دوران کودکی مواد غذایی و نیازهای تغذیه‌ای لازم تأمین نشود، این مسئله در آینده به مشکلات جسمی، تحصیلی و اجتماعی منجر خواهد شد.

وی در بخش دوم سخنان خود، با اشاره به تغییر معنای توسعه، اظهار کرد: تعبیر توسعه در دهه‌های اخیر دگرگون شده و کشورها باید در شاخص رفاه مورد ارزیابی قرار گیرند، چراکه توسعه پایدار بدون رفاه عمومی معنا ندارد.

عسگریان با اشاره به وجود یازده شاخص اساسی در حوزه توسعه و رفاه گفت: تاکنون هیچ کشوری نتوانسته است به‌طور کامل در همه این شاخص‌ها موفق عمل کند، اما فعالیت اندیشکده‌ها می‌تواند حلقه اتصال میان پژوهش و تخصص اجرایی را فراهم کند.

وی افزود: در سنجش وضعیت کشور، ۱۳ شاخص وجود دارد که وضعیت را مشخص می‌کند، اما «رفاه» مفهومی فراتر از «وضع» است؛ رفاه یعنی دسترسی به امکانات و فرصت‌های زندگی مطلوب. ممکن است افراد از نظر وضعیت نسبی در جایگاه مناسبی باشند، اما از رفاه واقعی برخوردار نباشند.

عسگریان در پایان تأکید کرد: اگر این الویت‌بندی‌ها و نگاه به رفاه در تصمیم‌سازی‌ها لحاظ شود، سازمان برنامه و بودجه و سایر نهادهای اقتصادی نیز می‌توانند با تدبیر دقیق‌تری در تخصیص منابع عمل کنند.

خبرنگار: علیرضا جانی

انتهای پیام/